[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wyst¹pi³ duch, i stan¹³ przed Panem, i rzek³: Ja go zwiodê.A Pan mu rzek³: Przez có¿?21.I odpowiedzia³: Wynijdê, a bêdê k³amliwym duchem w ustach wszystkich proroków jego.I rzek³ Pan: Zwiedziesz, i pewnie przemo¿esz: IdŸ¿e, a uczyñ tak.22.Przeto¿ teraz, oto da³ Pan ducha k³amliwego w usta tych proroków twoich, gdy¿ Pan wyrzek³ przeciwko tobie z³e.23.Tedy przyst¹piwszy Sedechijasz, syn Chanaanowy, uderzy³ Micheasza w policzek, mówi¹c: A któr¹¿ drog¹ odszed³ duch Pañski odemnie, aby mówi³ z tob¹?24.I odpowiedzia³ Micheasz: Oto ty ujrzysz dnia onego, kiedy wnijdziesz do najskrytszej komory, abyœ siê skry³.25.I rzek³ król Izraelski: WeŸmijcie Micheasza, a odwiedŸcie go do Amona, starosty miejskiego, i do Joaza, syna królewskiego.26.I rzeczecie im: Tak mówi król: WsadŸcie tego do wiêzienia, a dawajcie mu jeœæ chleb utrapienia, i wodê ucisku, a¿ siê wrócê w pokoju.27.Ale odpowiedzia³ Micheasz: JeŸli¿e siê wrócisz w pokoju, tedy nie mówi³ Pan przez miê.Nadto rzek³: S³uchajcie¿ wszyscy ludzie.28.A tak ci¹gn¹³ król Izraelski, i Jozafat, król Judzki, do Ramot Galaad.29.I rzek³ król Izraelski do Jozafata: Odmieniê siê, a pójdê do bitwy: ale ty ubierzesz siê w szaty swe.I odmieni³ siê król Izraelski, a szli do bitwy.30.A król Syryjski rozkaza³ by³ hetmanom, którzy byli nad wozami jego, mówi¹c: Nie potykajcie siê ani z ma³ym ani z wielkim, tylko z samym królem Izraelskim.31.A gdy ujrzeli Jozafata hetmani, co byli nad wozami, rzekli: Król Izraelski jest.I obrócili siê przeciw niemu, aby siê z nim potykali; ale zawo³a³ Jozafat, a Pan go ratowa³; i odwróci³ ich Bóg od niego.32.Bo obaczywszy hetmani, co byli nad wozami, ¿e nie ten by³ król Izraelski, odwrócili siê od niego.33.Lecz niektóry m¹¿ strzeli³ na niepewne z ³uku, i postrzeli³ króla Izraelskiego, miêdzy nity i miêdzy pancerz; który rzek³ woŸnicy swemu: Nawróæ, a wywieŸ miê z wojska; bom jest raniony.34.I wzmog³a siê bitwa dnia onego, a król Izraelski sta³ na wozie przeciw Syryjczykom a¿ do wieczora: i umar³, gdy zachodzi³o s³oñce.*191.A gdy siê wraca³ Jozafat, król Judzki, do domu swego w pokoju, do Jeruzalemu,2.Wyszed³ przeciwko niemu Jehu, syn Hananiego, widz¹cy, i rzek³ do króla Jozafata: Izaliœ niezbo¿nemu mia³ pomagaæ, a tych, którzy nienawidz¹ Pana, mi³owaæ? Przeto¿ nad tob¹ jest gniew Pañski.3.Wszak¿e znalaz³y siê sprawy dobre w tobie, przeto, ¿eœ powycina³ gaje œwiêcone z ziemi, a zgotowa³eœ serce swe, abyœ szuka³ Boga.4.A pomieszkawszy Jozafat w Jeruzalemie wyjecha³ zaœ, i objecha³ lud od Beersaby a¿ do góry Efraimskiej, i nawróci³ ich do Pana, Boga ojców swoich.5.I postanowi³ sêdziów w ziemi po wszystkich miastach Judzkich obronnych, w ka¿dem mieœcie.6.Tedy rzek³ do sêdziów: Baczcie¿, co czynicie; bo nie ludzki s¹d odprawujecie, ale Pañski, który jest z wami przy sprawie s¹dowej.7.A przeto¿ niechaj bêdzie bojaŸñ Pañska z wami; przestrzegajcie¿ tego, a tak siê sprawujcie; bo nie masz u Pana, Boga naszego, nieprawoœci, i niema wzglêdu na osoby, ani przyjmuje darów.8.Tak¿e i w Jeruzalemie postanowi³ Jozafat niektórych z Lewitów, i z kap³anów, i z przedniejszych domów ojcowskich w Izraelu, dla s¹du Pañskiego, i dla sporów tych, którzy siê udawali do Jeruzalemu.9.I przykaza³ im, mówi¹c: Tak czyñcie w bojaŸni Pañskiej, wiernie, i sercem doskona³em.10.A przy wszystkich sporach, któreby przysz³y przed was od braci waszych, którzy mieszkaj¹ w miastach swych, miêdzy krwi¹ a krwi¹, miêdzy zakonem a przykazaniem, ustawami i s¹dami, napominajcie ich, aby nie grzeszyli przeciwko Panu, aby nie przyszed³ gniew na was, i na braci waszych.Tak czyñcie, a nie zgrzeszycie.11.A oto Amaryjasz, kap³an najwy¿szy, bêdzie miêdzy wami we wszystkich sprawach Pañskich; a Zabadyjasz, syn Ismaelowy, ksi¹¿ê w domu Judzkim, we wszystkich sprawach królewskich: tak¿e Lewitowie bêd¹ rz¹dzcami miêdzy wami.Zmacniajcie¿ siê, a tak czyñcie, a Pan bêdzie z dobrym.*201.I sta³o siê potem, ¿e przyci¹gnêli synowie Moabowi, i synowie Ammonowi, a z nimi niektórzy mieszkaj¹cy z Ammonitami, przeciwko Jozafatowi na wojnê.2.I przysz³o, a opowiedziano Jozafatowi, mówi¹c: Przyci¹gnê³o przeciwko tobie wojsko wielkie z zamorza, z Syryi, a oto s¹ w Chasesontamar, które jest Engaddy.3.I ul¹k³ siê, a obróci³ Jozafat twarz swojê, aby szuka³ Pana, i zapowiedzia³ post wszystkiemu ludowi Judzkiemu.4.Tedy siê zgromadzi³ lud Judzki, aby szukali Pana; tak¿e ze wszystkich miast Judzkich zeszli siê szukaæ Pana.5.A tak stan¹³ Jozafat w zgromadzeniu Judzkiem i Jeruzalemskiem w domu Pañskiem przed sieni¹ now¹.6.I rzek³: Panie, Bo¿e ojców naszych: Izaliœ nie ty sam Bogiem na niebie? a nie ty panujesz na wszystkiemi królestwami narodów? aza¿ nie w rêkach twoich jest moc i si³a? a nie masz, ktoby siê móg³ ostaæ przed tob¹.7.Izaliœ nie ty, Bo¿e nasz! wypêdzi³ obywateli tej ziemi przed twarz¹ ludu twego Izraelskiego, i poda³eœ j¹ nasieniu Abrahama przyjaciela twego na wieki?8
[ Pobierz całość w formacie PDF ]