Mniejsze zło

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zanim baron zmi�k� i zwolni� tamtych z lochu, spu�cili z pr�dem ponad dziesi�ciu.Baronowi grozi�o potem wygnanie albo nawet i topór, jedni mieli mu za z�e, �e uleg�, dopiero gdy a� tylu zabito, inni wszcz�li rwetes, �e bardzo wielkie z�o uczyni�, �e pre.precedens to by� albo jak, �e trzeba by�o tamtych wystrzela� z kusz razem z zak�adnikami albo szturmem bra� na �odziach, nie popu�ci� ni na palec.Baron na s�dzie prawi�, �e mniejsze z�o wybra�, bo na promie by�o wi�cej jak �wier� setki ludzi, baby, dzieciaki.- Tridamskie ultimatum - szepn�� wied�min.- Renfri.- Co?- Caldemeyn, jarmark.- Co?- Nie rozumiesz, Caldemeyn? Oszuka�a mnie.Nie wyjad�.Zmusz� Stregobora do wyj�cia z wie�y, tak jak zmusili barona z Tridam.Albo mnie zmusz� do.Nie rozumiesz? Zaczn� mordowa� ludzi na jarmarku.Wasz rynek, w tych murach, to prawdziwa pu�apka!- Na wszystkich bogów, Geralt! Siadaj! Dok�d, Geralt?Marilka, przera�ona krzykiem, zachlipa�a wtulona w k�t kuchni.- Mówi�am ci! - krzykn�a Libusze, wyci�gaj�c r�k� w kierunku wied�mina.- Mówi�am! Samo z�o przez niego!- Cicho, babo! Geralt! Siadaj!- Trzeba ich powstrzyma�.Zaraz, zanim ludzie wejd� na rynek.Zwo�aj stra�ników.Gdy b�d� wychodzili z zajazdu, za �by ich i w �yka.- Geralt, b�d� rozs�dny.Tak nie wolno, nie mo�emy ich ruszy�, je�li niczego nie przeskrobali.B�d� si� broni�, poleje si� krew.To zawodowcy, wyr�n� mi ludzi.Je�li dojdzie do Audeona, zap�ac� g�ow�.Dobrze, zbior� stra�, pójd� na targ, tam b�d� mia� na nich oko.- To nic nie da, Caldemeyn.Je�li t�um wejdzie ju� na plac, nie zapobiegniesz panice i rzezi.Ich trzeba unieszkodliwi� zaraz, póki rynek jest pusty.- To b�dzie bezprawie.Nie mog� na to zezwoli�.Z tym pó�elfem i Tridam to mo�e by� plotka.Mo�esz si� myli�, i co wtedy? Audoen pasy ze mnie b�dzie dar�.- Trzeba wybra� mniejsze z�o!- Geralt! Zabraniam ci! Jako wójt, zabraniam! Zostaw miecz! Stój!Marilka krzycza�a zakrywszy buzi� r�czkami.VICivril, przys�aniaj�c oczy d�oni�, popatrzy� na s�o�ce wychodz�ce zza drzew.Na rynku zaczyna�o si� o�ywia�, turkota�y wozy i wózki, pierwsi przekupnie ju� zape�niali stragany towarem.Stuka� m�otek, pia� kogut, g�o�no wrzeszcza�y mewy.- Pi�kny dzie� si� zapowiada - rzek� Pi�tnastka w zadumie.Civril popatrzy� na niego koso, ale nic nie powiedzia�.- Konie jak, Tavik? - spyta� Nohorn, naci�gaj�c r�kawice.- Gotowe, osiod�ane.Civril, wci�� ich ma�o na tym rynku.- B�dzie wi�cej.- Wypada�oby co� zje��.- Pó�niej.- Akurat.B�dziesz mia� pó�niej czas.I ochot�.- Patrzcie - rzek� nagle Pi�tnastka.Wied�min nadchodzi� od strony g�ównej uliczki, wchodzi� mi�dzy stragany, zmierza� prosto na nich.- Aha - powiedzia� Civril.- Renfri mia�a racj�.Daj mi kusz�, Nohorn.Zgarbi� si�, napi�� ci�ciw�, przydeptuj�c stop� strzemi�czko.Starannie u�o�y� be�t w rowku.Wied�min szed�.Civril uniós� kusz�.- Ani kroku dalej, wied�minie!Geralt zatrzyma� si�.Oko�o czterdziestu kroków dzieli�o go od grupy.- Gdzie jest Renfri?Mieszaniec wykrzywi� swoj� �adn� twarz.- Pod wie��, sk�ada czarownikowi pewn� propozycj�.Wiedzia�a, �e tu przyjdziesz.Poleci�a mi przekaza� ci dwie rzeczy.- Mów.- Pierwsza rzecz to pos�anie, które brzmi: "Jestem tym, czym jestem.Wybieraj.Albo ja, albo tamto drugie, mniejsze".Masz jakoby wiedzie�, o co chodzi.Wied�min kiwn�� g�ow�, potem uniós� r�k�, chwytaj�c r�koje�� miecza stercz�c� nad prawym barkiem.Klinga b�ysn�a, opisuj�c �uk nad jego g�ow�.Wolnym krokiem ruszy� w kierunku grupy.Civril za�mia� si� paskudnie, z�owrogo.- Wi�c jednak.Ona i to przewidzia�a, wied�minie.A zatem zaraz otrzymasz drug� rzecz, któr� poleci�a ci przekaza�.Prosto mi�dzy oczy.Wied�min szed�.Pó�elf uniós� kusz� do policzka.Zrobi�o si� bardzo cicho.Szcz�kn�a ci�ciwa.Wied�min machn�� mieczem, rozleg� si� przeci�g�y j�k uderzonego metalu, be�t wylecia� w gór� kozio�kuj�c, sucho trzasn�� o dach, zadudni� w rynnie.Wied�min szed�.- Odbi�.- st�kn�� Pi�tnastka.- Odbi� w locie.- W kup� - skomenderowa� Civril.Sykn�y miecze dobywane z pochew, grupa zwar�a si� rami� do ramienia, naje�y�a ostrzami.Wied�min przyspieszy� kroku, jego chód, zadziwiaj�co p�ynny i mi�kki, przeszed� w bieg - nie na wprost, na kolczast� od mieczów grup�, ale w bok, okr��aj�c j� po zacie�niaj�cej si� spirali.Tavik nie wytrzyma�, rzuci� si� na spotkanie, skracaj�c dystans.Za nim skoczyli bli�niacy.- Nie rozbiega� si�! - wrzasn�� Civril kr�c�c g�ow�, trac�c wied�mina z pola widzenia.Zakl��, odskoczy� w bok widz�c, �e grupa rozpada si� zupe�nie, kr�ci mi�dzy stragany w szale�czym korowodzie.Tavik by� pierwszy.Jeszcze przed chwil� �ciga� wied�mina, teraz nagle dostrzeg�, �e ten mija go z lewej strony, biegn�c w przeciwnym kierunku.Zadrobi� nogami, by wyhamowa�, ale wied�min przemkn�� obok, nim zd��y� unie�� miecz.Tavik poczu� silne uderzenie tu� ponad biodrem.Odkr�ci� si� i stwierdzi�, �e pada.Ju� na kolanach, zdziwiony spojrza� na swoje biodro i zacz�� krzycze�.Bli�niacy jednocze�nie atakuj�c p�dz�cy na nich czarny, rozmazany kszta�t, wpadli na siebie, zderzyli si� barkami, na moment trac�c rytm.Wystarczy�o.Vyr, ci�ty przez ca�� szeroko�� piersi, zgi�� si� wpó�, z opuszczon� g�ow� zrobi� jeszcze par� kroków i run�� na stragan z warzywami.Nimir dosta� w skro�, zawirowa� w miejscu i pad� do rynsztoka, ci�ko, bezw�adnie.Na rynku zakot�owa�o si� od uciekaj�cych przekupniów, zahurkota�y przewracane stragany, wzbi� si� kurz i krzyk.Tavik jeszcze raz spróbowa� unie�� si� na rozedrganych r�kach, upad�.- Z lewej, Pi�tnastka! - rykn�� Nohorn, biegn�c pó�kolem, by zaj�� wied�mina z ty�u.Pi�tnastka obróci� si� szybko.Nie do�� szybko [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

download / ebook / pobieranie / pdf / do ÂściÂągnięcia

Odnośniki