ANDRZE~1 (2).TXT

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.D�ugo trwa�o, nim wreszcie zast�piono jej drog�, krzy�uj�c gizarmy i runki.Kto� niepewnym i zl�knionym gestem wyci�gn�� r�k� ku u�dzie.Klacz chrapn�a.- Prowad�cie mnie - powiedzia�a d�wi�cznie dziewczyna - do pana tego zamku.Boreas Mun, sam nie wiedz�c, dlaczego to robi, podtrzyma� jej strzemi� i poda� r�k�.Inni przytrzymali tupi�c� i prychaj�c� klacz.- Poznajesz mnie wa�panna? - spyta� cicho Boreas.Spotkali�my si� ju� wszak.- Gdzie?- Na lodzie.Spojrza�a mu prosto w oczy.- Nie patrzy�am wówczas na wasze twarze - powiedzia�a beznami�tnie.- By�a� Pani� Jeziora - powa�nie pokiwa� g�ow�.- Po co� ty tu przyjecha�a, dziewczyno? Po co?- Po Yennefer.I po moje przeznaczenie.- Po �mier� raczej - szepn��.- To jest zamek Stygga.Na twoim miejscu uciek�bym jak najdalej st�d.Znowu spojrza�a.A Boreas momentalnie zrozumia�, co chcia�a powiedzie� tym spojrzeniem.Zjawi� si� Stefan Skellen.D�ugo przygl�da� si� dziewczynie, skrzy�owawszy r�ce na piersi.Wreszcie energicznym gestem wskaza�, �e ma i�� za nim.Posz�a bez s�owa, ze wszystkich stron eskortowana przez uzbrojonych ludzi.- Dziwna dziewka - mrukn�� Boreas.I wzdrygn�� si�.- Szcz�ciem, nie naszym ona ju� zmartwieniem rzek� z przek�sem Dacre Silifant.- A tobie dziwi� si�, �e� z ni� tak gada�.Ona to, wied�ma, ubi�a Vargasa i Frippa, a pó�niej Ol� Harsheima.- Puszczyk ubi� Harsheima - uci�� Boreas.- Nie ona.Ona �yciem nas darowa�a, tam na krze, cho� mog�a nas jak szczeni�ta wyr�n�� i potopi�.Wszystkich.Puszczyka te�.- Ju�ci - Dacre splun�� na p�yty podwórca.- Wynagrodzi on jej ninie t� lito��, wespó� z czarownikiem i Bonhartem.Obaczysz, Mun, ju� oni j� oporz�dz� paradnie.Oni z niej skór� cienkimi paskami z�upi�.- �e z�upi�, sk�onnym wierzy� - warkn�� Boreas.- Bo rakarze s�.I my te� nie lepsi, skoro u nich s�u�ym.- A wyj�cie mamy? Nie mamy.Który� z najemników Skellena krzykn�� nagle cicho, który� mu zawtórowa�.Kto� zakl��, kto� westchn��.Kto� w milczeniu wskaza� r�k�.Na blankach, na kroksztynach, na dachach wie�yczek, na gzymsach, na parapetach i wimpergach, na rynnach, rzygaczach i maszkaronach siedzia�y, jak okiem si�gn��, czarne ptaki.Cichcem, bez krakania nadlecia�y od wrakowiska, teraz siedzia�y w ciszy i oczekiwaniu.- �mier� wietrz� - b�kn�� który� z najemników.- I �cierwo - doda� drugi.- Nie mamy wyj�cia - powtórzy� machinalnie Silifant, patrz�c na Boreasa.Boreas Mun patrzy� na ptaki.- Mo�e pora - odpowiedzia� cicho - by�my mieli?Weszli w gór� wielkimi schodami o trzech podestach, przeszli szpalerem pos�gów ustawionych w niszach wzd�u� d�ugiego korytarza, min�li kru�ganek okalaj�cy westybul.Ciri sz�a �mia�o, nie czu�a l�ku, nie wzbudza�y w niej strachu ani bro�, ani zbójeckie facjaty eskorty.K�ama�a, mówi�c, �e nie pami�ta twarzy ludzi z zamarzni�tego jeziora.Pami�ta�a.Pami�ta�a, jak Stefan Skellen, ten sam, który teraz z ponur� min� prowadzi� j� w g��b tego strasznego zamczyska, dygota� i dzwoni� z�bami na lodzie.Teraz, gdy co i rusz ogl�da� si� i pali� j� wzrokiem, czu�a, �e troch� boi si� jej nadal.Odetchn�a g��biej.Weszli do halli, pod wysokie, wsparte kolumnami gwia�dziste �ebrowane sklepienie, pod wielkie paj�kowate �yrandole.Ciri zobaczy�a, kto czeka tam na ni�.Strach wpi� jej w trzewia szponiaste palce, �cisn�� pi��, szarpn�� i zakr�ci�.Bonhart w trzech krokach znalaz� si� przy niej.Obur�cz schwyci� j� za kubrak na piersi, uniós�, przyci�gaj�c jednocze�nie do siebie, zbli�aj�c jej twarz do swych bladych rybich oczu.- Piek�o - wycharcza� - musi by� naprawd� straszne, skoro jednak wola�a� mnie.Nie odpowiedzia�a.W jego oddechu czu�a alkohol.- A mo�e to piek�o nie chcia�o ciebie, ma�a bestio? Mo�e tamta diabelska wie�a wyplu�a ci� ze wstr�tem, zasmakowawszy twego jadu? Przyci�gn�� j� bli�ej.Odwróci�a i cofn�a twarz.- S�usznie - powiedzia� cicho.- S�usznie si� obawiasz.To kres twojego szlaku.St�d ju� nie uciekniesz.Tutaj, w tym zamku, wypuszcz� ci krew z �y�.- Sko�czy� pan, panie Bonhart? Z miejsca pozna�a tego, kto to powiedzia�.Czarodziej Vilgefortz, który na Thanedd najpierw by� zakutym w kajdany wi�niem, a potem �ciga� j� w Wie�y Mewy.Wtedy, na wyspie, by� bardzo przystojny.Teraz w jego twarzy co� si� zmieni�o, co� sprawi�o, �e sta�a si� brzydka i straszna.- Pozwoli pan, panie Bonhart - czarodziej nawet nie poruszy� si� na przypominaj�cym tron fotelu - �e to ja, gospodarz, wezm� na siebie mi�y obowi�zek powitania na zamku Stygga naszego go�cia, panny Cirilli z Cintry, córki Pavetty, wnuczki Calanthe, potomkini s�ynnej Lary Dorren aep Shiadhal.Witamy.I prosimy bli�ej.Z ostatnich s�ów czarodzieja znik�o ukryte pod mask� uprzejmo�ci szyderstwo.By�y w nich ju� tylko gro�ba i rozkaz.Ciri od razu poczu�a, �e temu rozkazowi nie b�dzie w stanie si� przeciwstawi�.Poczu�a strach.Okropny parali�uj�cy strach.- Bli�ej - sykn�� Vilgefortz.Teraz spostrzeg�a, co by�o nie tak z jego twarz�.Lewe oko, znacznie mniejsze od prawego, mruga�o, lata�o i kr�ci�o si� jak dzikie w pomarszczonym i sinym oczodole.Widok by� koszmarny.- Postawa dzielna, w twarzy �ladu l�ku - powiedzia� czarodziej, przekrzywiaj�c g�ow�.- Moje uznanie.O ile odwaga nie wyp�ywa z g�upoty.Od razu rozwiej� ewentualne mrzonki.St�d, jak s�usznie zauwa�y� pan Bonhart, nie uciekniesz.Ani teleportem, ani za pomoc� twoich w�asnych szczególnych zdolno�ci.Wiedzia�a, �e mia� racj�.Wcze�niej wmawia�a sobie, �e gdyby co, to zawsze, cho�by w ostatniej chwili, zdo�a uciec i skry� si� w�ród czasów i miejsc.Teraz wiedzia�a, �e by�a to nadzieja z�udna, mrzonka.Zamek a� wibrowa� od z�ej, wrogiej, obcej magii, wroga i obca magia przenika�a j�, penetrowa�a, jak paso�yt pe�za�a po wn�trzno�ciach, wstr�tnie �limaczy�a si� po mózgu.Nie mog�a na to nic poradzi�.By�a w mocy wroga.Bezsilna.Trudno, pomy�la�a, wiedzia�am, co robi�.Wiedzia�am, po co tu przychodz�.Reszta to faktycznie by�y mrzonki.Niech wi�c b�dzie, co ma by�.- Brawo - powiedzia� Vilgefortz.- Trafna ocena sytuacji.B�dzie, co ma by�.Dok�adniej: b�dzie, co ja postanowie.Interesuj�ce, czy te� domy�lasz si�, moja wspania�a, co postanowi�? Chcia�a odpowiedzie�, ale nim zdo�a�a pokona� opór skurczonego i wyschni�tego gard�a, znowu j� uprzedzi�, wysondowawszy my�li.- Oczywi�cie, �e wiesz.Pani �wiatów [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

download / ebook / pobieranie / pdf / do ÂściÂągnięcia

Odnośniki