C. J. Cherryh Region węża

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przed po�udniem mia� si� zacz�� wielki upa�.Wszyscy nosili solskafy, cho� bez masek ^i wizjerów, z odpi�tymi dla wygody r�kawami.Azi wypoczywali, nie schodz�c z pozycji, oparci o kamienie i mury.Starali si� wykorzysta� spokój i przespa� cho� chwil�.W nocy nie mieli mo�liwo�ci.Poi opar� g�ow� na skale, zamkn�� oczy.� Na co potrzeba czasu? � zastanawia� si� g�o�no Max.� Na tunele � powiedzia� nagle Jim.Ta my�l pojawi�a si� w jego mózgu nie wiadomo sk�d.Prze�kn�� lin� i stara� si� przekona� sam siebie, �e si� myli.� Ale Wojownicy nie kopi�, a Robotnice nie walcz�.Poi podniós� g�ow�.� Azi robi� jedno i drugie � stwierdzi� i obejrza� si�.� Popatrz na szczeliny w murze.S� szersze.Tak by�o.Jim przygryz� warg�, wsta� i podszed� do czekaj�cego z boku Wojownika.Dotkn�� plam zapachowych.� Jim.Tak.� Wojowniku, tam p�ka mur.Poi Ha�d uwa�a, �e mog� kopa� tunel.222C.J.CherryhWielka g�owa obróci�a si�, cia�o drgn�o zwrócone w stron� muru.� Ludzkie oczy.Pewien, Jim?� Widz� wyra�nie, Wojowniku.To p�kni�cie w kszta�cie drzewa, rozga��zione i d�ugie.Jest szersze.Czu�ki musn�y jego policzek.� Dobrze.Dobrze � zgodzi� si� Wojownik i odbieg�.Odszuka� i*splót� kleszcze z innym, który ruszy� do budynku.Majat tymczasem dotyka� kolejnych, przekazuj�c wiadomo��.Jim wróci� zdyszany na stanowisko obok Maxa i Pola.� Zaniepokoi� si� � o�wiadczy�.Dr�a� mimo ciep�a dnia.Nagle zda� sobie spraw�, �e jest przera�ony.Walczyli noc�, a on ani razu nie wystrzeli�.Teraz trz�s� si� ze strachu na sam� my�l o tym, �e ich os�ona mo�e run��.� Spokojnie � Poi wyci�gn�� r�k� i zacisn�� palce na jego nodze.Zabola�o.Ból pomaga� w koncentracji.Spojrza� na Kontrin.Nagle zauwa�y�, �e panuje cisza, �e przenikliwe piski ucich�y nagle.� Zawsze b�dziesz po stronie Morna � stwierdzi�, gdy� zachowanie Pola nie pasowa�o do informacji z ta�m.� Jeste� z jego klanu.Nie wyst�pisz przeciw niemu.� D�ugo jeste�my razem � odpar� Poi.Nie cofn�� r�ki, cho� u�cisk zel�a�.� Niecz�sty przypadek w Rodzinie.Zdrada, ostrzega�y ta�my.Patrzy� na Kontrin sparali�owany dotykiem, do którego nie powinien dopu�ci�.� To dziwne � zauwa�y� Poi.� Czasem nawet wygl�dasz tak, jak ona.Piski wybuchn�y z now� si��.Cz�� ogrodu zapad�a si�, w czarnym otworze tunelu kot�owa�a si� ziemia i cia�a majat.Niebiescy skoczyli do walki, odezwa�y si� miotacze azi.Mur run�� w chmurze py�u.Przez wyrw� wpad�a horda majat i azi.Jim podniós� miotacz, wymierzy�, spróbowa� poci�gn�� spust.Obok niego kto� upad� bezw�adnie.To by� Max.Strza� trafi� go w g�ow�.Jim patrzy� na cia�o, sparali�owany ze zgrozy.Azi pilnuj�cy Pola krzykn�� ostrzegawczo i run�� bez przytomno�ci.Kontrin trzyma� karabin Maxa, którym uderzy� stra�nika.Wymierzy� i otworzy� ogie�, powalaj�c azi i majat.Jim tak�e strzela� w zbli�aj�cy si� t�um, niepewny, czy zadaje atakuj�cym jakiekolwiek straty.Oczy mia� tak zamglone, �e niczego nie widzia� wyra�nie.D�wi�k narasta� mu w uszach, potworny �wiergot wznosz�cy si� poza zakres s�yszalno�ci.Majat wybiegali z domu, wi�cej Wojowników, ni� si� spodziewa�.Nowi przybywali z otworu w ziemi, wdzierali si� przez wyrw� w murze, zbli�ali si� niby �ywTa fala.Poi strzela� bez przerwy; Jim tak�e; nowi majat zast�powali poleg�ych.Kolejna cz�� muru run�a, ods�aniaj�c ich flank�.� Wracamy do domu! � krzykn�� Poi.� We� swoich ludzi!Schylony przebieg� na nowe stanowisko.Jim wyda� rozkaz, przeczo�ga� si�, przykl�kn�� obok Pola i strzela� dalej.Region W�a223Niesamowite postacie pojawi�y si� w�ród Wojowników, niby majat o ludzkim kszta�cie, ka�dy z insygniami na ramieniu.Mi�dzy nimi szed� kto�, kto bez w�tpienia by� cz�owiekiem w Barwach Haldów.� Morn � szepn�� Poi i przerwa� ogie�.Jim wymierzy� do tamtego, chybi�, strza� eskorty zrani� go w rami�.Poi �ci�gn�� go na ziemi�, gdy w górze rozb�ys�a paj�czyna ognia.Hukn�y g�osy majat, jedna z kolumn przed wej�ciem run�a pod naporem morza majat wysypuj�cych si� z domu.Mi�dzy nimi biegli azi majat i azi w solskafach brunatnych od b�ota i krwi.Strza�y pada�y g�sto z obu stron.Majat i azi gin�li, deptani przez biegn�cych z ty�u.Jedna z postaci, drobniejsza od pozosta�ych, z rozwianymi czarnymi w�osami, trzyma�a miotacz w d�oni z chitynowym wzorcem.Azi obok niej run�� na ziemi�.Jim chcia� biec do niej, wychyli� si�, zobaczy� Morna na �rodku ogrodu.Raen nie widzia�a go.� Uwa�aj! � rykn��.� Morn! � krzykn�� Poi, zerwa� si� na nogi i strzeli�.Morn osun�� si� z wyrazem zdziwienia na twarzy.Tak samo zdziwiona by�a Raen.i przera�ona, gdy odwraca�a luf� miotacza.Poi opad� na kolano, zakl��; Jim chwyci� go za rami�, lecz Poi wsta� ju� bez jego pomocy, stan�� w rozkroku i wymierzy� seri� strza�ów do okrytych pancerzami, zaszokowanych napastników.Raen robi�a to samo.Majat przemkn�li mi�dzy jej lud�mi bez przerwy prowadz�cymi ogie� i zderzyli si� z obcymi Wojownikami.Potpczy�y si� g�owy, cia�a pada�y wstrz�sane drgawkami.Run�a kolejna cz�� muru, znów ods�aniaj�c flank�.Jim odwróci� si� w tamt� stron�, z przera�eniem spostrzeg� coraz bli�sz� fal� majat.Precyzyjne strza�y Pola powala�y atakuj�cych, jednego po drugim.Kto� stan�� za Jimem � Merry, trafiaj�cy we wra�liwe punkty majat; za nim Raen, której strza�y by�y równie celne jak Pola.Piski ucich�y; majat wyskoczyli im zza pleców, w p�dzie przebiegali obok.Ludzie kulili si� za os�on�.Poi przesta� strzela�.Le�a� z g�ow� opart� o ska�� i gasn�cym wzrokiem wpatrywa� si� w przestrze�.Raen pochyli�a si� i delikatnie dotkn�a wargami jego czo�a.� Pierwszy raz � szepn�� Poi.Jego twarz znieruchomia�a; cia�o drgn�o jeszcze raz i zamar�o.Raen odwróci�a wzrok.Atak by� odparty, majat cofali si� do muru.Nagle zakl�a, zerwa�a si� i pobieg�a, za ni� Merry i inni azi.Jim pu�ci� rami� Pola, chwyci� jego karabin i wyskoczy� zza os�ony ska�.Jaki� ciemny kszta�t powali� go na ziemi�.Przewróci� si�.Wojownik za Wojownikiem przebiegali po nim, a� usta� wszelki.ból.22�C.J.CherryhCierpienie.Matka istnia�a w nim, w ka�dym pot�nym pchni�ciu odnó�y, przesuwaj�cym Jej wielkie cia�o o po�ow� d�ugo�ci.Trutnie otacza�y j�, nie-przyzwyczajone do takich wysi�ków.Dysza�y piskliwie.Robotnice biega�y tam i z powrotem, ofiaruj�c po�ywienie � b�d�ce ju� na wyczerpaniu p�yny �yciowe ich w�asnych cia� � karmi�c J� i Trutnie.Zmieni�y si� ich kolory, �aty ciemnego i jasnego b��kitu przetykane by�y czerni�.Ten ;widok wzbudzi� w Niej niepokój.J�kn�a, pchaj�c swe cia�o wci�� naprzód nowym tunelem.Matka, �piewa�y Robotnice, Matka, Matka.A Ona je prowadzi�a.Otworzy�em drog�, zameldowa� Umys� Wojownika.Która� z jednostek dotkn�a Jej.Wrogowie cofaj� si�.Potrzebne Robotnice, %?by odsun�� g�a^y.Dobrze, pochwali�a, smakuj�c p�yny �ycia i zwyci�stwo.Wojownik odbieg�, potykaj�c si� ze zm�czenia i po�piechu.Id�cie %a t� -jednostk�, podawa� smak Robotnicom.Chod�cie, chod�cie %a mn�.� Sera?Raen zatrzyma�a si� zdyszana pod �cian�.�wiat�o azi zwisa�o jej z nadgarstka.Mrugaj�c mocno, wpatrywa�a si� w mrok przej�cia podziemnego, w trasy przejazdowe, po których szli teraz majat.Kto� poda� jej butelk�.Wypi�a �yk, odda�a j� innym � ponurym ludziom skulonym pod �ukowym stropem tunelu.Dyszeli ci�ko, zagubieni w�ród niezwyk�ych d�wi�ków, w�ród p�du okrytych chitynowymi pancerzami cia�, tupotu stóp z ostrogami.Jeden z nich, ranny, osun�� si� na ziemi�.Raen klepn�a go w rami�.Podniós� g�ow�, spojrza� na ni�.Kto� inny poda� mu wod�.By�o ich dwunastu, tylko dwunastu, ze wszystkich, których zabra�a ze sob�.Prze�kn�a �lin�, wspar�a si� na ramieniu Merry'ego.Oddycha�a coraz spokojniej.� Centrum jest tam � wyci�gn�a r�k�.� Niebiescy trzymaj� odga��zienie A.Czerwoni siedz� pewnie w E, na trasie do portu.Zieloni.nie wiem.Z�oci.chyba w C, na po�udniu.Gromadz� si� w Centrum, pod biurami ITAK.� Trzy kopce przeciwko nim � mrukn�� Merry.� Sera, niebiescy nie mog� wygra�.�cisn�a go za rami�.� Te� tak s�dz�, ale nic ich ju� nie powstrzyma.Walczyli�my przy nich, ale teraz, Merry, we� ludzi i wracaj.Wycofajcie si� st�d.Nie chc� straci� was wszystkich.� Sera.pozwól mi zosta�.Ich ode�lij.Inni protestowali tak�e [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

download / ebook / pobieranie / pdf / do ÂściÂągnięcia

Odnośniki