[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.16:16 I oto pewnego razu dotar³a do obozuj¹cych taka wieœæ: Zimri uknu³ spisek i zabi³ króla.Jeszcze tego samego dnia ca³y Izrael obwo³a³ tam w obozie swoim królem Omriego, dotychczasowego dowódcê wojsk izraelskich.16:17 Wyruszy³ wiêc Omri z ca³ym ludem izraelskim spod Gibbetonu i poszed³ oblegaæ Tirsê.16:18 Kiedy Zimri zobaczy³, ¿e miasto pad³o, wycofa³ siê do twierdzy pa³acu królewskiego, sam zaœ pa³ac, znajduj¹cy siê ponad nim, kaza³ podpaliæ.I tak zgin¹³ [pod zgliszczami pa³acu].16:19 [A wszystko] dlatego, ze czyni³ to, co z³e w oczach Jahwe, chodz¹c drogami Jeroboama i pope³niaj¹c grzechy, których ten siê dopuszcza³, wprowadzaj¹c tym samym na drogê grzechu ca³y Izrael.16:20 Pozosta³e dzieje Zimriego, historia spisku, który zawi¹za³ - wszystko to jest opisane w Ksiêdze kronik królów izraelskich.16:21 Ca³y lud izraelski podzieli³ siê wtedy na dwie czêœci: jedna chcia³a uczyniæ królem Tibniego, syna Ginata, a druga opowiada³a siê za Omrim.16:22 Ci, co byli po stronie Omriego, odnieœli zwyciêstwo na tymi, którzy opowiadali siê za Tibnim, synem Ginata.Tibni zgin¹³, a w³adzê obj¹³ Omri.16:23 W trzydziestym pierwszym roku panowania Asy, króla judzkiego, Omri zosta³ królem izraelskim i sprawowa³ w³adzê przez dwanaœcie lat.Po szeœciu latach swoich rz¹dów w Tirsie16:24 kupi³ od Szemera za dwa talenty srebra górê Samariê.Z czasem zbudowa³ na tej górze miasto, któremu nada³ nazwê Samaria - od imienia Szemera, by³ego w³aœciciela tej góry.16:25 Omri czyni³ wszystko, co z³e w oczach Jahwe, i swoimi wystêpkami przewy¿szy³ wszystkich, którzy panowali przed nim.16:26 We wszystkim naœladowa³ Jeroboama, syna Nebata, dopuszczaj¹c siê wykroczeñ, do których pope³nienia Jeroboam doprowadzi³ ca³y Izrael, a Jahwe, Boga Izraela, przyprawi³ o gniew, oddaj¹c czeœæ bo¿kom.16:27 Pozosta³e dzieje Omriego, to, co czyni³, dzie³a, których dokona³ - wszystko to jest opisane w Ksiêdze kronik królów izraelskich.16:28 Kiedy Omri odszed³ do swoich przodków i zosta³ pochowany w Samarii, w³adzê po nim obj¹³ jego syn, Achab.16:29 W roku trzydziestym ósmym panowania Asy, króla judzkiego, królem izraelskim zosta³ syn Omriego, Achab, który przez dwadzieœcia dwa lata sprawowa³ w³adzê nad Izraelem i Samari¹.16:30 Achab, syn Omriego, czyni³ to, co z³e w oczach Pana, bardziej jeszcze ni¿ wszyscy jego poprzednicy.16:31 Nie wystarcza³o mu naœladowaæ we wszystkich wystêpkach Jeroboama, syna Nebata, wzi¹³ wiêc sobie jeszcze za ¿onê Izebel, córkê Etbaala, króla Sydoñczyków, i poszed³, by s³u¿yæ Baalowi, sk³adaj¹c mu pok³ony.16:32 Ku czci Baala wzniós³ o³tarz w œwi¹tyni, któr¹ zbudowa³ Baalowi w Samarii,16:33 stawia³ tak¿e aszery i tak bardziej ni¿ wszyscy królowie Izraela, którzy panowali przed nim, doprowadza³ do gniewu Jahwe, Boga Izraela.16:34 W jego czasach Chiel z Betel odbudowa³ Jerycho: za cenê Abirama, swego pierworodnego, po³o¿y³ fundamenty, za cenê zaœ Segiba, najm³odszego syna, postawi³ bramy miasta - wszystko dok³adnie wed³ug tego, co Jahwe przepowiedzia³ przez usta Jozuego, syna Nuna.17:1 Pewnego razu prorok Eliasz, pochodz¹cy z Tiszbe w Gileadzie, powiedzia³ do Achaba: Na ¿ycie Jahwe, Boga Izraela, któremu s³u¿ê.W ci¹gu najbli¿szych lat nie bêdzie ani rosy, ani deszczu, dopóki nie oznajmiê inaczej.17:2 Jahwe zaœ powiedzia³ tak do Eliasza:17:3 OdejdŸ st¹d, udaj siê na wschód i skryj siê gdzieœ nad potokiem Kerit, po wschodniej stronie Jordanu.17:4 Wodê bêdziesz pi³ z potoku, a Ja rozka¿ê krukom, ¿eby ci tam przynosi³y po¿ywienie.17:5 Odszed³ tedy [prorok] i uczyni³ wszystko tak, jak mu nakaza³ Jahwe: osiad³ nad potokiem Kerit, po wschodniej stronie Jordanu.17:6 Ka¿dego dnia kruki przynosi³y mu chleb i miêso rano, a tak¿e chleb i miêso wieczorem.Wodê zaœ do picia czerpa³ z potoku.17:7 Lecz po pewnym czasie potok wysech³, bo w ca³ym kraju nie spad³a nawet jedna kropla wody.17:8 Wtedy Jahwe przemówi³ do niego w te s³owa:17:9 Przenieœ siê st¹d do Sarepty, w okolicach Sydonu, i tam pozostañ.Nakaza³em bowiem pewnej wdowie, ¿eby ciê ¿ywi³a.17:10 Wsta³ tedy [Eliasz] i poszed³ do Sarepty.Kiedy zbli¿a³ siê ju¿ do bramy miasta, zobaczy³ pewn¹ kobietê, wdowê, zbieraj¹c¹ drwa.Zawo³a³ do niej: Przynieœ mi, proszê ciê, trochê wody w naczyniu, ¿ebym móg³ siê napiæ.17:11 A kiedy ona ju¿ odchodzi³a po wodê, jeszcze doda³: Przynieœ mi te¿ kawa³ek chleba.17:12 Lecz ona odpowiedzia³a: Na ¿ycie Jahwe, twojego Boga! Nie mam ju¿ nic pieczywa.Mam tylko garœæ m¹ki w naczyniu i trochê oliwy w bary³ce.Znalaz³am tu dwa kawa³ki drewna.Pójdê teraz do domu, ¿eby przygotowaæ coœ do zjedzenia dla mnie i dla mojego syna.Zjemy to i potem chyba pomrzemy [z g³odu].17:13 Eliasz jej powiedzia³: Nie bój siê, wracaj do siebie i zrób wszystko tak, jak postanowi³aœ.Tylko upiecz najpierw dla mnie ma³y podp³omyk i przynieœ mi tu, a potem przygotujesz coœ dla siebie i dla twojego syna.17:14 Oto bowiem, co mówi Jahwe, Bóg Izraela: M¹ki w naczyniu nie zabraknie nigdy, nie umniejszy siê te¿ iloœæ oliwy w bary³ce, dopóki Jahwe nie zeœle deszczu na ziemiê.17:15 Posz³a wiêc kobieta i zrobi³a wszystko tak, jak jej poleci³ Eliasz.I przez d³ugi czas jeszcze mia³a co jeœæ ona sama, ca³a jej rodzina i Eliasz.17:16 W naczyniu nigdy nie brakowa³o m¹ki, a oliwy w bary³ce nie ubywa³o, zgodnie z tym, co Jahwe powiedzia³ przez usta Eliasza.17:17 Po jakimœ czasie syn owej kobiety, gospodyni domu, zachorowa³.Choroba by³a tak ciê¿ka, ¿e pozosta³o w nim ju¿ niewiele ¿ycia.17:18 Zaczê³a wtedy narzekaæ owa kobieta na Eliasza, mówi¹c: Có¿ ja mam z tob¹ zrobiæ, mê¿u Bo¿y? Czy przyszed³eœ tu po to, ¿eby mi przypomnieæ wszystkie moje wystêpki i przyprawiæ [za to] o œmieræ mojego syna?17:19 A on odpowiedzia³: Poka¿ mi twego syna.I wzi¹³ ch³opca z r¹k matki, poszed³ z nim do pomieszczenia na górze, gdzie sam mieszka³, i po³o¿y³ go na w³asnym ³Ã³¿ku.17:20 Potem zacz¹³ modliæ siê do Jahwe, mówi¹c: O Jahwe, Bo¿e mój, czy sprowadzisz jeszcze i to nieszczêœcie na wdowê, u której przebywam? Czy musi umrzeæ jej syn?17:21 Potem po³o¿y³ siê trzykrotnie na dziecku, za ka¿dym razem tak modl¹c siê do Jahwe: O Jahwe, Bo¿e mój, b³agam Ciê, niech dusza tego dziecka znów wróci do niego!17:22 Us³ucha³ Jahwe g³osu Eliasza i wróci³a dusza do dziecka, i o¿y³o.17:23 Wzi¹³ wtedy Eliasz dziecko, zszed³ z pomieszczenia górnego i odda³ dziecko jego matce, mówi¹c: Oto popatrz, twój syn ¿yje.17:24 A kobieta rzek³a na to do Eliasza: Teraz widzê, ¿e jesteœ mê¿em Bo¿ym i ¿e s³owa Jahwe w twoich ustach s¹ prawd¹
[ Pobierz całość w formacie PDF ]