[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Powodem uczuæ zazdroœci mo¿e byæ tak¿e miejsce dzieciw rodzinie lub w przedszkolu, czyli coœ w rodzaju jego p(•z.y ej i spo³ecznej.M³odsze dzieci zazdroszcz¹ starszy]pewnych uprawnieñ, przywilejów, tego, ¿e wolno im wyk(nywaæ pewne czynnoœci, uzyskiwaæ korzyœci i prze¿yw;przyjemnoœæ w sytuacjach zabronionych m³odszym.Dziestarsze chodz¹ do kina, na dalsze przechadzki, w co innesbawi¹ siê, graj¹, pe³ni¹ dy¿ury, ucz¹ siê pisaæ itp.Zazdro;wywo³aæ mo¿na ³atwo, gdy od mniejszych dzieci w rodzinlub w przedszkolu wymaga siê, aby swoimi osi¹gniêciamsposobami zachowania przewy¿sza³y lub co najmniej dcrównywa³y starszym dzieciom.1 Chodzi tu najczêœciej o ti1 E.B.Hurlock: Rozwój dziecka, jw., s.283-284.aby by³y „grzeczne" jak starsze dzieci, ¿eby us³ugiwa³y do-ros³ym tak chêtnie i sprawnie jak tamte, by³y pilne w wype³-nianiu poleceñ itp.Doroœli, którzy maj¹ w grupie dzieciêcejswoich ulubieñców, s¹ powa¿nym Ÿród³em uczuæ zazdroœci.Zachowanie dzieci zazdrosnych jest bardzo zindywiduali-zowane i ró¿norodne, jak to zreszt¹ bywa i w innych sytu-acjach.Mo¿na jednak wskazaæ typowe, najczêœciej wystêpu-j¹ce reakcje, znamienne dla dzieci w wieku przedszkolnym.Na przyk³ad w przypadkach skrajnej, wyj¹tkowo intensywnejzazdroœci, obserwuje siê gwa³town¹ agresjê skierowan¹ przeciwkodrugiemu dziecku, uwa¿anemu za rywala.Do ³agodnych form re-akcji nale¿y ,,odwracanie siê" od osoby kochanej, której zacho-wanie jest przyczyn¹ prze¿ywania zazdroœci.Zdarza siê równie¿,¿e zazdrosne dziecko, nie zdaj¹c sobie z tego sprawy, upodabniasiê do konkurenta, próbuje naœladowaæ jego maniery, gesty, mi-mikê, chce ubieraæ siê podobnie, mieæ takie same zabawki itp.U nieco starszych dzieci wystêpuje tzw.twórcze wspó³zawodnic-two z rywalem.Dziecko chce przewy¿szyæ go pod okreœlonymiwzglêdami cenionymi szczególnie przez osobê wyró¿nian¹, bêd¹-c¹ przyczyn¹ zazdroœci.Gdy dziecko stanie siê ,,lepsze" od kon-kurenta, spodziewa siê odzyskaæ jej mi³oœæ.U dzieci nadmiernie emocjonalnie pobudliwych, niezrów-nowa¿onych i rozwijaj¹cych siê w niew³aœciwych warunkachwychowawczych zazdroœæ mo¿e byæ przyczyn¹ natrêctwmyœlowych, a wiêc koniecznoœci myœlenia o sobie, o swoimniekorzystnym po³o¿eniu itp.Niekiedy zazdroœæ prowadziu starszych dzieci do marzeñ na jawi e, których treœæ albowi¹¿e siê z przykroœciami prze¿ywanymi w codziennychsytuacjach ¿yciowych przez zazdrosne dziecko, albo ma cha-rakter kompensuj¹cy doznawane niepowodzenia.W tej drugiejsytuacji dziecko wyobra¿a sobie, ¿e na przyk³ad jest jedynymkochanym cz³owiekiem przez osobê, któr¹ wyró¿nia, ¿e onanie lubi i nie zajmuje siê jego rzeczywistym rywalem itp.Si³a prze¿yæ zazdroœci bywa, wed³ug E.B, Hurlock, wprostproporcjonalna do intensywnoœci wiêzi emocjonalnej ³¹cz¹cej123dziecko z osob¹, któr¹ ono wyró¿nia (np.matk¹).Im wiêŸ jestsilniejsza, tym wiêksz¹ odczuwa stratê, gdy taka osoba odniego siê odwraca lub obojêtnieje w stosunku do niego.1Ogólne tendencje rozwoju emocjonalnegow wieku przedszkolnymPsychologowie zgodnie stwierdzaj¹, ¿e w wieku przed-szkolnym znaczna wiêkszoœæ dzieci prze¿ywa wielkie bo-gactwo ró¿norodnych, zró¿nicowanych uczuæ.2 Obserwujesiê ju¿ subtelne ró¿nice w odcieniach nastrojów i gwa³townychreakcji emocjonalnych.Dziecko doznaje zarówno uczuæ ma-j¹cych charakter ³agodnej obawy, jak i panicznego przera¿e-nia.To samo odnosi siê do uczuæ mi³oœci i gniewu.Umie za-chowywaæ siê z delikatn¹ tkliwoœci¹ w stosunku do niewieluwyró¿nianych przez siebie osób i szczególnie lubianychzwierz¹t.W tym okresie prawdziw¹ ,, szko³¹ uczuæ" s¹ zabawy, stwa-rzaj¹ce fikcyjne sytuacje, które mimo to wywo³uj¹ u dzieciszczere uczucia.Jakkolwiek brak jeszcze wystarczaj¹co szczegó³owej wiedzy,s¹dzi siê, ¿e uczucia dziecka w wieku przedszkolnym s¹ g³êb-sze i bardziej ró¿norodne ni¿ siê potocznie uwa¿a.Poznanie¿ycia emocjonalnego w tym okresie bywa trudne, poniewa¿dzieci nie umiej¹ jeszcze wyra¿aæ uczuæ odpowiednio plas-tycznie i sugestywnie.Dlatego nie jesteœmy w stanie wiernieodczytaæ treœci ruchów wyrazowych czy emocjonalnego za-barwienia wypowiedzi i okrzyków.Samo dziecko równie¿ niepotrafi swoich procesów emocjonalnych odpowiednio nazwaæ.S.Szuman zwraca uwagê, ¿e doroœli powinni zdawaæ sobiesprawê z tego, ¿e dziecko w wieku przedszkolnym jest zdolne1 Tam¿e, s.285-287.2 S.Szuman: Psychologia wieku dzieciêcego, ]w., s.166—167.124, Im wiêŸ jestka osoba odlocjonalnego:edszkolnymieku przed-vielkie bo-Obserwujeya³townychuczuæ ma-3 przeraŸe-.Umie za-o niewielulubianychiwy, stwa-| u dzieciy wiedzy,i s¹ g³êb-Poznanieponiewa¿lio plas-• wiernielego za-'nie¿ nienazwaæ.aæ sobie: zdolneprze¿ywaæ emocjonalnie nak³adane na nie obowi¹zki i trud-noœci, które napotyka w czasie ich wype³niania.Prze¿ywapokusy, odczuwa bowiem pragnienie zachowania siê nie-zgodnego z oczekiwaniami doros³ych, a wiêc reaguje emocjo-nalnie na dobro i z³o, poniewa¿ staje ju¿ przed jedn¹z alternatyw: Gdy zachowa siê zgodnie z zaleceniem oto-zrealizuje dobro, je¿eli zaœ post¹pi urzeczywist-czenianiaj¹c pokusê — sprzeciwi siê woli doros³ych i bêdzie to z³o1.Wiek przedszkolny odznacza siê tym, ¿e szybko wzrastazakres i liczba typowych sytuacji, które s¹ Ÿród³amiprze¿yæ uczuciowych.Dziecko bowiem coraz lepiej dostrzegai rozumie warunki dzia³ania istniej¹ce w otoczeniu, roœnieznacznie liczba celów, które pragnê³oby osi¹gn¹æ, d¹¿eñ i za-miarów, zwiêksza siê potrzeba osi¹gniêæ.Anga¿uje siê wiêcw swoj¹ aktywnoœæ i przewidywane jej wyniki znacznie silniej,ni¿ by³o to mo¿liwe w poprzednich okresach rozwojowych.Ale w zwi¹zku z rozszerzeniem siê terenu dzia³añ i ichcelów wzrastaj¹ tak¿e trudnoœci, które musi usuwaæ lubomijaæ.Stwarza to okazjê przezywania niepokoju o rezultatpostêpowania, stany niepewnoœci i zagro¿enia, drobne i po-wa¿ne niepowodzenia.Powiêkszaj¹ siê tak¿e mo¿liwoœci wy-korzystywania pomyœlnych okolicznoœci dzia³añ zakoñczo-nych powodzeniem i radoœæ prze¿ywana z tego powodu.Sposobnoœæ doznawania ró¿norodnych uczuæ do-starcza istniej¹ca u dziecka przedszkolnego zdolnoœæ wspo-minania przesz³ych zdarzeñ nasyconych przyjemnymi i przy-krymi prze¿yciami emocjonalnymi, które prze¿ywa ponowniew chwilach rekonstruowania w pamiêci przesz³ych zdarzeñ.Podobnie dzieje siê, gdy dziecko przewiduje zdarzenia,które — jak siê orientuje — maj¹ nast¹piæ w niedalekiejprzysz³oœci z jego udzia³em.W tych przypadkach równie¿pojawiaj¹ siê uczucia radoœci, niepokoju lub strachu.1 Tam¿e, s.170-171
[ Pobierz całość w formacie PDF ]