[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Mikołaj Sęp-Sarzyński.Kategoria:PolskiZakres:BarokTytuł:Mikołaj Sęp-Sarzyński.Dodano:1999.07.21M.Sęp-Sarzyński to poeta tworzący w latach siedemdziesiątych XVI wieku.Zmarł mając 31 lat.Jego twórczość stoi na pograniczu renesansu i baroku.Renesansowe zainteresowanie się człowiekiem jest połączone z refleksjami filozoficzno- religijnymi.Wyrazem rozdarcia wewnętrznego człowieka baroku, są występujące w jego sonetach motywy zwątpienia, obsesja śmierci, rozważania nad rozdwojeniem natury człowieka."Sonety".prekursor barokureprezentuje nurt poezji filozoficznej.W swej twórczości stawia pytanie o to, kim jest człowiek, jakie zajmuje miejsce wśród innych bytówpodmiot liryczny utworów Sępa: samotna jednostka pragnąca zrozumienia sensu istnienia, lecz zagubiona wśród niepojętych znaków boskiego panowania nad światem.Obecny motyw "rozdwojenia, pomiędzy wartościami ducha, a żądzami ciaławizja świata: jako miejsce walki - ścierania się dobra i zła.Świat niepokojący pełen niebezpieczeństw.Życie to nie spokój i harmonia, ale ciągłe zmagania się z samym sobą.Jedynym ratunkiem dla zagubionego człowieka jest Bóg."O nietrwałej miłości rzeczy świata tego".wyróżnia się dwa rodzaje miłościnietrwała - do ziemskich dóbr i wartości (są nimi złoto, sława, władza, ludzka miłość, uroda)trwała - jej obiektem jest Bóg"O wojnie naszej, którą wiedziemy z szatanem, światem i ciałem".motyw zmagań człowieka z szatanemdualizm natury ludzkiej - człowiek musi ciągle wybierać między świętością i grzechem, wyrzeczeniem i urokami życia.Jest on "Wątły, niebaczny, rozdwojony w sobie"Bóg stanowi jedyne oparcie dla człowiekaSęp daje wyraz dramatycznej rozterce, świadomości rozdarcia między potrzebami ducha i ciała.Przeraża poetę samotność człowieka we wszechświecie - jego los na ziemi przedstawia jako nieustanną walkę z grzechem i szukanie pomocy w łasce bożej, dzięki której człowiek może dostąpić ocalenia.Autor: Nieznany
[ Pobierz całość w formacie PDF ]