Stanisław Wyspiański Wyzwolenie

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.KAZNODZIEJABracia, orze� zakry� moje oczy,skrzyd�ami mi� po oczach uderzy�.Mrok przed moimi oczamii strach we mnie,jakobym ju� nie wierzy� - ?Kto� przede mn�, olbrzymi, stan��i przes�oni� jasno�� mych dróg,i nie wiem -li to Szatan czy Bóg - ?Czy chcecie, bym si� z nim zmierzy� - ?Czy b�dziecie mnie wierni,gdy ja zachwiej� si� i padn� u jego nóg,niewiedz�cy - ?Czyli chcecie by� z panów my�li, czyli s�ug !?Czyli wielcy - czy mierni - ?Czy wierzycie w to, �e S�owo mojep�on�cym by�o zarzewiem,ja wi�c ogniem szczerym p�on�cy,nosz� �wi�tych znami� - ?Czyli �e k�ami� - ?- - - - - - - - - - - - - - - - - - -I Geniusz od nich si� oddala,zostawuj�c ich my�l zawieszon�,ku innym id�c, których skalamy�li by� ma znów podniesion�o ton, wi�c r�k� w�adnym ruchemwzniós� i ju� w�ada nimi: duchem.M�WCAO bracia, serce mnie boli.Niechaj mnie chór wasz okoli.Podajcie r�ce - zimne wasze d�onie.My�l, jaka by�a w nasi w naszej wspólno�ci.tonie.Czy wy czujeciet� dal niesko�czono�ci,która przed moim wzrokiem - ?Podziel� si� z wami S�owem:Oto przeznacze� wyrokiem,jak s�dz�, widzie� mi dano:zginiecie.Radujcie si� - widzie� mi dano.D�o� si� czyja� nad moje czo�opochyla.Czy wst�pi� kto w nasze ko�o.?I mówi� wam, �e zaprawd� to chwilawielka, gdy do was mówi�.Radujcie si�, przed moim okiemdal widz� niesko�czono�ci.Dusza si� moja rozszerzai p�ynie, jako cie�, we wszech�wiecie.Czy wy za ni� pójdziecie - ?- - - - - - - - - - - - - - - - - -Lecz Geniusz od nich ju� daleko,ju� ku innym si� ludziom zbli�a,ju� swoj� je otoczy� opiek�i d�o� ku czo�u ich poni�a;to znów ni� nad nimi zatoczyszeroki, wielki, pe�ny ruchi znów jest w�adc� wielki Duch.PRYMASKl�czycie u moich stóp, a oto duch mój w m�ce.Kl�czycie u moich stóp, o bracia moi.Czo�o moje pokry�a chmura i oto r�ka czyja� przes�ania mi oczy.O bracia moi, oto�cie ze mn� w �wi�tyni - a mod�y nasze mr� na ustach moich i s�ysz� inn� mow� duszy mojej: mow� serca.Proch jestem i n�dzarz jestem w purpurach - a najbole�niejsz� dla mnie: purpura wstydu, bij�ca ogniem na twarz moj�.Polsk� mia�em wam da�! - Czym�e s� te sztandary, które chylicie nad moj� g�ow�? Oto �achmany, nad którymi Bóg nakre�li� krzy�.O bracia! Jak uratuj� serca wasze? dusze wasze?O bracia! bracia, grób widz� wielki przed wami i przede mn�.D�o� jakowa� przes�oni�a mi oczy.O Panie! O Chrystusie! - Nad narodem moim noc i mrok zapada - nad narodem moim, kl�cz�cym u grobu.O Chrystusie! Czyja� to r�ka? Chrystusie! Wielko�� to i �wi�to�� twoja w m�cze�stwie naszym �yj�ca.Z kielicha daj nam pi� - �mier� nasz� w twoim domu.Kl�czycie u moich stóp - a duch mój w m�ce.O bracia, podajcie mi d�onie wasze.Oto r�ce moje, d�onie moje na b�ogos�awie�stwo nad g�owy wasze: - wielcy w Chrystusie!CH�RAmen.- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -Ju� Geniusz odszed� od nich z dalai inne duchy ju� zapala,i nad innymi wznosi r�ce,duchowej je podaj�c m�ce:STARZECCzy uwa�a�y�cie, �e od chwili mrok jakoby coraz g�stszy pada w za�omy sklepie� i po olbrzymach tych ciosanych ku nam si� osuwa, nas w cienie i mroki gr��c.C�RKIG�osu twego chcemy s�ucha�, ojcze, ale g�os twój, to jakby ju� G�OS cudzy.Dr�ysz i niepokój snad� wst�pi� w ciebie.OJCIECWidzicie� wy go? Przed nami stoi, a d�onie obiedwie nad g�owy nasze kieruje.On to nad my�l� nasz� zaci��y.B�dziemy wszystko-rozumiej�cy, jak ci, ku którym idzie �mier�.C�RKI�lubujemy si� �mierci.GENIUSZJest mowa jego cicha przy stów wadze,s�uchana; zmilkli, czuj� w�adz�g�osu i w�adz� s�ów tajemn�.Scena si� zwolna staje ciemn�:mrok pad� na ludzi i na �ciany,a naród w niego zas�uchany.I nie wszystko zawdy powiem wam.- W waszych rozmowach, my�lach i czynach jest wiele z tego, czym jestem ja i co ja czuj�.Ja waszych tych serc mówi�cych s�ucham i �wiadkiem jestem j�zyków waszych obrotu wprawnego, a obecno�ci� moj� podnosz� was i my�l wasz� u�wi�cam.A gdy my�l si� zatraca, gubi, marnieje, na codzienn� zamieszana straw�, za� duchowa da� jej tylko rozczynem b�d�ca - mnie pó�niej rani i ko�ció� mój burzy.w ko�cio�a mego �ciany bije taranem powszednio�ci pospolitej - odwróc� si� ode� zraniony i to jest ten grot, który mi ran� zadaje �mierteln�.- �yjcie wy, na �mier� moj� patrz�c.- Odejd� precz - precz ku mej krynicy wieczystej.- Odrodzi ona mnie ku wierze nie�miertelnej.Uderzcie!!Nie�miertelno�� zyszcz� przez �mier�, któr� mnie zadajecie.(Post�pi� kilka kroków i po�rodku nich stan��).Jest mowa jego cicha przy stów wadze,s�uchana; zmilkli, czuj� w�adz�g�osu i w�adz� s�ów tajemn�.Scena si� zwolna staje ciemn�:mrok pad� na ludzi i na �ciany,a naród w niego zas�uchany.Podnie�cie si� duchem ze mn�,wzle�cie duchem za mn�,ponad noc duszn� i ciemn�,rzucajcie ziemi� k�amn�.Powiod� was do górnych sfer,do szczytów, szczytów ducha;gdzie Wielko�� nawy dzier�y steri k�dy Wieczno�� s�ucha.Wprowadz� was w �wi�tyni�, tumpot�gi waszej, waszych dum [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

download / ebook / pobieranie / pdf / do ÂściÂągnięcia

Odnośniki