Jordan Robert Kolo Czasu t 2 cz 2 Kamien lzy

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Powiedzia�a� mi kiedy�, �e potrafisz wyczu� Sprzymierze�ca Ciemno�ci, a przynajmniej kogo�, kto daleko ju� zaw�drowa� w Cie�.Lan równie�.Czy wyczu�a� przy nas kogo� takiego?G�o�no wci�gn�a powietrze i odwróci�a si� do wysokiego lustra, stoj�cego na wspaniale odrobionych srebrem nogach.Jedn� r�k� trzymaj�c sukni�, drug� przeci�gn�a grzebieniem po w�osach.- Niewielu ludzi zasz�o tak daleko, Perrin, nawet w�ród najgorszych Sprzymierze�ców Ciemno�ci.- Grzebie� zatrzyma� si� w pó� ruchu.- Dlaczego pytasz?- Na dole, we wspólnej sali jest dziewczyna, która mi si� przygl�da�a.Nie tobie lub Loialowi, jak reszta.Mnie.Grzebie� podj�� swój ruch, u�miech pojawi� si� na chwil� na ustach Moiraine.- Czasami zapominasz, Perrin, �e jeste� przystojnym m�odym m�czyzn�.Niektóre dziewczyny podziwiaj� wspania�e ramiona.Chrz�kn�� i zaszura� nogami.- Co� jeszcze, Perrin?- Hmm.nie.Nie pomog�aby mu, gdyby zapyta� o widzenie Min, nie powiedzia�aby mu nic wi�cej ponad to, co sam ju� wiedzia� - �e jest wa�ne.A nie chcia� mówi�, co widzia�a tamta, a tym bardziej o tym, �e w ogóle cokolwiek widzia�a.Kiedy wyszed� z powrotem na korytarz i zamkn�� drzwi, na chwil� musia� oprze� si� o �cian�.�Na �wiat�o��, tak po prostu wszed�em do niej, a ona.� By�a przecie� pi�kn� kobiet�.�I wystarczaj�co star�, �eby by� moj� matk�, albo nawet jeszcze starsz�.� Pomy�la�, �e Mat najprawdopodobniej zaprosi�by j� na dó� na ta�ce.�Nie, nie zrobi�by tego.Nawet Mat nie jest tak g�upi, by próbowa� czarowa� Aes Sedai.� Moiraine nie stroni�a od ta�ca.Raz nawet sam z ni� ta�czy�, cho� potyka� si� niemal�e przy ka�dym kroku.�Przesta� my�le� o niej jak o pierwszej lepszej wiejskiej dziewczynie tylko dlatego, �e zobaczy�e�.To jest przekl�ta Aes Sedai! Przejmuj si� lepiej tym Aielem.�Otrz�sn�� si� z nat�oku my�li i zszed� na dó�.Wspólna sala p�ka�a w szwach, zaj�te by�y wszystkie krzes�a, przyniesiono dodatkowe sto�y i �awy, a ci, którzy nie mieli gdzie usi��, stali pod �cianami.Nigdzie nie dostrzeg� czarnow�osej dziewczyny, nikt te� nie spojrza� na niego, kiedy dwukrotnie w po�piechu przemierza� pomieszczenie.Orban mia� dla siebie ca�y stó�, obanda�owan� nog� wspar� na krze�le wy�o�onym poduszk�, wida� by�o stop� obut� w mi�kki kamasz, w d�oni trzyma� srebrny puchar, s�u��ca dba�a o to, by by� zawsze pe�en.- Tak - mówi�, zwracaj�c si� do zebranych w sali s�uchaczy - wiedzieli�my, Gann i ja, �e Aielowie s� strasznymi wojownikami, ale nie by�o czasu na wahanie.Wyci�gn��em miecz i wbi�em ostrogi w boki Lwa.Perrin wzdrygn�� si�, zanim zrozumia�, �e ko� opowiadaj�cego nosi takie w�a�nie imi� i to jego mia� na my�li Orban.�Nie uwierzono by mu przecie�, gdyby powiedzia�, �e dosiada� lwa.�Poczu� lekki wstyd, za swoj� antypati� do tego cz�owieka.Nie powinien my�le�, �e móg� si� w swych przechwa�kach posun�� a� tak daleko.Po�pieszy� na zewn�trz, nie ogl�daj�c si� wi�cej za siebie.Ulica przed frontem gospody by�a równie zat�oczona jak jej wn�trze, ludzie, dla których nie starczy�o miejsca w �rodku, zagl�dali przez okna, dwukrotnie wi�kszy t�um zgromadzi� si� przy drzwiach, s�uchaj�c opowie�ci Orbana.Znów nikt nie spojrza� na Perrina, cho� jego przej�cie wzbudzi�o skargi z ust tych, których potr�ci�, przedzieraj�c si� przez ci�b�.Ka�dy, kto nie zosta� tej nocy w domu, musia� pój�� do gospody, nikt bowiem nie szed� w stron� placu.Czasami dostrzega� czyj� cie� w o�wietlonym oknie, ale to by�o wszystko.A jednak ca�y czas mia� uczucie, �e kto� go obserwuje, tote� rozgl�da� si� dooko�a niespokojnie.Nic, prócz otulonych nocnym mrokiem ulic, upstrzonych plamkami ja�niej�cych okien.Wokó� placu wi�kszo�� okien by�a ciemna, oprócz kilku na wy�szych pi�trach domów.Szubienica sta�a tak, jak j� zapami�ta�, cz�owiek - Aiel - wci�� by� w klatce, wisz�cej wy�ej ni� Perrin móg� si�gn��.Aiel zdawa� si� nie spa� - a przynajmniej g�ow� trzyma� uniesion� - ale ani razu nie spojrza� w dó�, na Perrina.Kamienie, którymi rzuca�y w niego dzieci, le�a�y rozsypane pod klatk�.Klatka wisia�a na grubej linie, przyczepionej do pier�cienia w jednej z wy�szych belek, dalej lina bieg�a przez mocny kr��ek przymocowany do poprzeczki; zawi�zano j� wokó� pary ko�ków, na wysoko�ci jego pasa, wbitych w pionow� belk�.Reszta liny le�a�a w nieporz�dnej pl�taninie zwojów u stóp szubienicy.Perrin rozejrza� si� dooko�a, wpatruj�c w ciemno�ci zalegaj�ce plac.Wci�� mia� wra�enie, �e kto� go obserwuje, ale dalej nie widzia� nikogo.Wyt�y� s�uch i nie wy�owi� �adnego d�wi�ku.W nozdrzach czu� tylko dym z kominów i kuchennych pieców w domach oraz ludzki pot i zapach zasch�ej krwi, dochodz�cy od m�czyzny w klatce.Od Aiela nie czu� charakterystycznej woni strachu.�Jego ci�ar i jeszcze waga klatki� - pomy�la�, podchodz�c bli�ej do szubienicy.Nie wiedzia�, kiedy zdecydowa� si� to zrobi�, ani nawet czy naprawd� tak postanowi�, rozumia� jednak, �e to w�a�nie zamierza.Zahaczywszy nog� wokó� ci�kiej belki, ca�ym ci�arem cia�a poci�gn�� lin�, unosz�c klatk� w gór� i luzuj�c nieco sznur.Sposób, w jaki lina si� szarpn�a, u�wiadomi� mu, �e m�czyzna w klatce w ko�cu si� poruszy�, ale zbyt si� spieszy�, by teraz przesta� i powiedzie� mu co robi.Poluzowany sznur móg� teraz odwin�� z ko�ków.Wci�� zahaczony nog� o belk�, szybko opu�ci� klatk�; pomagaj�c sobie r�koma, wyszed� na kamienie bruku.Aiel patrzy� na niego, w milczeniu studiuj�c jego twarz.Perrin nie powiedzia� nic.Kiedy dobrze przyjrza� si� klatce, zacisn�� usta.Je�li robi si� ju� tak� rzecz, szczególnie wtedy, gdy robi si� tak� w�a�nie rzecz, wówczas trzeba wykona� j� dobrze.Ca�� przedni� �cian� klatki stanowi�y drzwi, zawieszone na surowo odrobionych zawiasach, najwyra�niej wykonanych w po�piechu, zamkni�te �elaznym zamkiem na �a�cuch, równie misternej roboty jak klatka.Przesun�� d�o�mi wzd�u� ca�ego �a�cucha, zanim znalaz� najs�absze ogniwo, potem przewlek� przez nie kolec swego topora.Ostry skr�t nadgarstków i ogniwo p�k�o.W przeci�gu kilku sekund rozdzieli� �a�cuch, z grzechotem przesun�� przez pier�cienie i otworzy� drzwi klatki.Aiel siedzia� w �rodku, kolana wci�� trzyma� pod brod� i patrzy� na niego.- Tak? - wyszepta� ochryple Perrin.- Otworzy�em j�, ale nie mam najmniejszego zamiaru d�wiga� twego przekl�tego cia�a.Pospiesznie rozejrza� si� po nocnych ciemno�ciach zalegaj�cych plac [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

download / ebook / pobieranie / pdf / do ÂściÂągnięcia

Odnośniki