[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wspięliśmy się na kilka stopni, do pięknie nakrytego stolika z oszronionymi dzbankami soku i koszykami ciepłych bułeczek.Wskazał mi krzesło i usiadłem.Na jego gest obok mojego nakrycia wyrósł dzbanek z kawą. - Widzę, że pamiętasz moje poranne preferencje - rzuciłem.- Z Cienia-Ziemi.Dziękuję. Uśmiechnął się lekko, skinął głową i zajął miejsce naprzeciwko.Spośród drzew dobiegały pieśni ptaków, których nie zdołałem rozpoznać.Liście szeleściły w delikatnej bryzie. - Czym się ostatnio zajmujesz? - spytałem.Nalałem sobie kawy i rozłamałem bułeczkę. - Głównie obserwowaniem sceny - odparł. - Politycznej? - Jak zwykle.Choć moje niedawne przeżycia w Amberze sprawiły, że traktuję ją jako element szerszego obrazu. Pokiwałem głową. - I twoje poszukiwania z Fiona? - To także - przyznał.- Wszystko razem tworzy wizję niezwykłych czasów. - Zauważyłem. - Wydaje się niemal, że konflikt Wzorca i Logrusu manifestował się również w sprawach przyziemnych, nie tylko w skali kosmicznej. - Też odniosłem takie wrażenie.Ale nie jestem obiektywny.Dość wcześnie wplątałem się w część kosmiczną, w dodatku nie znałem reguł gry.Przerzucali mnie z miejsca na miejsce i manipulowali mną na wszelkie sposoby, aż w końcu wszystkie moje sprawy zdawały się elementem szerszego obrazu.Wcale mi się to nie podoba.Gdybym znał jakiś sposób, żeby ich zmusić do odstąpienia, wykorzystałbym go. - Hm.- mruknął.- A gdyby całe twoje życie było studium manipulacji? - Nie byłbym zachwycony.Pewnie miałbym odczucia podobne do obecnych, tylko bardziej intensywne. Machnął ręką i przede mną pojawił się wspaniały omlet, a tuż za nim frytki zmieszane chyba z zieloną papryką i cebulą. - To czysto hipotetyczny problem - rzuciłem, biorąc się do jedzenia.- Prawda? Nastąpiła chwila milczenia, kiedy przeżuwał pierwszy kęs.Wreszcie. - Chyba nie - oświadczył.- Myślę, że Potęgi od dłuższego czasu wykonywały gwałtowne ruchy, a teraz zbliżamy się do końcówki. - Skąd twoja znajomość tych spraw? - Zacząłem od starannej analizy zjawisk.Potem nastąpił etap formułowania i sprawdzania hipotez. - Oszczędź mi wykładu o wykorzystaniu metodyki naukowej w teologii albo ludzkiej polityce - przerwałem mu. - Sam pytałeś. - Fakt.Mów dalej. - Czy nie wydaje ci się nieco dziwne, że Swayvill odszedł z tego świata akurat w chwili, gdy tak wiele spraw równocześnie zbliża się do rozwiązania? Spraw, które tak długo trwały w zawieszeniu? - Kiedyś musiał umrzeć.- Wzruszyłem ramionami.- A ostatnie stresy okazały się pewnie zbyt silne. - Zgranie czasu - oznajmił Mandor.- Strategiczna rozgrywka.Wybór odpowiedniej chwili. - Odpowiedniej do czego? - Żeby posadzić cię na tronie Chaosu, oczywiście - odpowiedział.Strona główna Indeks
[ Pobierz całość w formacie PDF ]