Adams Douglas Dlugi mroczny podwieczorek dusz (3)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Bestia bowiem znów przebywa�a gdzie� daleko, znów zagrzeba�a si� g��boko w swym ciemnym legowisku; Dirk nie czu� jako� w sobie specjalnej ochoty, by jeszcze raz zak�óci� jej spokój.Koniec ko�ców warkn�� tylko, �e jeszcze tu wróci, i pogna� ci�ko w dó� schodami, a po�y skórzanego p�aszcza �opota�y za nim w�ciekle.W holu znów natkn�� si� na znienawidzonego Gilksa.- Co ci si� sta�o? - rzuci� ostro policjant na widok spuchni�tego i posiniaczonego nosa.- Zgobaem si� troke - odrzek� niewinnie Dirk.- Sab bi kadza�ed�.Gilks jednak chcia� wiedzie� dok�adnie, czym Dirk si� zajmowa�, wi�c ten obja�ni� go wspania�omy�lnie, �e na górze znajdzie �wiadka, który mo�e si� z nim podzieli� kilkoma bardzo interesuj�cymi informacjami.Zasugerowa�, �e Gilks powinien zamieni� z nim s�ówko, a najlepiej b�dzie, je�li najpierw wy��czy telewizor.Gilks skin�� oschle g�ow� i zacz�� wchodzi� po schodach, lecz Dirk zatrzyma� go jeszcze na chwil�.- Die dzaubad�y�ed� didz dzibdego w dyb dobu? - zagadn��.- Co mówi�e�? - zapyta� poirytowany Gilks.- Didz dzibdego.- Co takiego?!- Dzibdego - powtórzy� uparcie Dirk.- Dziwnego?- Dog�addie dag, dzibdego.- Co na przyk�ad? - wzruszy� ramionami Gilks.- Wyg�odda dza�gieb bedzdu�die.- Ca�kiem jak?- Bedzdu�die! Bez-du�-die! By�le, �e do bardzo idderesujoddze!Co rzek�szy dotkn�� uprzejmie ronda kapelusza i p�ynnym ruchem wyniós� si� z domu na ulic�, gdzie wprost z jasnego nieba zapikowa� na niego jaki� orze�, przez co Dirk o ma�y w�os nie wyl�dowa� pod autobusem linii 73, jad�cym w kierunku po�udniowym.Przez nast�pne dwadzie�cia minut z pi�tra domu przy Lupton Road dobiega�y obrzydliwe wycia i wrzaski, które wzbudzi�y spory niepokój w�ród s�siadów.Nast�pnie karetka pogotowia zabra�a górn� i doln� cz�� pana Ansteya, a tak�e policjanta z zakrwawion� twarz�.Na krótk� chwil� na Lupton Road zapanowa�a cisza.Rych�o jednak pod dom zajecha� jeszcze jeden radiowóz.Da�o si� s�ysze� mnóstwo uwag typu "Jest Bob", a z wozu wytaszczy� si� ci�ko niezwykle postawny i krzepki policjant, który nast�pnie wspi�� si� schodami na pi�tro.Po kilku chwilach i wielu wrzaskach ponownie ukaza� si� na schodach, tym razem zakrywaj�c r�koma twarz, wtaszczy� si� na powrót do radiowozu, po czym odjecha� w stanie skrajnej furii, z gwa�townym i zupe�nie niepotrzebnym wizgiem opon.Po dwudziestu minutach przed dom zajecha�a furgonetka, z której wysiad� kolejny funkcjonariusz; ten dzier�y� w d�oniach kieszonkowy telewizor.Wszed� do domu, a po chwili ukaza� si� prowadz�c potulnego trzynastolatka, bez reszty poch�oni�tego now� zabawk�.Kiedy znikn�li ju� wszyscy policjanci i wszystkie pojazdy z wyj�tkiem jednego radiowozu, który zosta� na stra�y, jaka� wielka, w�ochata i zielonooka posta� wychyn�a z kryjówki za jedn� z moleku� w wielkim pomieszczeniu piwnicznym.Opar�a kos� o g�o�nik hi-fi i zanurzy�a d�ugi i s�katy palec w ka�u�y niemal zakrzep�ej krwi, jaka zebra�a si� na talerzu gramofonu, mazn�a nim u spodu arkusza grubego, po�ó�k�ego papieru, po czym znikn�a w swym mrocznym, ukrytym innym �wiecie, pogwizduj�c przy tym nieznan� i gro�n� melodi�; wróci�a tylko na chwil� po zapomnian� kos�.Rozdzia� siódmyNieco wcze�niej tego samego ranka, w nale�ytej odleg�o�ci od wszystkich tych nieprzyjemnych wydarze�, a tak�e w nale�ytej odleg�o�ci od harmonijnie zaprojektowanego okna, przez które wlewa�o si� ch�odne �wiat�o poranka, w bia�ym �ó�ku le�a� starszy, jednooki m�czyzna.Na pod�odze, jak na wpó� zapadni�ty namiot przycupn�a gazeta, ci�ni�ta tam dwie minuty wcze�niej, czyli - jak wskazywa� zegar na nocnej szafce - ciut po dziesi�tej.Pokój nie by� du�y, lecz umeblowany troch� zbyt gustownie, tak jakby stanowi� cz�� jakiego� ekskluzywnego szpitala lub kliniki - i tak zreszt� w istocie by�o: pokój stanowi� cz�� szpitala Woodshead, który zajmowa� niedu�y, lecz zadbany teren w niedu�ej, lecz zadbanej wiosce Cotswolds.M�czyzna nie spa� i nie by� tym uszcz�liwiony.Jego stara i delikatna skóra przypomina�a dobrze naci�gni�ty pó�przejrzysty pergamin, pokryty sieci� drobniutkich zmarszczek.Subtelne, w�t�e d�onie delikatnie �ciska�y bia�� tkanin� po�cieli i leciutko dr�a�y.Jego nazwisko podawano ró�nie: raz pan Odwi�, to znów Wodin lub Odyn.By� - czy raczej jest - bogiem.Co wi�cej, bogiem, od którego lepiej trzyma� si� z daleka - bogiem rozgniewanym.Jego jedyne oko pa�a�o.Rozgniewa� si� z powodu tego, co wyczyta� w porannych gazetach: �e mianowicie jeden z bogów grasuje na wolno�ci i naprzykrza si� ludziom na lotnisku.Rzecz jasna, nie tak napisano w gazetach.W �adnej z nich nie sta�o dos�ownie: "Bóg grasuje na wolno�ci i naprzykrza si� ludziom na lotnisku"; opisywano jedynie zniszczenia i nie potrafiono wyci�gn�� z nich �adnego rozs�dnego wniosku.Ca�a ta historia by�a ma�o zadowalaj�ca i z wielu innych jeszcze wzgl�dów - a to na przyk�ad z powodu k�opotliwego braku konkluzji czy konsekwentnego zmierzania donik�d tudzie� irytuj�cego - z punktu widzenia dziennikarzy - braku solidnych ofiar w ludziach [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

download / ebook / pobieranie / pdf / do ÂściÂągnięcia

Odnośniki