010 16 (3)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W okolicy p�pka znajdowa�o si� co� niezwykle wa�nego.W d�wi�kach by�o co� nieziemskiego, celowa�y w mój �o��dek.My�l, �e don Juan igra sobie ze mn�, uzna�em za ca�kowicie niedorzeczn�.Mi�nie brzucha nadal mia�em bardzo napi�te, chocia� nie mia�em ju� skurczów.Nadal �piewa�em i od dycha�em g��boko, a� poczu�em �agodz�ce ciep�o rozlewaj�ce si� po ca�ym ciele.Sta�o si� dla mnie jasne, �e je�li mam prze�y�, musz� post�powa� zgodnie z naukami don Juana.Powtórzy�em sobie w my�li jego instrukcje.Pami�ta�em po�o�enie konkretnego miejsca, w którym s�o�ce znikn�o za górami, w odniesieniu do wzgórza, gdzie by�em i do miejsca, w którym przycupn��em.Zastanowi�em si� i kiedy uzna�em, �e w�a�ciwie okre�li�em g�ówne kierunki, zacz��em zmienia� pozycj�, tak aby g�owa wskazywa�a nowy, �lepszy" kierunek � po�udniowy wschód.Zacz��em powoli przesuwa� stopy na lewo, cal po calu, a� w ko�cu znalaz�y si� pod �ydkami, a nast�pnie dosuwa� reszt� cia�a do stóp, ale zaledwie zacz��em czo�ga� si� w bok, poczu�em dziwne klepni�cie.By�o to prawdziwe fizyczne wra�enie, �e co� z ty�u dotyka mojej nagiej szyi.Sta�o si� to tak szybko, �e mimowolnie krzykn��em i znowu zastyg�em w miejscu.Zacisn��em mi�nie brzucha, zacz��em g��boko oddycha� i �piewa� pie�ni pejotlu.Sekund� pó�niej znowu poczu�em to samo leciutkie klepni�cie na szyi.Skuli�em si� ze strachu.Mia�em odkryt� szyj� i nie mog�em nic zrobi�, �eby si� obroni�.Znowu zosta�em poklepany.Mojej szyi dotyka� bardzo mi�kki, prawie jedwabisty przedmiot, jakby futrzana �apka gigantycznego królika.Dotkn�� mnie znowu, a potem zacz�� w�drowa� po szyi tam i z powrotem, a� si� pop�aka�em.Wygl�da�o to, jakby stado milcz�cych, delikatnych, nic nie wa��cych kangurów skaka�o po mojej szyi.S�ysza�em mi�kkie st�pni�cia ich �apek, kiedy przechodzi�y po mnie delikatnie.Bynajmniej nie by�o to bolesne uczucie, jednak doprowadza�o do szale�stwa.Wiedzia�em, �e je�li nie zajm� si� czym�, to oszalej�, wstan� i pobiegn�.Wi�c powoli zacz��em umieszcza� cia�o w nowej pozycji.Próby przesuni�cia si� zwi�ksza�y cz�stotliwo�� poklepywa� w szyj�.W ko�cu wpad�em w taki sza�, �e jednym nag�ym ruchem ustawi�em si� w nowej pozycji.Nie mia�em poj�cia, jaki b�dzie wynik tego manewru.Zrobi�em to dla obrony przed szale�stwem, utrat� zmys�ów.Ledwie zmieni�em pozycj�, klepanie w szyj� usta�o.Po d�ugiej, m�cz�cej ciszy us�ysza�em odleg�e �amanie ga��zi.Ha�asy nie dochodzi�y ju� z bliska.Jakby wycofa�y si� na inn� pozycj�, z dala ode mnie.Odg�os �amanych ga��zi zmiesza� si� po chwili z szumem poruszanych wiatrem li�ci, jakby uderza� silny wiatr we wzgórze.Wszystkie krzewy dooko�a zdawa�y si� trz��, jednak wiatru nie by�o.Szum i p�kaj�ce ga��zie sprawia�y wra�enie, jakby ca�e wzgórze p�on�o.Moje cia�o by�o sztywne jak ska�a.Poci�em si� obficie.Robi�o mi si� coraz cieplej.Przez chwil� by�em absolutnie przekonany, �e wzgórze si� pali.Nie zerwa�em si� na nogi i nie pobieg�em, poniewa� by�em tak zdr�twia�y, �e niemal sparali�owany, nie mog�em nawet otworzy� oczu.Wszystko, czego wtedy pragn��em, to wsta� i uciec od ognia.�o��dkiem wstrz�sa�y okropne skurcze, które zacz�y przeszkadza� mi w oddychaniu.Skoncentrowa�em si� na próbach oddychania.Po d�ugiej walce znowu mog�em wzi�� g��boki oddech, zauwa�y�em tak�e, �e szelest usta�.Od czasu do czasu rozlega�y si� tylko jakie� trzaski.Odg�os p�kaj�cych ga��zi oddala� si� coraz bardziej, by� coraz rzadszy, a� w ko�cu zupe�nie usta�.Uda�o mi si� otworzy� oczy.Popatrzy�em spod pó�-przymkni�tych powiek na ziemi� pode mn�.Zrobi� si� ju� dzie�.Zaczeka�em jeszcze chwil�, nie poruszaj�c si�, po czym zacz��em si� przeci�ga�.Przewróci�em si� na plecy.S�o�ce znajdowa�o si� nad górami na wschodzie.Rozprostowanie nóg i zwleczenie si� na dó� zaj�o mi kilka godzin.Ruszy�em w kierunku oddalonego o mil� miejsca, gdzie zostawi� mnie don Juan.Pó�nym rankiem dotar�em ledwie na skraj jakiego� lasu, jeszcze oko�o �wier� mili od celu.Za nic w �wiecie nie mog�em i�� dalej.Przypomnia�em sobie o pumach i spróbowa�em wdrapa� si� na drzewo, ale r�ce nie mog�y unie�� mojego ci�aru.Opar�em si� o ska�� i postanowi�em tutaj umrze�.By�em przekonany, �e stan� si� przek�sk� pum albo innych drapie�ców.Nie mia�em nawet si�y rzuci� kamieniem.Nie by�em ani g�odny, ani spragniony.Ko�o po�udnia znalaz�em ma�y strumyk, wypi�em mnóstwo wody, ale woda nie przywróci�a mi si�.Kiedy tak siedzia�em tam pogr��ony w ca�kowitej beznadziei, czu�em si� raczej przybity ni� przera�ony.By�em tak zm�czony, �e nie dba�em ju� o to, co si� ze mn� stanie.Zasn��em.Obudzi�em si�, kiedy co� mn� potrz�sn�o.Don Juan pochyla� si� nade mn�.Pomóg� mi usi��, da� mi wody i kleiku.Roze�mia� si� i powiedzia�, �e marnie wygl�dam.Chcia�em mu opowiedzie�, co si� sta�o, ale uciszy� mnie i stwierdzi�, �e nie trafi�em do celu, bo miejsce, w którym mia�em si� z nim spotka�, jest oddalone o jakie� sto jardów.Potem prawie zniós� mnie ze wzgórza.Powiedzia�, �e zabiera mnie nad du�y strumie�, gdzie mnie umyje.Po drodze zatka� mi uszy li��mi, które trzyma� w torbie, po czym zakry� mi oczy, k�ad�c na ka�dym po jednym li�ciu i zawi�zuj�c je kawa�kiem materia�u.Kaza� mi zdj�� ubranie i trzyma� r�ce na uszach dla pewno�ci, �e niczego nie us�ysz�.Don Juan natar� mi ca�e cia�o li��mi, a nast�pnie zanurzy� mnie w rzece.Czu�em, �e jest to du�a rzeka.By�a g��boka.Stopami nie mog�em si�gn�� dna.Don Juan trzyma� mnie za prawy �okie�.Z pocz�tku nie czu�em zimna wody, ale wkrótce zacz��em si� trz��, a potem zimno sta�o si� nie do wytrzymania.Don Juan wyci�gn�� mnie z wody i wytar� jakimi� li��mi o dziwnym zapachu.Ubra�em si�, a on mnie poprowadzi�.Szli�my do�� d�ugo, a� w ko�cu zdj�� mi li�cie z uszu i z oczu.Zapyta�, czy mam do�� si�y, �eby wraca� do samochodu.Dziwne, ale czu�em si� bardzo silny.Aby to udowodni�, wbieg�em nawet na strome wzgórze.Po drodze do samochodu trzyma�em si� bardzo blisko don Juana.Ci�gle si� potyka�em, a on si� �mia�.Zauwa�y�em, �e jego �miech jest szczególnie wzmacniaj�cy, przez co sta� si� podstaw� mojego powrotu do dobrej formy.Im wi�cej si� �mia�, tym lepiej si� czu�em.Nast�pnego dnia opowiedzia�em don Juanowi, co si� wydarzy�o od chwili, kiedy mnie zostawi�.S�uchaj�c mojego opowiadania, ca�y czas si� �mia�.Szczególnie rozbawi�o go, kiedy mu powiedzia�em, �e pos�dza�em go o zmajstrowanie kolejnej sztuczki.� Zawsze uwa�asz, �e kto� ci� oszukuje � powiedzia�.� Za bardzo sobie ufasz.Zachowujesz si�, jakby� zna� wszystkie odpowiedzi.Niczego nie wiesz, mój ma�y przyjacielu, niczego.Po raz pierwszy don Juan nazwa� mnie swoim ma�ym przyjacielem.Zaskoczy� mnie.Zauwa�y� to i u�miechn�� si�.W jego g�osie by�o wiele ciep�a, a to mnie zasmuci�o.Powiedzia�em mu, �e by�em nieuwa�ny i niekompetentny, poniewa� takie mam sk�onno�ci i �e nigdy nie zrozumiem jego �wiata.By�em bardzo wzruszony.Don Juan zapewni� mnie, �e dobrze mi posz�o.Zapyta�em go o znaczenie mojego do�wiadczenia.� Nie ma �adnego znaczenia � odrzek�.� To samo mog�o si� przytrafi� ka�demu, a szczególnie komu�, kto ju� ma otwart� szczelin�.To ca�kiem zwyczajna rzecz.Ka�dy wojownik, który uda� si� na poszukiwanie sprzymierze�ców, opowie ci o ich wyczynach.To, co zrobili tobie, by�o bardzo �agodne.Jednak masz otwart� szczelin� i dlatego jeste� taki nerwowy.Nie mo�na sta� si� wojownikiem z dnia na dzie�.Teraz musisz jecha� do domu i nie wracaj, dopóki nie wyzdrowiejesz, a twoja szczelina nie zamknie si� [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

download / ebook / pobieranie / pdf / do ÂściÂągnięcia

Odnośniki