Jedliński Krzysztof Jak rozmawiać z tymi, co stracili nadzieję (5)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Napocz�tek szczegó�owychrozwa�a�warto zauwa�y�, �e w odró�nieniuodwi�kszo�ci innych opisanych dot�d osób szukaj�cych pomocy,cz�owiek w obliczu �mierci na ogó� sam do nas nie przyjdzie.Niedlatego najcz�ciej, �e nie ma do�� si� fizycznych jest wielechorób, które cho� stanowi� wyrok �mierci, jednak pozwalaj� do��d�ugo utrzymywa� wzgl�dnie dobr� form�.Nie przyjdzie, poniewa� ma silne, coraz silniejsze poczucieizolacji, nale�y corazbardziej do innego �wiata iw dodatkumapoczucie, �e ten inny �wiat nie ma nic wspólnego z naszym,zdrowym.Co wi�cej, taki cz�owiek zaczyna dochodzi� doprzekonania, �e w tym"�wiecie zdrowych" przeszkadza, �e jest wnim intruzem.Oczywi�cie naszymi rozmowami nie odmienimy tegopodstawowego, zwi�zanego z perspektyw� �mierci poczuciaprzynale�no�� do innego �wiata.Mo�emy natomiast pomóc prze�ama�nios�c�dodatkowe cierpienie izolacj�mo�emy stworzy� pomost��cz�cy naszego znajomego ze �wiatem �ywych.Póki �yje, niepowinien z tego �wiata odchodzi�.Jakka�dy cz�owiek, potrzebujeinnych ludzi, i to nie powinno muby� odmówione a� do ostatniejchwili.Tym bardziej �e jak zauwa�yli�my wy�ej, cz�owiek ten marównie� wiele "temu �wiatu" do dania, do przekazania.Trzeba mutylko t� mo�liwo�� wypowiedzi i dialogu stworzy�.Jak zainicjowa� kontakt z cz�owiekiem w obliczu �mierci,jak go odnale��?Cz�sto bywa, �e nasz kolega znika nagle z pracy, szko�y czyuczelni.Przed�u�a zwolnienia.Z pó�s�ówek dowiadujemy si�, �eby� w szpitalu, �e by� operowany, �e nie wychodzi z domu, �e toco� bardzo powa�nego.Dobrze jest w takiej sytuacji przekaza� muprzez kogo� pozdrowienia.Mo�liwe, �e na nie odpowie i wyrazich�� spotkania.Wówczas podejmijmy to zaproszenie.B�d�my jednaknadzwyczaj delikatni je�li zaproszenia nie b�dzie, czekajmy.Mo�e za jaki� czas, przy okazji kolejnych pozdrowie�.Bywa, �enasz znajomy wraca jednak do pracy, chce by� czynny do ko�ca.Jest jednak inny, cho� cz�sto stara si� to ukry�.Wyczuwa si�specjalny rodzaj dystansu, pomimo przebywania w�ród ludzi ro�nieizolacja.Jak skontaktowa� si� z nim, jak rozpocz�� rozmow�?I znów obowi�zuje nas ogromna delikatno��.Z jednej stronypowinni�my da� wyraz naszym uczuciom �yczliwo�ci i troski, zdrugiej da� naszemu rozmówcy pe�n�wolno�� wyboru, a w tym iodmowy kontaktu, z trzeciej wreszcie winni�mY unikn�� wszelkiegopodejrzenia o lito��, której nasz znajomy obawia si� bodajnajbardziej.Poleca�bym przede wszystkim oparcie si� na w�asnymwyczuciu i intuicji.Dla przyk�adu mo�na zacz�� cho�by tak:S�ysza�em, �e troch� chorujesz.Jestem blisko ciebie i twoichspraw.Gdybym móg� by� ci do czego� potrzebny daj mi sygna�.Sygna� ten mo�e przyj�� po jakim� czasie.By� mo�e pod jakim�ma�o wa�nym pretekstem pojawi si� zaproszenie do rozmowy.Niedziwmy si� temu z pewno�ci� b�dzie chodzi�o o istotny kontakt.Cz�owiek w obliczu �mierci rzadko traci czas.Gdy ju� dojdzie dospotkania najwa�niejsze, to by� i s�ucha�.To s�uchanie b�dziemo�e w pewnym sensie �atwiejsze.Zbli�aj�cy si� ku �miercicz�owiek ma na ogó� du�� potrzeb� wypowiedzenia si�na miar� jegodotychczasowej izolacji.Rzadko mówi o rzeczach nieistotnych.Rzadko te� prosi o rady.Nie oczekuje pocieszania.Co dopouczania natomiast, to sami szybko spostrze�emy, �e to on mo�enas w wielu sprawach pouczy�.Zanim do tego jednak dojdzie, naszkontakt mo�e by� wystawiony na szereg prób.Pierwsza próba polegana przezwyci�eniu naszej naturalnej sk�onno�ci do pocieszaniawbrew prawdzie.Mamy tendencj�, by mówi� naszemu znajomemu, �ewyzdrowieje, �e wszystko dobrze si� sko�czy i tym podobne.Pami�tajmy, �e nie jeste�my lekarzem naszego rozmówcy i dlategonie mamy �adnych podstaw do wyra�ania takich opinii.Powinni�myw ogóle stara� si� powstrzymywa� od wypowiadania si� wsprawie przebiegu choroby, sposobów leczenia i tak dalej.Nie powinni�my równie� próbowa� odpowiada� na pyta-nia w rodzaju: Czy to �miertelna choroba? Jak d�ugo b�d�z tym �y�? Z wszystkimi podobnymi zapytaniami odsy�ajmykonsekwentnie do lekarza lecz�cego naszego znajomego.Jestto tym wa�niejsze, �e najcz�ciej niestety brak tego typu pyta�i rozmów w kontakcie lekarza z pacjentem.Je�li chorzy samizaczn� pyta�, zwi�kszy si� szansa na uzdrowienie ca�ej sytua-cji.Równie� w przypadku wypowiadanych przez naszego roz-mówc� w�tpliwo�ci czy wr�cz braku zaufania co do metod le-czenia zach�cajmy do otwartej rozmowy z lekarzem.Tylkow takiej sytuacji lekarz ma szans� na skorygowanie swojegopost�powania.Druga próba zwi�zana jest z bólem oraz innymi dokuczli-wymi problemami, które cz�sto towarzysz� choremu w jegoostatnim okresie �ycia.Objawy takie mog� kontakt z nim nie-zwykle utrudnia�.Z drugiej strony, nasz rozmówca mo�e si�ich kr�powa�, wstydzi� i dlatego na przyk�ad unika� ludzi.Przede wszystkim powinni�my usilnie namawia� nasze-go znajomego, by szczerze i otwarcie ujawni� swoje dolegli-wo�ci lekarzowi i nie obawia� si� stwierdzi�, �e przyk�adowopodawane leki s�nieskuteczne.Sprawa jest tak wa�na, �e w tejwyj�tkowej sytuacji mo�emy sami interweniowa�.Na przyk-�ad namawiaj�c rodzin� chorego, by wspomog�a jego "inter-wencj�" lub te� poprzez wspóln� z naszym znajomym wizyt�u lekarza.Zrobimy tak oczywi�cie wy��cznie wtedy, gdy przekona-my si�, �e sam chory nie ma do�� si�y czy zdecydowania, byspraw� skutecznie przeprowadzi�.Oczywi�cie czasem (cho� nie musz� by� to sytuacje cz�s-te) zdarza si�, �e bólu czy innych dokuczliwych objawów nieda si� do ko�ca opanowa�.Bywa te�, �e sam chory nie �yczysobie stosowania �rodków przeciwbólowych.W obu tych ostatnich przypadkach b�dziemy si� musielipogodzi� z obecno�ci� bólu w naszym kontakcie z chorym.Z up�ywem czasu jednak rola tego utrudniaj�cego kontaktczynnika b�dzie mala�a, w miar�jak nasz znajomy - a zw�asz-cza my-b�dziemy akceptowa� nasz� niemo�no�� zmiany sy-tuacji.Jednak zawsze najpierw nale�y spróbowa� opanowa�cierpienie, a dopiero potem si� z nim godzi�.Trzecia próba to ca�y szereg �alów, pretensji skierowa-nych do osób z otoczenia, krewnych, ludzi w ogóle, losu czyBoga.Jest to przejaw faktu, �e znajomy nie pogodzi� si� jesz-cze ze swoim stanem.Je�li nie mo�e zmieni� swojej sytuacji,próbuje niejako znale�� winnego.Jest to prawdziwie ci�kapróba dla nas.Zasada nieos�dzania ma tu pe�ne zastosowanie.Cierpliwie wys�uchujmy �alów, buntu naszego rozmówcy -przejdzie to, podobnie jak przechodzi burzowa zawierucha,sprowadzaj�c cisz�.Je�li przez te próby przejdziemy zwyci�sko, dokonamyrzeczy najwa�niejszej - prze�amiemy psychiczn� izolacj� na-szego rozmówcy.Teraz nasz znajomy b�dzie mówi� o rze-czach coraz g��bszych.Mo�e opowie nam swoje �ycie, mo�epodzieli si� swoimi pogl�dami filozoficznymi czy religijnymi.Mo�emy wówczas z jego strony us�ysze� wiele zaskakuj�com�drych my�li.B�dzie to nas wzbogaca�o i zarazem nagra-dza�o nasz trud przej�cia przez wszystkie próby.Równie� i na tych g��bszychpoziomach du�o mo�e by� py-ta�, w�tpliwo�ci, niepokoju.Czasem b�d� one w�a�ciwe tylkonaszemu rozmówcy, czasem b�d� wspólne.Nie obawiajmy si� takiej sytuacji.Patrz�c wspólnie z cz�owiekiem stoj�cym w obliczu �mier-ci na nasze istnienie, przejdziemy razem z nim drog� od nie-pewno�ci i zw�tpienia do prawd niekwestionowanych i spokoj -nej nadziei.Prawdopodobnie raz jedna strona rozmowy, razdruga, b�dzie tutaj przewodnikiem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

download / ebook / pobieranie / pdf / do ÂściÂągnięcia

Odnośniki