Tove Jansson Lato Muminków

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Podchodzi� coraz bli�ej i bli�ej, nabra�rozp�du i w nast�pnej chwili.Scena obrotowa zacz�a wirowa� z szalon� szybko�ci�.Jed�nocze�nie rozleg� si� �miech Emmy, tym razem nie szyderczy, lecztriumfuj�cy i radosny.Teraz wszystko rozgrywa�o si� tak szybko, �e widzom trudnoby�o nad��y� za akcj�.Wszyscy stracili równowag� i przewracalisi� jedni na drugich, podczas gdy scena ci�gle si� obraca�a, agromada dwudziestu i czterech malców rzuci�a si� na Paszczakawgryzaj�c si� w jego mundur.W�óczykij da� tygrysi skok przez ramp� i wyl�dowa� w jednejz pustych �odzi.Wzburzone gwa�townie fale wywróci�y �ód� Muminkai Panna Migotka, Filifionka i Paszczakówna rzuci�y si� wp�aw kuteatrowi.- Brawo! Brawo! Bis! Bis! - krzyczeli widzowie.Muminek ledwie wynurzy� pyszczek z wody, natychmiast zacz��p�yn�� w kierunku �odzi W�óczykija.- Hej! - zawo�a� chwytaj�c si� burty.- Okropnie si� ciesz�,�e ci� widz�!- Hej, hej! - odpowiedzia� W�óczykij.- Wskakuj, tozobaczysz, jak si� umyka przed policj�!Muminek wdrapa� si� do �odzi, po czym W�óczykij zacz��wios�owa� w g��b zatoki, a� woda pryska�a spod dzioba.- Do widzenia, wszystkie moje dzieciaki i dzi�kuj� za pomoc!- zawo�a�.- A b�d�cie czyste i nie w�a�cie na dach, póki smo�anie wyschnie!Paszczakowi uda�o si� wreszcie wydosta� ze sceny obrotowej iuwolni� od maków i wiwatuj�cej publiczno�ci, która obrzuca�a gokwiatami.Wymy�laj�c im zszed� do �odzi i pu�ci� si� w pogo� zaW�óczykijem.Ale wyruszy� za pó�no.W�óczykij znik� ju� w ciemno�ciachnocy.Nast�pi�a cisza.- Ach, wi�c przyjecha�a� - powiedzia�a Emma spokojnie, pa�trz�c na przemokni�t� Filifionk�.- Ale nie wyobra�aj sobie, �e�ycie w teatrze jest ta�cem po p�atkach ró�!Rozdzia� trzynastyO karze i nagrodzieW�óczykij wios�owa� d�u�szy czas nic nie mówi�c.Muminek pa�trzy� przed siebie: na tle nocnego nieba widzia� dobrze sobieznane, mi�e kontury jego starego kapelusza i ob�oczki dymu uno-sz�ce si� z fajki."Teraz wszystko b�dzie dobrze" - pomy�la�.Wo�ania i oklaski za nimi cich�y coraz bardziej, a� w ko�cus�ycha� by�o tylko chlupot wiose�.Brzeg zatoki przekszta�ci� si� w ciemne pasemko.W�a�ciwie �aden z nich nie mia� ochoty rozmawia�.Jeszczenie teraz.Czasu mieli do��; przed nimi by�o d�ugie i pe�neobietnic lato.W tej chwili ich dramatyczne spotkanie, noc ipe�na napi�cia ucieczka wystarcza�y w zupe�no�ci i nie nale�a�otego zak�óca�.P�yn�li teraz �ukiem znów ku brzegowi.Muminek rozumia�, �e W�óczykij chce zmyli� po�cig.W ciem�no�ciach rozlega� si� dono�nie gwizdek policyjny Paszczaka,któremu odpowiada�y inne.Gdy �ód� w�lizn�a si� pomi�dzy trzciny, w cie� drzew, zro�bi�o si� jasno od pe�ni ksi�yca.- S�uchaj uwa�nie, co ci powiem - odezwa� si� W�óczykij.- Dobrze - odpar� Muminek czuj�c, jak duch przygody przenikago, g�o�no �opocz�c skrzyd�ami.- Wracaj teraz do nich - powiedzia� W�óczykij.- We�miesz zsob� wszystkich, którzy chc� wróci� do Doliny Muminków, i przy�wieziesz ich tutaj.Meble niech zostawi�.Musicie wyruszy�, zanimPaszczaki zd�� postawi� stra�e wokó� teatru.Nie marud� podrodze i nie bój si�.Noce w czerwcu s� bezpieczne.- Dobrze - odpar� Muminek pos�usznie.Odczeka� jeszcze chwil�, ale gdy W�óczykij nic ju� wi�cejnie powiedzia�, wyszed� z �odzi i pobieg� z powrotem brzegiem za�toki.W�óczykij usiad� na rufie �odzi i ostro�nie wystuka� popió�z fajki.Schyli� si� i wyjrza� spod ga��zi.Paszczak trzyma�wci�� kurs na �rodek zatoki.Wida� go by�o wyra�nie w �wietleksi�yca.W�óczykij za�mia� si� cicho i zacz�� nabija� swoj� fajk�.Woda przyniesiona przez powód� zacz�a wreszcie opada�.�wie�o zmyta dolina i brzegi zatoki ods�ania�y si� powoli kus�o�cu.Pierwsze wyjrza�y drzewa.Macha�y koronami nad powierzch�ni� wód i rozprostowywa�y konary, by sprawdzi�, czy wysz�y ca�oz katastrofy, a te, które burza z�ama�a, �piesznie wypuszcza�ynowe p�dy.Ptaki odnajdywa�y swe dawne miejsca noclegu, a wy�ej,na stokach, gdzie woda ju� �ciek�a, rozk�adano po�ciel, �ebywysch�a na trawie.Kiedy woda zacz�a opada�, wszyscy wyruszali w drog� do do�mu.P�yn�li �aglówkami lub wios�owali dzie� i noc, a gdy wodaznik�a zupe�nie, w�drowali dalej pieszo do miejsc, gdziemieszkali przedtem.By� mo�e w czasie, gdy dolina by�a jeziorem, znale�li nowe,o wiele lepsze miejsca, ale najmilsze jednak by�y dawne.oOo.Kiedy Mama Muminka z torebk� na kolanach siedzia�a obokswego syna w rufie �odzi, zupe�nie nie my�la�a o meblach z sa�lonu, które zmuszona by�a zostawi� w teatrze u Emmy [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

download / ebook / pobieranie / pdf / do ÂściÂągnięcia

Odnośniki