[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Realizacja tej zasady jest Warunkowana postaw¹ terapeuty wobec dziecka i w³asnych czynno~wychologia Kliniczna 32œci zawodowych.Wytworzenie warunków sprzyjaj¹cych uczeniu siê wymaga atmosfery akceptacji, pogody, pobudzania zainteresowania, podkreœlania wszelkich przejawów postêpu i sukcesu, eliminowania frustracji.Postawa terapeuty musi byæ nacechowana optymizmem pedagogicznym; h) Rozs¹dne dawkowanie bodŸców I.Do tych postulatów mo¿na by dodaæ: przestrzeganie jednolitego systemu postêpowania wobec dziecka w domu i w przedszkolu, a wiêc wspó³dzia³anie terapeuty, rodziców, nauczycieli w procesie korekcyjno-wychowawczym.Omawiaj¹c organizacjê terapii pedagogicznej H.Izdebska podkreœla, ¿e jest ona "[.] nieod³¹cznym elementem pracy wychowawczej i dydaktycznej placówek oœwiatowo-wychowawczych, a w szczególnoœci placówek wychowania przedszkolnego i szkó³, i powinna byæ uwidoczniona w planie wychowawczo-dydaktycznym placówki oraz w planie zajêæ" E.Objêcie dziecka terapi¹ pedagogiczn¹ nastêpuje w wyniku wskazañ lekarskich i psychologicznych szeœciolatków, prowadzonych zgodnie z wytycznymi Ministerstwa Zdrowia i Opieki Spo³ecznej oraz Ministerstwa Edukacji Narodowej.Na ich podstawie dziecko zostaje zakwalifikowane do odpowiedniego rodzaju zajêæ: a) dydaktyczne-wychowawczych, b) korekcyjne-kompensacyjnych, ;_ c) terapii logopedycznej, d) socjoterapii, czyli terapii spo³ecznej, e) gimnastyki korekcyjnej.W terapii pedagogicznej przyjmuje siê nastêpuj¹ce kierunki oddzia³ywania: terapiê bezpoœredni¹ skierowan¹ na dziecko i terapiê poœredni¹ - ukierunkowan¹ na jego œrodowisko.Farmy terapii to terapia indywidualna i zespo³owa.Ze wzglêdu na dominuj¹c¹ technikê terapii mo¿na wyró¿niæ: a) terapiê zajêciow¹ - leczenie poprzez zajêcia o charakterze ruchawym i dydaktycznym, prowadzone wed³ug œciœle okreœlonych regu³, b) terapiê zabawow¹ - leczenie poprzez zabawê, rozrywkê, t c) socjoterapiê - leczenie przez czynniki spo³eczne, oddzia³ywanie grupy dzieci na jednostkê.Techniki terapeutyczne mo¿na te¿ podzieliæ ze wzglêdu na mechanizm dzia³ania terapeutycznego na: a) korekcyjne, usprawniaj¹ce zaburzone funkcje, b) kompensacyjne, który ch celem jest zast¹pienie funkcji uszkodzonego organu wzmo¿o1 Ibidem, s.136-137.~ Ibidem, s.137.~m lub zmienionym funkcjonowaniem innych organów.W takich ~'1lypadkach konieczne jest usprawnianie funkcji niezaburzonych, ~y wspomaga³y funkcje zaburzone lub je zastêpowa³y (ryc.4a, b).Warunki organizowania terapii, np.liczebnoœæ grupy, czas trwa i , miejsce terapii, czêstotliwoœæ spotkañ, a tak¿e dobór metod i tech terapii musz¹ byæ rozpatrywane w ka¿dym przypadku indywi- dnie, dobierane zale¿nie od celu terapii, rozleg³oœci, g³êbokoœci i roju zaburzeñ, od cech osobowoœci dziecka, jego mo¿liwoœci i pob.W przypadku l¿ejszych zaburzeñ zajêcia mog¹ byæ prowadzoprzez nauczyciela na terenie przedszkola w ma³ej grupie dzieci.beze, gdy odbywaj¹ siê w gabinecie terapii pedagogicznej.W przykach zaburzeñ g³êbszego stopnia æwiczenia te powinien prowadziæ ywidualnie pedagog lub psycholog w poradni.-= skutecznoœæ terapii zale¿y ad wielu czynników.Zdaniem H.Izbekiej nastêpuj¹ce zmienne maj¹ wp³yw na efektywnoœæ terapii: - nauczyciel: jego wiedza, umiejêtnoœci i takt.Wspomniano ju¿koniecznoœci nawi¹zania w³aœciwego kontaktu, a odpowiedniej powie terapeuty;- dziecko: jego mo¿liwoœci fizyczne i psychiczne.Tu warto wskana takie zmienne jak: a) wiek dziecka - im m³odsze dziecka, tym ksza szansa korygowania zaburzeñ, b) rodzaj zaburzeñ, np, zazenia uwarunkowane uszkodzeniem uk³adu nerwowego s¹ trudjsze do skorygowania ni¿ zabur¿enia czynnoœciowe, spawodówane iedbaniem œrodowiskowym, c).g³êbokoœæ i rozleg³oœæ zaburzeñ mniejszy stopieñ i obszar zaburzeñ tym szybsze postêpy terapii, wiêksze postêpy obserwuje siê u dzieci rehabilitowanych z pou zaburzeñ tylko jednej funkcji;- diagnoza: wartoœæ wskazañ lekarskich, pedagogicznych i psy- sytuacja terapeutyczna: warunki, czas trwania, intensywnoœæ; - praca z dzieæmi: metody, pomoce, œrodki'.Nale¿y podkreœliæ, ¿e warunkiem skutecznoœci oddzia³ywania koEcyjnego jest mo¿liwie wczesne u jawnienie zaburzeñ.Wielk¹ rolê tym ma¿e odegraæ nauczyciel, który nale¿¹c do zespo³u specjaliw jest wspó³twórc¹ programu terapeutyczne-wychowawczego i jego ,lizatorem.Skutecznoœæ terapii dziecka zale¿y w du¿ej mierze od1 Ibidem, s.137.34 Y 35œci zawodowych
[ Pobierz całość w formacie PDF ]