Szlak Orła

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Znios�a ju� dostatecznie du�o.Nie b�dzie wi�cej zw�oki.Powiedz jej i miej to ju� raz za sob�.- Dobrze - zgodzi� si� Dawid.Ca�a jego z�o�� gdzie� wyparowa�a.- Powiem jej.- Kiedy? - nalega� Bryg.'- Jutro - odpar� Dawid.- Powiem jej jutro rano.Ranek by� pogodny i ciep�y, a ogród przed oknami apartamentu Dawida weseli� si� mnogo�ci� barw.Dawid zwleka� przy �niadaniu, które przyniesiono mu do pokoju.Jedz�c przeczyta� od deski do deski ca�� porann� pras�.Pó�niej ubiera� si� powoli i starannie - w�o�y� koszul� koloru lila i ciemny garnitur, po czym podda� swój wygl�d krytycznej ocenie przed du�ym lustrem wrs7arvm w aarrWr.h,aSzlak orla427 '- Tyle czasu ju� min�o, a ja wci�� nie mog� si� do ciebie przyzwyczai� - powiedzia� do sylwetki w lustrze.- Módlmy si�, �eby kto� inny pokocha� ci� bardziej ni� ja.Portier przed hotelem wskaza� mu czekaj�c� na� taksówk�.Dawid usiad� na tylnym siedzeniu, czuj�c o�owiany ci�ar w brzuchu.Jazda trwa�a tego ranka zdecydowanie krócej ni� zwykle.Dawid zap�aci� za kurs i wchodz�c po stopniach g�ównego wej�cia do szpitala Groote Schuur spojrza� na zegarek.By�o par� minut po jedenastej.Spojrzenia, jakimi obrzucano go, gdy zmierza� do windy, nie dociera�y w ogóle do jego �wiadomo�ci.W pomieszczeniu dla odwiedzaj�cych na pi�trze, na którym le�a�a Debora, czeka� na niego Bryg.Spostrzeg�szy go wyszed� na korytarz, wysoki, ponury i prezentuj�cy si� obco w cywilnym ubraniu.- Co pan tutaj robi? - zapyta� Dawid.Tak ordynarne natr�ctwo rozjuszy�o go.- S�dzi�em, �e mog� si� w jaki� sposób przyda�.- Dzi�ki za �yczliwo�� - rzek� Dawid ironicznie, nie ukrywaj�c gniewu.Bryg nie zareagowa� ani s�owem, ani wyrazem twarzy, i spyta� spokojnie:- Czy chcesz, �ebym ci towarzyszy�?- Nie! - rzuci� Dawid przez rami�.- Dam sobie rad� - doda� i ruszy� w g��b korytarza.- Dawidzie! - zawo�a� Bryg g�osem tak dziwnie mi�kkim, �e Dawid zawaha� si�, przystan�� i odwróci�.- O co chodzi? - zapyta�.Przez d�ug� chwil� obaj m�czy�ni spogl�dali na siebie w milczeniu.Potem Bryg potrz�sn�� nagle g�ow�.- Nic, ju� nic - powiedzia� i patrzy�, jak wysoki, m�ody m�czyzna o potwornej g�owie odwraca si� i zmierza szyb-428Wilbur Smithechem w korytarzu, jak kroki skaza�ca wst�puj�cego na stopnie szubienicy.Dzie� by� ciep�y, a od morza wia�a lekka bryza.Debora siedzia�a w fotelu przy otwartym oknie, przez które wraz z ciep�ym powiewem dolatywa�a wo� sosnowego lasu.Wo� ta, �ywiczna i orze�wiaj�ca, miesza�a si� z delikatnym zapachem wody morskiej i kwitn�cych wodorostów.Debora by�a spokojna i mia�a dobre samopoczucie, nawet pomimo �e Dawid spó�nia� si� z przyj�ciem.Rozmawia�a wcze�niej z Rubenem Friedmanem, który obieca� jej, �e b�dzie mog�a opu�ci� szpital mniej wi�cej za tydzie�.Ten tak bliski ju� termin bardzo j� ucieszy�.Ciep�o przedpo�udnia by�o rozleniwiaj�ce, tak�e opu�ci�a powieki, przemieniaj�c tym samym potok �ywych barw.w pejza� rozmytych, delikatnych cieni i zapad�a w p�ytki sen.Dawid zasta� j� u�pion�, usadowion� w g��bokim fotelu, z podkurczonymi nogami i twarz� rozja�nion� bocznym refleksem s�o�ca odbitego od szyby.G�ow� mia�a owini�t� �wie�ym banda�em, a jej koszula by�a bia�a jak �nieg i obszyta delikatnymi koronkami jak suknia panny m�odej.Sta� przed fotelem, przypatruj�c si� jej uwa�nie.By�a blada, lecz si�ce pod oczami znik�y, a uk�ad pe�nych warg by� pogodny.Z nadzwyczajn� ostro�no�ci� Dawid pochyli� si� nad ni� i po�o�y� d�o� na jej policzku.Debora drgn�a i otworzy�a oczy - oczy o barwie ciemnego miodu zmieszanego z okru-chami jasnego z�ota.Oczy te by�y pi�kne, a zarazem mgliste i niewidz�ce, lecz nagle Dawid dostrzeg� zachodz�c� w nich zmian� - ich spojrzenie sta�o si� ostre i �wiadome, uchwyci�o swój obiekt i zawis�o n� nim.Debora patrzy�a,na niego i widzia�a go.Z p�ytkiego, przyjemnego snu wyrwa�o j� dotkni�cie na policzku, tak lekkie jak mu�ni�cie opadaj�cego li�cia.Otworzy�a oczy, które natychmiast wype�ni�y k��by delikatnieSzlak or�a429z�ocistych chmur, lecz po chwili chmury te nieoczekiwanie rozst�pi�y si� i rozwia�y i spoza nich ukaza�a si� g�owa potwora, która p�yn�a w jej kierunku, olbrzymia g�owa, pozbawiona korpusu, tak straszna, �e musia�a wychyn�� z najg��bszych czelu�ci piekie�, sklecona z topornie uformowanych fragmentów i pozszywana z sinych p�atów skóry.By� to widok tak przera�aj�cy, �e Debora targn�a si� w ty�, zas�oni�a d�o�mi oczy i krzykn�a.Dawid odskoczy� od fotela i wybieg� z pokoju, zatrzaskuj�c za sob� drzwi.Stukot jego biegn�cych stóp rozbrzmia� w korytarzu, Bryg us�ysza� go i wyszed� z pokoju dla odwiedzaj�cych [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

download / ebook / pobieranie / pdf / do ÂściÂągnięcia

Odnośniki