[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Je¿eli przypatrzymy siê bli¿ej rozwojowi wewnêtrznemu cz³owieka, to musimystwierdziæ, ¿e nie rozwój umys³u, ale czynniki natury moralno-etycznej s¹podstawami ogólnego wznoszenia siê, a te s¹ przecie¿ inspirowane nie przezmózg, ale przez wy¿sze p³aszczyzny naszej osobowoœci.Do p³aszczyzny wy¿szejnale¿¹ równie¿ uczucia, które wy¿ywaj¹ siê i doskonal¹ w p³aszczyŸnie cia³aastralnego; jednak tylko wtedy mog¹ dojœæ do doskona³oœci, gdy s¹ inspirowaneprzez wy¿sze przejawy „jaŸni" - przez rozum duchowy i intelekt.By³oby nierozs¹dne przypuszczaæ, ¿e cz³owiek potrafi w ci¹gu jednego ¿yciarozwin¹æ wszystkie swoje cechy, i to na wszystkich p³aszczyznach, w tymrównie¿ duchowych (na przyk³ad tylko w drodze dziedziczenia).Znacznielogiczniejsze jest za³o¿enie, ¿e dusza cz³owieka - w drodze do doskonaleniasiê - potrzebuje, po opuszczeniu swojego ostatniego cia³a fizycznego, pewnegookresu dla rozpatrywania swojej przesz³oœci, by dojrzeæ do ponownej próby¿yciowej w nowym ciele ludzkim.Jest to jakby przejœcie do nowej klasy¿yciowej, podobnie jak uczeñ przechodzi z klasy do klasy, tylko dla szkoleniarozumu.Proces dojrzewania duszy w astralu do nowego wcielenia siê (reinkarnacji)obrazowo t³umaczy filozofia indyjska.Dzieli ona œwiat astralny naprzenikaj¹ce siê p³aszczyzny o ró¿nych gêstoœciach, które czêœciowo jednak s¹od siebie izolowane.Stopieñ zagêszczenia materii astralnej dusz pozwala im naprzenikanie ze sfery wy¿szej (rozrzedzonej) do ni¿szej, uniemo¿liwiaj¹c imjednak przechodzenie do sfer wy¿szych o subtelnym rozrzedzeniu.Dusze w stanie astralnym przebywaj¹ w tym œwiecie tak d³ugo, dopóki ca³ymateria³ ¿ycia ziemskiego nie zostanie przerobiony i przetrawiony, a nabyte wci¹gu ¿ycia doœwiadczenia nie przetworz¹ siê na nowe po¿¹dania i têsknoty zawzlotem wzwy¿.Z chwil¹ zakoñczenia w œwiecie astralnym tych prac przygotowawczych duszadojrzewa do powtórnego wcielenia, gdy¿ jest to dla niej jedyna mo¿liwoœæzdobycia zas³ug dla przejœcia na wy¿sz¹ p³aszczyznê w ¿yciu poœmiertnym.Ewolucja za ¿ycia ziemskiego wymaga wiêc sta³ych inwolucji a¿ do doskona³oœci.¯ycie w astralu nie daje mo¿liwoœci zdobywania zas³ug, gdy¿ istnieje tamœwiadomoœæ, ale brak czynników walki i swobodnego wyboru drogi postêpu.Czasprzebywania duszy w astralu a¿ do jej powrotu na ziemiê zale¿y wiêc odnabytych w poprzednim ¿yciu doœwiadczeñ i wykorzystania tych doœwiadczeñ.Je¿eli doœwiadczenia da³y wyniki ujemne, czas przygotowania siê do powrotubêdzie d³u¿szy, a droga rozwoju przed³u¿y siê i opóŸni.¯ycie wznios³e i pe³nepoœwiêceñ równie¿ przed³u¿a okres powtórnych wcieleñ, ale tym razem z innegopowodu: dusza bêd¹ca na wy¿szym poziomie rozwojowym nie têskni tak bardzo dopowtórnego wcielenia siê.Przebywa przecie¿ w astralu ju¿ na p³aszczyŸniewy¿szej szczêœliwoœci i raczej wyczekuje, kiedy ogólny poziom ludzkoœci jejdorówna.Z tego widaæ, ¿e przebywanie w œwiecie astralnym mo¿e byæ raz kar¹,innym razem nagrod¹, i jest jak gdyby uzupe³nieniem ¿ycia doczesnego.Okrestrwania w astralu musi wiêc byæ ró¿ny.Wed³ug podañ okultystycznych okres ten mo¿e trwaæ nawet do 1500 lat.Dusze, które ju¿ za ¿ycia ziemskiego zrozumia³y swoje zadanie i osi¹gnê³ywy¿yny swojej ,,jaŸni” , wolne s¹ od obowi¹zku ponownego wcielenia siê.Aje¿eli to czyni¹, to wy³¹cznie w drodze samopoœwiêcenia i z chêci poniesienianajwy¿szych ofiar z powodu swojej mi³oœci dla ca³ej ludzkoœci.W reinkarnacjip³eæ nie obowi¹zuje, a jedynie osobowoœæ.Dusze reinkarnuj¹ siê raczej zezmian¹ p³ci w ciele fizycznym, gdy¿ taka zmiana daje ró¿ne okazje do zbieraniadoœwiadczeñ.Obowi¹zki, a z nimi zwi¹zane wady i zalety, u mê¿czyzn i kobiets¹ ró¿ne -jedne wymagaj¹ energii i mêstwa, si³y lub wyrozumia³oœci, inne s¹natury ³agodnej, cierpliwej i miêkkiej.„Wzglêdna d³ugoœæ okresu astralnego zale¿y równie¿ od naszego ¿ycia na ziemi.Cz³owiek pierwotny, a zarazem silny, który poœwiêci³ wszystkie swoje si³yg³Ã³wnie dla zaspokojenia swoich ¿¹dz, chciwoœci i egoistycznych namiêtnoœci,zostanie zatrzymany w œwiecie astralnym przez d³ugi czas, po czym w nagrodê zaswoje bardzo skromne dobre uczynki zostanie na krótki czas dopuszczony dosfery wy¿szej p³aszczyzny niebiañskiej.Wszystko to odbywa siê zgodnie zprawami natury, nie wed³ug arbitralnego wyroku, ale w drodze ewolucji.Cz³owiek odnajduje siebie w parê godzin po œmierci -takim, jakim by³ na ziemi(z wyj¹tkiem cia³a fizycznego, które opuœci³).Nie jest on ani lepszym, anigorszym ni¿ poprzednio.Zachowuje wszystkie swoje poprzednie namiêtnoœci i¿¹dze, które trwaj¹ w sferze astralnej i tam tylko zdolne s¹ ¿yæ – podobniejak cia³o fizyczne mo¿e ¿yæ tylko w œwiecie fizycznym.Przeto naturanamiêtnoœci tego cz³owieka poci¹ga go w wiry œwiata astralnego, gdziepozostaje tak d³ugo, dopóki wszystkie jego zwierzêce energie nie zostan¹zneutralizowane i wyczerpane.Gdy energie astralne zostan¹ wyczerpane, cia³oastralne równie¿ umiera, zaœ reszta natury cz³owieka (wy¿sze sk³adniki duszy)pozostaje nienaruszona.W sferze mentalnej, czyli niebiañskiej, zamierarównie¿ manas ni¿szy (rozum instynktowy) i wtenczas cz³owiek jest gotówpowróciæ do œwiata fizycznego, jest gotów do ponownego ¿ycia".Za ¿ycia cz³owiek ma swoj¹ wolê i d¹¿enia, które stara siê zaspokoiæ
[ Pobierz całość w formacie PDF ]