Złote randez vous

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wi�copró�ni� skrzynk� na kamizelki ratunkowe i wpakowa� tam Bensona.- Carreraswyszczerzy�z�by.- A pa�ski pech polega� na tym, �e sta� pan w�a�nie ko�o tej skrzyni,kiedy tu� przedpó�noc� wys�ali�my Wernera, �eby si� pozby� zw�ok.- Czyj to by� pomys�, �eby ten podstawiony facet od Marconiego w Kingstonprzewierci�si� z kabiny radiowej do kana�u wentylacyjnego w pokoju Cerdana i pod��czy�s�uchawki doodbiornika telegrafisty? Cerdana, twojego starego, czy twój?- Mojego ojca.- A ta idea konia troja�skiego? Te� twojego ojca?- To genialny cz�owiek.Teraz wiem, dlaczego pan nie by� ciekawy.Pan wiedzia�.- Nietrudno by�o zgadn�� - rzek�em ze znu�eniem.- Przynajmniej wtedy, kiedy ju�by�oza pó�no.Wszystkie nasze k�opoty naprawd� zacz�y si� w Carracio.Teraz wiem,dlaczegotragarze byli tak przera�eni, kiedy jedna skrzynia prawie si� wy�lizn�a zp�tli.Wiem ju�,dlaczego twój stary by� tak zainteresowany �adowni�.nie dlatego, �e chcia�odda� cze��zmar�ym, lecz �eby zobaczy�, jak ustawiono skrzynie, czy jego ludzie b�d� si�mogli z nichwydosta�.A� wreszcie wydostali si� wczoraj w nocy i sforsowali uszczelnienieluku.Ilu ichby�o w jednej skrzyni, Carreras?- Dwudziestu.Byli do�� niewygodnie �ci�ni�ci, biedacy.My�l�, �e sp�dzilici�kiedwadzie�cia cztery godziny.- Dwudziestu.Dwie skrzynie.A za�adowali�my cztery.Co jest w pozosta�ych?- Urz�dzenia mechaniczne, panie Carter, zwyk�e urz�dzenia mechaniczne.- Jedno mnie tylko ciekawi.- Tak?- Co si� za tym wszystkim kryje? Porwanie? Okup?-- Nie mam prawa dyskutowa� z panem na ten temat.- U�miechn�� si�.-Przynajmniejnie teraz.Zostaje pani tutaj, panno Beresford, czy �yczy pani sobie, �ebym j�,hm.odeskortowa� do rodziców do salonu?- Niech pan zostawi t� pani� - rzek� Marston.- Potrzebna mi jest do sprawowanieopiekinad kapitanem Bullenem przez okr�g�� dob�.W ka�dej chwili chory mo�e mie�nawrótgor�czki.- Jak pan chce.- Uk�oni� si� Susan Beresford.- Dobranoc wszystkim.Drzwi si� zamkn�y.- Wi�c to tak wdarli si� na pok�ad - powiedzia�a Susan Beresford.- Sk�d pan otymwiedzia�?- Sk�d wiedzia�em? Nie my�la�a pani chyba, �e schowali czterdziestu ludzi wkominie?Jak tylko si� dowiedzieli�my, �e to Carreras i Cerdan, wszystko sta�o si�oczywiste.Dostalisi� na statek w Carracio.Tak samo jak te olbrzymie skrzynie.Dwa i dwa, pannoBeresford,zawsze daj� cztery.- Zarumieni�a si� i pos�a�a mi bardzo staromodne spojrzenie,leczzignorowa�em je i ci�gn��em: - Rozumiecie, co to wszystko znaczy?- Pozwólmy mu powiedzie�, doktorze - rzek�a cierpko panna Beresford.- On poprostuumiera z niecierpliwo�ci, �eby nam to powiedzie�.- To znaczy, �e chodzi tu o co� naprawd� wielkiego - o�wiadczy�em powoli.-Wszystkie�adunki, poza wolnymi portami czy pewnymi warunkami przewozu tranzytowego, co wtymwypadku nie wchodzi w gr�, musz� przej�� przez kontrol� celn�.Te skrzynieprzesz�y przezkontrol� celn� w Carracio.a to oznacza, �e celnicy wiedz�, co znajduje si� w�rodku.Przypuszczalnie t�umaczy to tak�e nerwowo�� naszego agenta.Ale celnicy toprzepu�cili.Dlaczego? Bo mieli takie rozkazy.A kto im da� rozkaz? Rz�d.A kto da� rozkazrz�dowi?Któ�by, je�li nie generalissimus, w ko�cu to on sam jest rz�dem.Generalissimus- ci�gn��emw zamy�leniu - musi za tym sta�.I wszyscy wiemy, �e ogromnie potrzebujepieni�dzy.Taksi� zastanawiam.- Nad czym? - spyta� Marston.- Sam nie wiem.Niech mi pan powie, doktorze, czy ma pan tu jak zaparzy� herbat�lubkaw�?- W �yciu nie widzia�em ambulatorium, w którym by to by�o niemo�liwe, mójch�opcze.- Wy�mienita my�l! - Susan Beresford poderwa�a si� na nogi.- Marz� o fili�anceherbaty.- Kawy.- Herbaty.- Kawy.Niech pani ust�pi choremu.To b�dzie dopiero prze�ycie dla pannyBeresford.Sama zaparzy sobie kaw�.Nape�nia si� ekspres do kawy wod�.- Niech pan przestanie.- Podesz�a do mojego �ó�ka i spojrza�a na mnie bezwyrazu,powa�nym wzrokiem.- Pan ma bardzo krótk� pami��, panie Carter.Wczorajwieczoremmówi�am panu, �e jest mi bardzo, bardzo przykro.Pami�ta pan?- Pami�tam - przyzna�em.- Przepraszam, panno Beresford.- Susan.- U�miechn�a si�.- Je�eli chce pan dosta� swoj� kaw�.- Szanta�.- Na mi�o�� bosk�, nazywaj j� Susan, je�eli ona tak chce - przerwa� zirytowanydoktorMarston.- Co za ró�nica?- Rozkaz doktora - odpar�em zrezygnowany.- W porz�dku, Susan, przynie� swojemupacjentowi kaw�.- Okoliczno�ci nie by�y normalne, jeszcze zd�� wróci� donazywania jejpann� Beresford.Po pi�ciu minutach wróci�a z napojem.Spojrza�em na tac� i spyta�em:- Co? Tylko trzy fili�anki? Powinny by� cztery.- Cztery?- Cztery.Trzy dla nas i jedna dla naszego przyjaciela za drzwiami.- Naszego przyjaciela.ma pan na my�li stra�nika?- Kogó� by innego?- Zwariowa� pan, panie Carter?- Jak si� tyka�, to w obie strony - mrukn�� Marston.- Dla ciebie - John.Popatrzy�a na niego zimno, zerkn�a na mnie i rzek�a lodowato:- Zwariowa�e�? Dlaczego mia�abym zanosi� temu �otrowi kaw�? Nie zrobi� nic.- Nasz pierwszy oficer nic nie robi bez powodu.- Marston ostro udzieli� miniespodziewanego poparcia.- Prosz� zrobi� to, o co prosi.Nala�a fili�ank� kawy, wynios�a j� za drzwi i wróci�a po kilku sekundach.- Przyj��?-zapyta�em.- Jeszcze jak.Wygl�da� tak, jakby przez ostatnie dni nie mia� do picia nic poza�ykiemwody.- Wierz�.Wyobra�am sobie, �e w tych klatkach nie byli specjalnie zaopatrzeni wprowiant.- Wzi��em od niej fili�ank� kawy, wypi�em i odstawi�em j� [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

download / ebook / pobieranie / pdf / do ÂściÂągnięcia

Odnośniki