Chmielewska Joanna Slepe szczescie (3)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przedtem znajdowa� si� obok pierwszej �aby Tereski, pod przeciwleg�ym, wy�szym brzegiem, podmywanym przez wod� od niezliczonych lat.Wpad� do niej zapewne razem z obsuwaj�c� si� ziemi� i zosta� wygarni�ty szcz�tkami wiklinowego kosza.- Bo�e drogi, a garnek? - przerazi�a si� nagle Okr�tka.- Garnek by� te� zabytkowy! A my�my go st�ukli, barbarzy�cy.!- Uspokój si�, on ju� by� st�uczony - pocieszy� j� Zygmunt.- A co najmniej musia� by� p�kni�ty, przecie� jedn� tak� sztuk� Januszek znalaz� w wodzie.Luzem!- Wcale nie musia�, mog�o tylko wylecie� to co�, czym go zatkali.Pozbierajmy chocia� skorupy!- Dobra, skorupy mo�emy pozbiera�, ale wiecie co? Ta rzeczka wolno p�ynie, tego mo�e by� tam wi�cej.Proponuj�, �eby poszuka�.- Ig�y w stogu siana - mrukn�� Januszek.- Wam si� zdaje, �e to �atwo.- No pewnie, �e poszukamy! - przerwa�a z zapa�em Tereska.- Mo�liwe, �e jest wi�cej, nie wolno tego tak zostawi�! To s� nasze zabytki!Januszek poczu� gwa�townie rosn�cy niepokój.Zrozumia� wyra�nie, �e nadesz�a chwila podj�cia m�skiej decyzji.Nie mo�e d�u�ej ukrywa� tajemnicy, nie mo�e nara�a� na niechybn� zgub� czterech osób, w tym siebie, i tak dziw bierze, �e dotychczas jeszcze �yj�.- Czekajcie no! - powiedzia� z determinacj�.- Nie rozp�dzajcie si� tak.Chyba wam teraz powiem.Trzy beztroskie, uszcz�liwione skarbem, nie�wiadome zagro�enia osoby spojrza�y na niego z podejrzliwym zainteresowaniem.Januszek podniós� si�, rozejrza�, po czym znów przykl�k�, bo bli�ej ziemi wydawa�o mu si� jako� bezpieczniej.Wygl�da� tak, �e nie mo�na go by�o zlekcewa�y�.- Chyba wam powiem, co si� tu dzieje.Ale pod jednym warunkiem.Ja to wiem ju� od wczoraj.Tereska i Zygmunt spojrzeli na siebie i równocze�nie pokiwali g�owami.Dobrze zgadli, �e z Januszkiem jest co� nie w porz�dku.Okr�tka powoli ukl�k�a w trawie.- A mówi�am.- wyszepta�a z bolesnym j�kiem.- Co si�.- zacz�� Zygmunt, ale znaj�ca swego brata Tereska przerwa�a mu gestem.Lepiej wiedzia�a, w jakiej kolejno�ci nale�y z nim wyja�nia� sprawy i za�atwia� interesy.- Pod jakim warunkiem? - spyta�a rzeczowo.Januszek przysiad� na pi�tach.- Pod warunkiem, �e nie zaczniecie zaraz pcha� si� na �lepo do domu.Przysi�gniecie, �e zostaniemy tu do jutra i na�apiemy wi�cej raków, �eby nie wiem co!- Kto mówi o pchaniu si� do domu? - zdumia� si� Zygmunt.- Jasne, �e zostajemy do jutra.Po co ci w ogóle takie g�upie warunki?- Ju� ja was znam.Wystraszycie si�.I jeszcze b�dziecie gl�dzi� jakie� g�upoty o rozs�dku.- Nic z tych rzeczy, zostajemy, nawet wystraszeni do nieprzytomno�ci - zapewni�a stanowczo Tereska.- Szczególnie teraz, nie do��, �e raki, ale jeszcze i skarb.- Zamknij si� wreszcie z tym skarbem i przesta� tyle gada�! - rozz�o�ci� si� Januszek.- Tr�bisz na cztery strony �wiata! To jest niebezpieczna okolica, widzia�em i s�ysza�em, i wiem!- Dobra - rzek� ugodowo Zygmunt, zni�aj�c g�os - zgadzamy si� na wszystkie warunki, przysi�gamy, �e zostajemy, nikt nic nie gada, a teraz mów! Co wiesz?Januszek znów rozejrza� si� niespokojnie dooko�a, gestami skupi� wszystkich blisko siebie i konspiracyjnym szeptem udzieli� informacji.- Tu grasuj� zbrodniarze - zakomunikowa� z�owieszczo.- Prawdziwi mordercy.Zamordowali kogo� i wykopali mu grób, a potem zasypali.W moich oczach, tam, z tamtej strony pagórka, i to nie jednego, wi�cej by�o tych: ofiar, bo wsz�dzie rozw�óczone szkielety.Czerwona ober�a.Wczoraj te� próbowali jednego zamordowa�, pewnie tego co przyjecha� samochodem, ale nie wiem jak im wysz�o, bo nie patrzy�em do ko�ca.Teraz rozumiem, po co im to wszystko, chodzi�o o ten skarb.Lepiej nie wyg�upiajmy si� z szukaniem jawnie, bo i nas te� pomorduj�.Przez chwil� panowa�o milczenie.- Zwariowa�e�? - spyta�a Tereska z najg��bszym niesmakiem.Januszek oburzy� si� �miertelnie.- Sama zwariowa�a�, wcale nie zwariowa�em, widzia�em to na w�asne oczy! I s�ysza�em, co mówili! Co ty my�lisz, �e ja mam jakie� manie prze�ladowcze?!- No nie.Manii nie masz.No dobrze, co widzia�e�? I co mówili? Konkretnie!- Widzia�em, jak kopali.To znaczy nie, jak zasypywali.Piszczele.Uklepywali porz�dnie i mówili, jeden do drugiego, �eby dobrze wyrówna�, bo nie daj Bo�e, jak kto znajdzie ten grób.!- Powiedzieli, grób?- Grób.Jak byk.- Zaraz - powiedzia� z namys�em Zygmunt.- Czekaj.Piszczele, mówisz, to ju� stare.Przedawnione.Nic �wie�ego nie by�o?- Nie wiem, nie widzia�em pocz�tku.�wie�e musieli ju� zasypa�.I jeszcze mówili, �e jakiego� trzeba usun��, bo doniesie.Mo�liwe, �e go w�a�nie w nocy usuwali.Jeden si� czai� na drugiego i skrada� si� za nim do lasu, to te� widzia�em.Januszek umilk� na moment i na wspomnienie nocnej sceny wzdrygn�� si� z lekk� zgroz�.- I szkielety widzia�em - kontynuowa�.- Mo�ecie sobie obejrze�, le�� tam, w krzakach.A ten samochód przyjecha� i co? I cze�� pracy.Nie odjecha�.Milczenie zapanowa�o na znacznie d�u�sz� chwil�.- Nie podoba mi si� to - rzek� nagle Zygmunt.- Faktycznie, co z tym samochodem? S�ysza� kto pó�niej warkot?Trzy osoby pokr�ci�y g�owami.- Mogli�my spa� - zauwa�y�a krytycznie Tereska.- Nie chc� twierdzi�, �e w tym kraju nikt nigdy nikogo nie zabi� i �e takie rzeczy si� w ogóle nie zdarzaj�, ale.Ale je�eli za�atwili tego jakiego� donosiciela, powinni byli usun�� i samochód.Widzieli nas, �wiecili�my, mo�e czekali, a� za�niemy.- Trzeba to sprawdzi�! - zadecydowa� energicznie Zygmunt.- Idziemy!- Gdzie ty chcesz i��? - przerazi�a si� Okr�tka.- Tam, gdzie on warcza�.To by�o blisko, po tej stronie rzeczki.Idziemy w las tyralier�, jak kto� co zobaczy, to krzyknie.Patrze� na �lady opon, teraz wilgotno, powinny by�.Jazda!Tereska i Januszek poderwali si� z zapa�em, zara�eni energi� Zygmunta.Odpowiada�o im takie postawienie sprawy, wyja�ni� sytuacj�, a nie trz�� si� w niepewno�ci.Okr�tka wyda�a z siebie cichy, rozpaczliwy j�k, ale pos�usznie podnios�a si� równie�, tyle �e znacznie wolniej.Z determinacj� postanowi�a w razie zobaczenia czegokolwiek natychmiast zamkn�� oczy.Krzycze� mo�e, prosz� bardzo.Tajemniczy samochód znalaz� si� zaledwie kilkadziesi�t metrów dalej, na zaro�ni�tej, le�nej drodze.By� pusty i zamkni�ty.Zosta� poddany bardzo dok�adnym ogl�dzinom, mimo i� jego zasadniczy mankament rzuca� si� w oczy.Sta� mianowicie tylko na dwóch ko�ach, zamiast dwóch pozosta�ych widnia�o jakie� dziwne rusztowanie, z�o�one z dr�gów i kamieni [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

download / ebook / pobieranie / pdf / do ÂściÂągnięcia

Odnośniki