[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.*122Pewien bogaty kupiec ma tu nie tylko nieodmiennie wystêpuj¹ce w baœniach trzy córki, lecz tak¿e trzech synów, choæ rola ich jest znikoma.Wszystkie córki s¹ piêkne, ale najpiêkniejsza jest najm³odsza, któr¹ z tej racji nazywa siê "ma³¹ Piêknoœci¹", co budzi zazdroœæ pozosta³ych sióstr.Starsze siostry s¹ pe³ne pychy i egoizmu, Piêknoœæ zaœ jest skromna, mi³a i uprzejma dla wszystkich.Ojciec niespodzianie traci ca³y maj¹tek i rodzina zmuszona jest ¿yæ w ubóstwie.Starsze siostry znosz¹ to Ÿle, natomiast zalety Piêknoœci nabieraj¹ w tej sytuacji jeszcze wiêkszego blasku.Pewnego razu ojciec wybiera siê w podró¿; pyta on, co ma przywieŸæ córkom.Dwie starsze, spodziewaj¹c siê, ¿e ojciec odzyska w tej podró¿y czêœæ utraconych bogactw, prosz¹ go o kosztowne klejnoty, Piêknoœæ zaœ nie prosi o nic.Dopiero ulegaj¹c naciskom ojca, powiada, aby przywióz³ jej ró¿ê.Nadzieje na odzyskanie maj¹tku zawodz¹ i ojciec wraca równie biedny, jak wówczas, kiedy wyrusza³.W drodze powrotnej gubi siê w wielkim lesie i ju¿ ma zw¹tpiæ o swym ocaleniu, gdy nagle natrafia na pa³ac, w którym zn¹jdu-* Opowieœæ Riquet a la houppe napisana przez Perrault i oparta na podobnym motywie jest wczeœniejsza od obu tych wersji; nie znamy wariantu, który poprzedza³by oryginalne ujêcie autora.Perrault na miejsce zwierzêcia wprowadza brzydkiego i zniekszta³conego, ale obdarzonego œwietn¹ inteligencj¹ królewicza Riqueta.Pewna królewna, która z kolei od urodzenia przejawia niezwyk³¹ têpotê, zakochuje siê w nim z racji jego charakteru i inteligencji, przestaj¹c dostrzegaæ fizyczne mankamenty królewicza.Mi³oœæ królewicza do têpej królewny sprawia, ¿e zamienia siê ona w osobê o niezwyk³ej inteligencji.Tych czarodziejskich przemian dokonuje dojrzale uczucie oraz akceptacja dziedziny pici: to, co wydawa³o siê odra¿aj¹ce -staje siê piêkne, to, co wydawa³o siê niedorzeczne -staje siê pe³ne uduchowienia.Sens moralny opowieœci, jak podkreœla Perrault, sprowadza siê do tego, ¿e piêkno i brzydota - zarówno zewnêtrzne, jak wewnêtrzne - ukazuj¹ nam siê zale¿nie od sposobu patrzenia.Poniewa¿ jednak sens ten sformu³owany jest expressis verbis, opowieœæ Perrault wiele traci jako baœñ.Skoro mi³oœæ wszystko przemienia, bohaterowie nie maj¹ w istocie ¿adnych konfliktów do rozwi¹zania i nie przechodz¹ ¿adnych zmian rozwojowych; jedynie dziêki pokonaniu pewnych trudnoœci mogliby osi¹gn¹æ pe³niejsze cz³owieczeñstwo.466je jedzenie i nocleg, chocia¿ nikogo w nim nie ma.Rankiem ma ju¿ ruszaæ dalej, ale spostrzega w ogrodzie wspania³e ró¿e i przypomniawszy sobie proœbê Piêknoœci, zrywa dla niej kwiaty.Wówczas pojawia siê straszliwe monstrum, Bestia, czyni¹c mu wyrzuty, ¿e dokonawszy w pa³acu tak dobrego przyjêcia, kradnie ró¿e.Za karê ojciec ma ponieœæ œmieræ.Przera¿ony cz³owiek prosi o litoœæ, t³umacz¹c siê, ¿e zrywa³ ró¿e dla córki.Bestia zgadza siê puœciæ go wolno, pod warunkiem jednak, ¿e do pa³acu przybêdzie jedna z córek, aby ponieœæ karê w zastêpstwie ojca.Jeœli zaœ ¿adna z nich nie zechce tego uczyniæ, ojciec sam bêdzie musia³ umrzeæ: ma wówczas powróciæ w ci¹gu trzech miesiêcy.Na odjezdnym Bestia daje ojcu skrzyniê pe³n¹ z³ota.Ojciec nie zamierza poœwiêcaæ ¿adnej z córek, zgadzaj¹c siê na trzymiesiêczn¹ zw³okê tylko po to, aby raz jeszcze z nimi siê zobaczyæ i przywieŸæ im skrzyniê z³ota.Po powrocie do domu ofiarowuje on Piêknoœci ró¿ê i nie mo¿e siê powstrzymaæ, aby jej nie opowiedzieæ, co mu siê przydarzy³o.Bracia chc¹ wyruszyæ do lasu i zabiæ Bestiê, ale ojciec powstrzymuje ich, mówi¹c, ¿e musieliby zgin¹æ.Piêknoœæ nalega, by ojciec pozwoli³ jej pójœæ zamiast niego.¯adne argumenty, które wysuwa on przeciwko temu, nie mog¹ jej przekonaæ: pójdzie z nim mimo wszystko.Tymczasem dziêki otrzymanym od Bestii bogactwom starsze siostry zawieraj¹ bardzo korzystne ma³¿eñstwa.Po up³ywie trzech miesiêcy Piêknoœæ - wbrew woli ojca - wyrusza wraz z nim do pa³acu Bestii.Bestia zapytuje, czy Piêknoœæ przyby³a z w³asnej, nieprzymuszonej woli, a otrzymawszy odpowiedŸ twierdz¹c¹, pozwala ojcu odejœæ, co te¿ on w koñcu z ciê¿kim sercem czyni.Bestia goœci m³od¹ dziewczynê w swym pa³acu prawdziwie po królewsku, wszystkie ¿yczenia Piêknoœci spe³niaj¹ siê jakby cudem.Ka¿dego wieczoru Bestia towarzyszy Piêknoœci przy posi³ku.Piêknoœæ zaczyna z upragnieniem czekaæ na ten moment dnia, bo towarzystwo Bestii przerywa jej samotnoœæ.Jednak przyprawia j¹ o niepokój pytanie, z jakim Bestia zwraca siê do niej ka¿dego wieczoru pod koniec posi³ku - pytanie, czy zechcia³aby zostaæ jego ¿on¹.Otrzymawszy za ka¿dym razem grzeczn¹ odpowiedŸ odmown¹, Bestia oddala siê, pogr¹¿ona w wielkim smutku.W ten sposób467up³ywaj¹ trzy miesi¹ce.Kiedy Piêknoœæ raz jeszcze daje Bestii odmown¹ odpowiedŸ, Bestia pyta, czy m³oda dziewczyna mog³aby przynajmniej przyrzec, ¿e nigdy jej nie opuœci.Piêknoœæ zgadza siê na tê proœbê, ale z kolei prosi Bestiê, aby mog³a odwiedziæ ojca, gdy¿ przypatruj¹c siê w zwierciadle temu, co dzieje siê w jej domu, widzi, i¿ ojciec bardzo za ni¹ têskni.Bestia godzi siê na te odwiedziny, ale ostrzega, ¿e jeœli Piêknoœæ nie wróci w ci¹gu tygodnia, ona, Bestia, bêdzie musia³a umrzeæ.Nazajutrz Piêknoœæ zostaje w czarodziejski sposób przeniesiona do domu rodzinnego; ojciec, widz¹c j¹, nie posiada siê z radoœci.Bracia s¹ nieobecni, zaci¹gnêli siê do wojska.Siostry, nieszczêœliwe w ma³¿eñstwie, chc¹ z zazdroœci zatrzymaæ Piêknoœæ w domu na d³u¿ej, s¹dz¹ bowiem, ¿e wtedy Bestia przybêdzie, aby j¹ zabiæ.Udaje im siê przekonaæ najm³odsz¹ siostrê, ¿e winna pozostaæ jeszcze drugi tydzieñ, ale dziesi¹tej nocy Piêknoœæ ma sen: Bestia czyni jej umieraj¹cym g³osem wyrzuty, ¿e nie dotrzyma³a obietnicy.Piêknoœæ zapragnê³a znaleŸæ siê znów przy Bestii, i w jednej chwili zostaje przeniesiona do pa³acu.Znajduje Bestiê gin¹c¹ z ¿alu, ¿e Piêknoœæ z³ama³a s³owo.M³oda dziewczyna zrozumia³a podczas pobytu w domu, jak bardzo przywi¹za³a siê do Bestii; widz¹c j¹ w tak g³êbokiej rozpaczy, zdaje sobie sprawê z tego, ¿e j¹ kocha; mówi jej, ¿e nie mo¿e d³u¿ej bez niej ¿yæ i pragnie j¹ poœlubiæ.W tym momencie Bestia przemienia siê w królewicza.Przybywa ojciec, który nie posiada siê ze szczêœcia, oraz reszta rodziny.Niegodziwe siostry zostaj¹ przemienione w pos¹gi; odczarowaæ je mo¿e tylko rozpoznanie w³asnych przewin.W omawianej wersji wygl¹d Bestii, jej kszta³t, pozostawiony jest naszej wyobraŸni.W innych wersjach, które znaleŸæ mo¿na w ró¿nych krajach europejskich, Bestiê - pod wp³ywem opowieœci o Erosie i Psyche - przedstawia siê jako wê¿a.Poszczególne wersje nie ró¿ni¹ siê wiele od ujêcia omawianego przeze mnie, wyj¹wszy jeden pojawiaj¹cy siê w nich wa¿ny szczegó³.Kiedy bowiem m³odzieniec odzyskuje ludzk¹ postaæ, mówi, dlaczego zosta³ przemieniony w wê¿a: spotka³a go kara za to, ¿e uwiód³ sierotê.Skoro wykorzysta³ cudz¹ bezbronnoœæ, aby pofolgowaæ seksualnej po¿¹dli-468woœci, wybawiæ go mo¿e tylko czyjaœ ca³kowicie bezinteresowna, pozbawiona egoizmu mi³oœæ, ktoœ, kto gotów by³by dla niego poœwiêciæ siebie
[ Pobierz całość w formacie PDF ]