kolor

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Poza tym, jako zawieszony w w�skim pa�miepomi�dzy �wiatem �ywych a mrocznym �wiatem cieni, móg� terazstudiowa� ca�� Przyczynowo��.Mia� wprawdzie nie�mia��nadziej�, �e jego wyrodna córka tym razem zginie, ale pozatym nie po�wi�ca� swej wcale niema�ej mocy, by dowiedzie�si� czego� wi�cej o trzech w�drowcach, którzy w tej chwiligalopowali desperacko, byle dalej od jego dziedziny.*Pe�na nadziei Liessa spieszy�a wytartymi stopniami,prowadz�cymi do wydr��onego serca Zmokbergu.Czy�by w�a�nienadarzy�a si� okazja? Mo�e znalaz�a klucz, by prze�ama�impas.klucz do tronu Zmokbergu? S�usznie si� jejnale�a�, to oczywiste; tradycja jednak pozwala�a rz�dzi�wy��cznie m�czyznom.Irytowa�o to Liess�, a kiedy wpada�a wgniew, Moc p�yn�a silniej i smoki by�y wyj�tkowo wielkie iz�o�liwe.Gdyby mia�a m�czyzn�, wszystko wygl�da�oby inaczej.Najlepiej wielkiego i muskularnego, ale o niezbyt g��bokimumy�le.Kogo�, kto b�dzie robi� to, co mu ka��.Najwi�kszy z trójki, uciekaj�cej w tej chwili ze smoczejkrainy, móg�by si� nada�.A je�li si� oka�e, �e jednaknie, to w ko�cu smoki zawsze s� g�odne i trzeba jeregularnie karmi�.A ju� ona dopilnuje, �eby by�y nale�yciez�o�liwe.W ka�dym razie badziej z�o�liwe ni� zwykle.Stopnie prowadzi�y pod kamiennym �ukiem i ko�czy�y si�w�skim podestem pod sklepieniem ogromnej jaskini, gdzieprzebywa�y smoki.Smugi s�o�ca z licznych otworów wokó� �cian przebija�ymrok niby bursztynowe pr�ty z uwi�zionymi wewn�trz milionamiz�ocistych owadów.W dole o�wietla�y tylko przejrzyst�mgie�k�.W górze.Marszowe pier�cienie zaczyna�y si� tak blisko g�owyLiessy, �e mog�aby ich dotkn�� wyci�gni�t� r�k�.Tysi�camipokrywa�y ca�e akry stropu jaskini.Dziesi�tki murarzypracowa�y przez dziesi�tki lat, by wbi� w ska�� wszystkienity.Pracowali, zwisaj�c g�owami w dó� z zamocowanych ju�pier�cieni.Te jednak by�y niczym w porównaniu zosiemdziesi�cioma o�mioma g�ównymi obr�czami, skupionymiwokó� wierzcho�ka kopu�y sklepienia.Dalsze pi��dziesi�tzagin�o za dawnych dni, gdy zaprz�gi spoconych niewolnikówwci�ga�y je na miejsce (za pocz�tków Mocy niewolników nigdynie brakowa�o), a ogromne pier�cienie run�y w g��b, ci�gn�cza sob� swych nieszcz�snych operatorów.Mimo to zamocowano ich osiemdziesi�t osiem, wielkichjak t�cza i pordzewia�ych jak krew.Z nich.Smoki wyczuwaj� obecno�� Liessy.Powietrze �wiszczewokó� jaskini, gdy osiemdziesi�t osiem par wielkich skrzyde�rozwija si� niczym skomplikowana �amig�ówka.Z wielkichg�ów spogl�daj� na kobiet� ogromne, zielone, fasetowe oczy.Bestie wci�� s� nieco przejrzyste.M�czy�ni zdejmuj� zwieszaka hakbuty, a Liessa wyt�a umys� ku pe�nejwizualizacji.Nad ni�, w st�ch�ym powietrzu, smoki staj�si� ca�kowicie widzialne; spi�owe �uski m�tnie odbijaj�sztychy s�onecznych promieni.Umys� jej pulsuje, ale teraz,gdy Moc p�ynie szerok� strug�, nie zmniejszaj�c niemalkoncentracji potrafi my�le� o innych sprawach.Ona równie� zapina hakbuty, po czym z gracj� staje nar�kach, a haki z cichym brz�kiem zaczepiaj� o marszowepier�cienie w stropie.Tyle �e teraz jest on pod�og�.�wiat si� zmieni�.Liessastoi na dnie g��bokiej kotliny czy krateru, o pod�o�uwyk�adanym niewielkimi pier�cieniami.Je�d�cy smokówmaszeruj� ju� rozko�ysanym krokiem.Po�rodku kotliny czekana nich stado pot�nych wierzchowców.Daleko w górze wida�ska�y dna jaskini, odbarwione przez wiekowe pok�ady smoczychodchodów.Posuwistym krokiem, który z czasem staje si� drug� natur�,Liessa podchodzi do swego smoka, Laolitha.Zwierz� odwracaku niej ko�sk� g�ow�.Skóra b�yszczy mu od smalcu.To by�o przyjemne, odzywa si� w jej my�lach.- Mówi�am ci chyba, �e nie �ycz� sobie lotów bez nadzoru!- rzuca gniewnie Liessa.By�em g�odny, Liesso.- Opanuj swój g�ód.Wkrótce b�dziesz móg� je�� konie.Uprz�� wchodzi nam w z�by.Nie b�dzie wojowników? Lubimywojowników.Liessa schodzi po drabince siod�owej i splata nogi wokó�skórzastej szyi Laolitha.- Wojownik nale�y do mnie.Jest z nim jeszcze dwóchinnych i tych mo�ecie zje��.Jeden to chyba jaki� mag -dodaje dla zach�ty.Wiesz przecie�, jak to jest z magami, burczy smok.Pó�godziny po jedzeniu ma si� apetyt na nast�pnego.Rozk�ada skrzyd�a i opada.- Doganiaj� nas! - wrzasn�� Rincewind.Pochyli� si�nisko nad ko�sk� grzyw� i j�kn��.Dwukwiat próbowa� niezostawa� w tyle, ale jednocze�nie wykr�ca� g�ow�, by popatrze�na lataj�ce bestie.- Nie rozumiesz? - Turysta stara� si� przekrzycze� g�o�nyszum skrzyde�.- Przez ca�e �ycie chcia�em zobaczy� smoki!- Od �rodka? - zapyta� Rincewind.- Zamknij si�i jed�!Potrz�sn�� uzd� i spojrza� przed siebie, na pobliskilas.Próbowa� sam� si�� woli przyci�gn�� go bli�ej.Poddrzewami b�d� bezpieczni.Pod drzewami �aden smok nie potrafilata�.Us�ysza� trzask skrzyde�, a potem obj�� go cie�.Pochyli�si� instynktownie i poczu� szarpni�cie bólu, gdy co� ostregowykre�li�o mu lini� w poprzek ramion.Z ty�u krzykn�� Hrun, lecz by� to raczej ryk w�ciek�o�cini� j�k bólu.Barbarzy�ca zeskoczy� we wrzosy i wyrwa�czarny miecz Kring.Uniós� bro�, a jeden ze smoków wykr�ci�do kolejnego niskiego przelotu.- �adna wredna jaszczura mnie nie dostanie! - zagrzmia�barbarzy�ca.Rincewind wyci�gn�� rami� i pochwyci� cugle Dwukwiata.- Chod�! - sykn��.- Ale smoki.- westchn�� z zachwytem Dwukwiat.- Niech licho porwie.- zacz�� mag i zamar�.Jeszczejeden smok oderwa� si� od kr��cych w górze punktów iszybowa� ku nim.Rincewind pu�ci� konia Dwukwiata, zakl�� zgorycz�, spi�� ostrogami wierzchowca i samotnie pop�dzi� wstron� drzew.Nie obejrza� si�, s�ysz�c ha�as za plecami, akiedy przemkn�� cie� nad nim, tylko j�kn�� s�abo i próbowa�skry� si� w ko�skiej grzywie.I wtedy, zamiast przeszywaj�cego, straszliwego bólu,jakiego oczekiwa�, poczu� liczne drobne uk�ucia - toprzera�ony rumak wpad� pod pierwsze ga��zie lasu.Mag stara�si� utrzyma� w siodle, lecz jaka� sztywniejsza od innychga�� zrzuci�a go na ziemi�.Ostatnim d�wi�kiem, jakius�ysza�, by� piskliwy, gadzi wrzask zawodu i drapanieszponów rozczesuj�cych li�cie na czubkach drzew.Potempoch�on�y go b�yskaj�ce, niebieskie �wiat�a nie�wiadomo�ci.*Kiedy si� ockn��, obserwowa� go smok.A przynajmniejpatrzy� mniej wi�cej w jego stron�.Rincewind st�kn�� ipróbowa� �opatkami zagrzeba� si� w mchu.Ostry bólodebra� mu oddech.Spojrza� na smoka poprzez mg�� cierpienia i strachu.Potwór zwisa� z ga��zi wielkiego, uschni�tego d�bu,kilkaset stóp od maga.Br�zowoz�ote skrzyd�a owin�� ci�lewokó� tu�owia, ale pod�u�ny ko�ski �eb przytwierdzony dod�ugiej, przedziwnie gi�tkiej szyi obraca� na wszystkiestrony na d�ugiej.Obserwowa� las.By� te� pó�przezroczysty.Chocia� s�o�ce odbija�o si�od jego �usek, Rincewind wyra�nie dostrzega� za smokiemga��zie.Na jednej z nich siedzia� cz�owiek, przy wisz�cym gadzieprzypominaj�cy raczej kar�a.Wydawa� si� nagi, je�li nieliczy� d�ugich butów, ma�ego, skórzanego woreczka wokolicach l�d�wi i he�mu z wysokim grzebieniem.Od niechceniawymachiwa� mieczem i ponad koronami drzew spogl�da� w gór� zmin� kogo�, komu powierzono nudne i niewdzi�czne zadanie.Jaki� chrz�szcz podj�� pracowit� wspinaczk� po nodzeRincewinda.Mag zastanawia� si�, na ile gro�ny jest po�owiczniematerialny smok [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

download / ebook / pobieranie / pdf / do ÂściÂągnięcia

Odnośniki