[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W okresie niemowlêcym i poniemowlêcym, jeœli mowa i motorykadziecka rozwija siê zbyt wolno, nale¿y skonsuftowaæ je u logopedy ipsychologa.W okresie przedszkolnym ci sami specjaliœci powinnis³u¿yæ dziecku konsuftacj¹ i opiek¹.Je¿eli trudnoœci dziecka nie min¹, mimo pracy rodziców, nale¿yobj¹æ je specjalnymi æwiczeniami korekcyjno-kompensacyjnymi, któreprowadz¹ specjalnie przygotowani nauczyciele - terapeuci.Terapiapedagogiczna - tak okreœlane s¹ te zabiegi - winna byæ podjêta ju¿ wklasie "0", w przypadku gdy trudnoœci dziecka okazuj¹ siêuporczywe inie ustêpuj¹ pomimo pomocy nauczyciela w przedszkolu i rodziców wdomu.6.Gdzie szukaæ specjalistów do konsultacji dziecka, u któregoobserwujemy symptomy'ryzyka dysleksji'?Badania psychologiczne dzieci w wieku poniemowlêcym przepro-wadzaj¹ psychologowie zatrudnieni w s³u¿bie zdrowia, w poradniachzdrowia psychicznego.Dzieci od wieku przedszkolnego przyjmuj¹psychologowie w poradniach wychowawczo-zawodowych.Oba typy poradni znajduj¹ siê we wszystkich miastach i wielumniejszych miejscowoœciach.Powinna je wskazaæ nauczycielkaprzedszkola i lekarz pediatra.Rodzice mog¹ znaleŸæ ich adresy w82ka¿dej ksi¹¿ce telefonicznej 1.Logopedzi zatrudnieni s¹ w obu typach poradni, a tak¿e w osobnychporadniach logopedycznych zwi¹zanych zazwyczaj ¿e s³u¿b¹ zdro-wia.Przy Polskim Towarzystwie Dysleksji powstata PoradniaDiagno-styczno-Terapeutyczna, która udziela (odptatnie) porad, przyjmujedzieci i mtodzie¿ bez skierowania i rejonizacji na badaniadiagnosty-czne oraz zapewnia pomoc terapeutów szczególnie w przypadkachspecyficznych trudnoœci w czytaniu i pisaniu (zgloszenia pisemne:Polskie Towarzystwo Dysleksji, 80-343 Gdañsk, Pomorska 68)2.7.Czy mo¿liwe s¹ profilaktyczne oddzia³ywania wobec dzieckaleworêcznego, które mog³yby mu u³atwiæ naukê pisania lew¹ rêk¹?W profilaktyce, czyli w zapobieganiu trudnoœciom szkolnym mo¿-na wiele zdziataæ na rzecz dziecka leworêcznego, by pomóc mu wopanowaniu techniki pisania lew¹ rêk¹.Do takich oddziatywañ,szczegótowo opisanych w publikacji M.Bogdanowicz: Leworêcznoœu dzieci, Warszawa 1992, WSiP, nale¿y:- pobudzanie rozwoju ruchowego, szczególnie usprawnianie moto-ryki r¹k,- zachêcanie do æwiczeñ grafomotorycznych i zajêæ rozwijaj¹cychspostrzeganie wzrokowe i koordynacjê wzrokowo-ruchow¹,- ksztatcenie orientacji w lewej i prawej stronie schematu cia³ai przestrzeni,- wybór i utrwalanie dominacji rêki (psycholog mo¿e tu byæ konsul-tantem, dziecko zaœ powinno zdecydowaæ o wyborze rêki),- przestrzeganie w³aœciwych warunków do pisania, tj.zajmowaniemiejsca maj¹c s¹siada po prawej rêce; oœwietlenie z góry lub z prawejstrony,- wykszta³cenie w³aœciwych nawyków ruchowych, zwi¹zanychz technik¹ pisania lew¹ rêk¹: 1) prawid³owy chwyt o³Ã³wka w trzechpalcach, 2) utrzymanie prawid³owej postawy ciata(nieprzekrzywianiegtowy, pleców, oparcie stóp o pod³ogê), 3) poprawne u³o¿enie zeszytu1Obecnie placówki zmieniaj¹ nazw na poradniepsychologiczno-pedagogiczne.2 Podobne punkty konsuftacyjne znajduj¹ siê przy oddziatach PTD.(na lewo od osi ciafa dziecka, ukoœnie - lewy górny róg zeszytu wgórê), 4) uto¿enie rêki i pióra (palce pod liniatur¹ zeszytu, koniecpióraskierowany do ramienia),- wykszta³cenie nawyków ruchowych zwi¹zanych z kierunkiempisania od lewej do prawej strony, kierunkiem kreœlenia linii(pionowo -z góry na dót, poziomo - z lewej do prawej strony) i okrêgów (z góry- wlewo),- pisanie pocz¹tkowo otówkiem, a¿ do utrwalenia siê potrzebnychnawyków ruchowych,- rozwijanie zdolnoœci do kontrolowania i regulowania napiêciamiêœniowego i odpoczynku.W kontakcie z dzieckiem leworêcznym jest bardzo wa¿ne, abypomóc mu w zaakceptowaniu swojej odmiennoœci, traktowaniu jejjako rzeczy naturalnej, by zmobilizowaæ je do wysi³ku wpokonywaniubarier'praworêcznej cywilizacji'.84X.DYDAKTYKA1.Jakie jest najskuteczniejsze podejœcie metodyczne w nauczaniudzieci dyslektycznych?W nauczaniu dzieci dyslektycznych najskuteczniejsze jest uczeniepolisensoryczne, czyli uczenie z zaanga¿owaniem wielu zmys³Ã³wnaraz: s³uchu, wzroku, dotyku i kinestezji (czucia ruchu).Ma onobardzo wa¿ne znaczenie zarówno w dydaktyce, jak i w zajêciachterapeutycznych z dzieæmi dyslektycznymi.Funkcje percepcyjno-mo-toryczne odgrywaj¹ zasadnicz¹ rolê w uczeniu siê mowy, czytania ipisania.Ich dziafanie i wspótdzialanie, 4óre nazywam integracj¹percepcyjno-motoryczn¹, le¿¹ u podstaw tych wy¿szych czynnoœcipsychicznych (Bogdanowicz, 1987, 1990).Rozwój psychomotoryczny dzieci dyslektycznych nie jest jednakharmonijny.Oznacza to, ¿e niektóre z tych funkcji percepcyjnych(np.spostrzeganie wzrokowe)i ruchowych oraz ich koordynacja s¹ zabu-rzone, wskutek czego dziecko nie mo¿e prawidfowo reagowaæ nabodŸce z otaczaj¹cego œwiata, odbiera je w sposób znieksztatcony iniepehy.Nauczanie polisensoryczne, czyli wielozmys³owe anga¿uje wielenarz¹dów zmys³u: oczy, uszy, narz¹dy mowy, palce, miêœnie.Urucha-mia - jak pisze M.Welchman - wszystkie'œcie¿ki' prowadz¹ceinforma-cje do mózgu.Dziêki temu dziecko jest w stanie wykorzystaæ te zmys³y, które s¹jego mocn¹ stron¹, jednoczeœnie æwicz¹c i rozwijaj¹c te, które s¹s³absze
[ Pobierz całość w formacie PDF ]