JRR Tolkien Hobbit

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Sto�y te by�e bardzo niziutkie, tak �enawet hobbit móg� przy nich biesiadowa� wygodnie.Kucyk przysun�� dlaGandalfa i Ta dwa niskie sto�ki o szerokich, wyplatanych trzcin�siedzeniach i krótkich, grubych nogach, a Beornowi przypad� wielki,czarny fotel podobnej roboty (siedz�c w nim wyci�ga� d�ugi nogi dalekopod stó�).Innych krzese� nie by�o w sali, gospodarz zapewne sporz�dzi� teniskie sprz�ty dla wygody niezwyk�ych zwierz�t, które mu us�ugiwa�y.Naczym wobec tego zasiad�a reszta kompanii? Nie zapomniano o nikim:kucyki wtoczy�y pniaki obciosane na kszta�t b�bnów, a tak niskie, �enawet dla Bilba w sam raz.Wszyscy wi�c obsiedli stó� Beorna.�ciany tejsali od wielu lat nie widzia�y równie licznego zgromadzenia.By�a to wieczerza czy mo�e obiad, s�owem, posi�ek, jakiego odopuszczenia Ostatniego Przyjaznego Domu i po�egnania z Elrondem niemieli w ustach.Wokó� nich migota�o �wiat�o ogniska i pochodni, a nastole p�on�y dwie wysokie, czerwone �wiece z pszczelego wosku.Go�ciejedli, a Beorn swym niskim, grzmi�cym basem opowiada� im ró�nehistorie o dzikich krainach po tej stronie gór, szczególnie za� o ciemnym,niebezpiecznym lesie ci�gn�cym si� daleko na pó�noc; straszliwy ten lasle�a� ledwie o dzie� drogi od domu Beorna i przecina� w�drowcom drog�na wschód, a nazywa� si� Mroczn� Puszcz�. Krasnoludy s�ucha�y kiwaj�c brodami, wiedzia�y bowiem, �e musz�zapu�ci� si� w te lasy i �e po przebyciu gór to jest najgro�niejszaprzeszkoda do pokonania, zanim dotr� do warowni smoka.Najad�szy si�go�cie z kolei zacz�li opowiada� w�asne historie, lecz Beorn wydawa� si�ju� senny i nie bardzo zwa�a� na ich s�owa.Mówili najwi�cej o z�ocie,srebrze i drogich kamieniach, o robocie snycerskiej i z�otniczej, Beornjednak nie interesowa� si� najwidoczniej tymi rzeczami: w jego sali nieby�o z�otych ani srebrnych, a nawet w ogóle metalowych wyrobów - zwyj�tkiem no�y. Siedzieli przy stole d�ugo, popijaj�c miód z drewnianych kubków.Nadworze zapad�a ju� ciemna noc.Dorzucono nowe k�ody do ogniska,�uczywa pogas�y, lecz oni siedzieli wci�� w migotliwym blasku p�omieni,pod s�upami wznosz�cymi si� a� pod strop domu i czarnymi w górze nibywierzcho�ki drzew w lesie.Mo�e to by�y czary, a mo�e nie, ale hobbitowiwydawa�o si�, �e s�yszy w krokwiach szum, jakby wiatru w ga��ziach, izawodzenie puszczyków.Wkrótce te� Bilbo zacz�� si� kiwa� sennie, ag�osy dochodzi�y do jego uszu z coraz wi�kszej dali.i nagle ockn�� si� zdrzemki. Wielki drzwi skrzypn�y i trzasn�y.Beorna nie by�o w sali.Krasnoludysiedzia�y po turecku na pod�odze wokó� ogniska i �piewa�y.Par� zwrotekbrzmia�o mniej wi�cej tak, ale �piewano ich wi�cej, do pó�na w noc. W zesch�ych wrzosach hula� wichr, W lesie ju� i powiew cich�, W lesie cienie dniem i noc�, Ciemne dziwy z traw migoc�. Wiatr si� stoczy� z zimnych gór, Grzmia� jak gromów gro�ny chór, J�k�y drzewa w le�nej g�uszy, Li�� w ga��ziach stuli� uszy Wiatr znów zacz�� d�� na wschód - W lesie cicho jak i wprzód. Za to poza lasem, blisko, �piewa wiatrem trz�sawisko. Trawy sycz�, szuszcz� �d�b�a, W zio�ach chrz�ci nuta z�a - A w jeziorze p�d wichury Drze odbite w fali chmury. Przez samotne góry w bok Wion�� wiatr, gdzie czuwa smok; Po�ród g�azów tam olbrzymich Z lasu czarne id� dymy. Wreszcie z dolin i ze wzgórz Sp�yn�� w noc jak w otch�a� mórz - Potem w �agiel dm�c miesi�ca W wod� srebrne gwiazdy str�ca�. Bilbo znów si� zdrzemn��.Nagle Gandalf wsta�. - Pora spa� - rzek�.- Pora dla nas, chocia� nie dla Beorna, o ile go znam.W tej sali mo�ecie odpoczywa� spokojnie i bezpiecznie, ale ostrzegam,niech �aden z was nie zapomni, co Beorn powiedzia�, nim nas opu�ci�:pod groz� �mierci nikomu nie wolno wyj�� poza dom, póki s�o�ce niewstanie. Bilbo zobaczy� pos�ania ju� przygotowane w jednym ko�cu sali, nawzniesionym nieco nad ziemi� pomo�cie mi�dzy s�upami a zewn�trzn��cian�.Dla hobbita znalaz� si� ma�y siennik i we�niany koc.Owin�� si�nim z przyjemno�ci� mimo letniej pory.Ogie� przygas�, Bilbo usn��.Wnocy jednak si� ockn��.Na palenisku ledwie tli�a si� resztka �aru, Gandalfi krasnoludy spa�y, s�dz�c z oddechów; bia�a plama �wiat�a le�a�a napod�odze: to ksi�yc zagl�da� przez dymnik wyci�ty w dachu.Z dworu dochodzi� pomruk i taki �oskot, jakby jakie� ogromne zwierz�ociera�o si� o drzwi [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

download / ebook / pobieranie / pdf / do ÂściÂągnięcia

Odnośniki