C.S.Lewis Opowiesci z Narnii 2 Lew, Czarownica i Stara Szafa

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.To co�, co warto zobaczy�.)- A teraz we�my si� za wn�trze tego Domu - powiedzia� Aslan.- Rozgl�dajcie si� bacznie wo�ko�o! Na gór�, w dó� i do komnaty naszej pani! Prze�szukajcie ka�dy k�t.Nigdy nie wiadomo, gdzie jeszcze mog� by� ukryci jacy� biedni wi�niowie.Wszyscy ruszyli do �rodka i przez nast�pne kil�kana�cie minut ca�y ten ciemny, pos�pny i cuchn�cy st�chlizn� stary zamek rozbrzmiewa� echem otwiera�nych okien i przekrzykuj�cych si� nawzajem g�osów: �Nie zapomnijcie o lochach!", �Pomó� nam przy tych drzwiach!", �Tu s� jeszcze jedne kr�te schodki!", �Och! Uwaga, tu jest jeszcze jeden biedny kangur! Zawo�ajcie Aslana!", �Aaaaapsik! Co tu tak �mier�dzi?", �Uwa�ajcie na t� zapadni�!", �Tu, na gór�! Tu jest ich jeszcze mnóstwo na pi�trze!" Ale najlepsze by�o, gdy �ucja wbieg�a na gór� i krzykn�a:- Aslanie! Aslanie! Znalaz�am pana Tumnusa! Och, chod� tutaj szybko!I w chwil� pó�niej �ucja i jej ma�y przyjaciel ta�czyli z rado�ci woko�o, trzymaj�c si� za r�ce.Faun nie zmieni� si� wcale, b�d�c tak d�ugo kamienn� fi�gur�, i oczywi�cie bardzo by� ciekaw wszystkiego, co mu �ucja mia�a do opowiedzenia.Wreszcie przetrz�sanie twierdzy Bia�ej Czarownicy dobieg�o ko�ca.Ca�y zamek by� ju� pusty, ka�de drzwi i ka�de okno szeroko otwarte, a �wiat�o i �wie�e, wiosenne powietrze przenika�y do tych wszystkich z�owrogich miejsc, które tak d�ugo by�y ich pozba�wione.T�um wyzwolonych le�nych istot zape�ni� dziedziniec.I w�a�nie wtedy kto� (my�l�, �e to by� Tumnus) powiedzia�:- Ale jak my si� st�d wydostaniemy? Pami�tacie bowiem, �e Aslan przeskoczy� przez mur,a brama by�a wci�� zamkni�ta.- Nie ma si� o co martwi� - odpowiedzia� Aslan, wzniós� si� na tylnych �apach i zawo�a� do ol�brzyma:- Hej! Chod��e tutaj! Jak ci na imi�?- Olbrzym Grzmoto�up, je�li wasza mi�o�� pozwo�li - odpowiedzia� olbrzym, jeszcze raz dotykaj�c r�k� kapelusza.- A wi�c, olbrzymie Grzmoto�upie - powie�dzia� Aslan - wypu�� nas st�d, dobrze?- Tak jest, wasza mi�o��.To dla mnie wielka przy�jemno��.Odsu�cie si� na przyzwoit� odleg�o�� od bra�my, maluchy.Potem podszed� do wrót kilkoma wielkimi kro�kami i -bang-bang-bang- zahucza�a jego wiel�ka maczuga.Wrota zatrzeszcza�y przy pierwszym uderzeniu, zatrzeszcza�y przy drugim i zadygota�y przy trzecim, ale pozosta�y zamkni�te.Z�apa� wi�c ka�d� z wie� strzeg�cych bramy i po kilku minutach strasznych trzasków wie�e, a z nimi spory kawa� muru po obu stronach bramy, run�y z �oskotem na ziemi�, rozbijaj�c si� w mas� gruzu.Kiedy py� opad�, wszyscy stoj�cy na tym ponurym kamiennym dziedzi�cu zo�baczyli zielon� traw�, faluj�ce na wietrze drzewa, po��yskuj�c� rzek�, niebieskie wzgórza poza ni�, a jeszcze dalej - b��kit nieba.- Niech skonam, je�li si� paskudnie nie zmacha�em - powiedzia� olbrzym, dysz�c jak najwi�ksza w �wiecie lokomotywa.- Wychodzi na to, �e stra�ci�em form�.Czy która� z was, m�ode damy, nie ma czasem przy sobie czego� takiego jak chusteczka?- Ja mam! - pisn�a �ucja, staj�c na czubkach palców i wyci�gaj�c r�k� z chusteczk� tak wysoko, jak tylko mog�a.- Dzi�ki ci, panienko - odrzek� olbrzym Grzmoto�up i pochyli� si� ku niej.�ucja najad�a si� troch� strachu, poniewa� nagle znalaz�a si� w powie�trzu, schwytana dwoma palcami przez olbrzyma.By�a ju� bardzo blisko jego twarzy, gdy nagle potrz�sn�� g�ow� i postawi� j� �agodnie z powrotem na ziemi, mrucz�c: - To ci dopiero! Przez omy�k� podnios�em dziewczynk�.Prosz� mi wybaczy�, panienko, my�la��em, �e to chusteczka.- Nie, nie! - powiedzia�a �ucja, krztusz�c si� ze �miechu.- Tu jest chusteczka!Tym razem olbrzym pochwyci� w�a�ciw� rzecz, ale oczywi�cie chusteczka by�a dla niego tak ma�a, jak dla was pastylka sacharyny, wi�c gdy �ucja zobaczy�a, jak z wielk� powag� pociera ni� swoj� wielk�, czerwon� twarz, zawo�a�a:- Obawiam si�, �e nie b�dzie pan mia� z niej wielkiego po�ytku, panie Grzmoto�upie.- Niezupe�nie.Niezupe�nie - odpowiedzia� grzecznie olbrzym.- Nigdy jeszcze nie widzia�em tak przyjemnej chusteczki.Jaka pi�kna, jaka por�cz�na! Taka.no, nie wiem, jak j� opisa�.- Có� to za uroczy olbrzym - powiedzia�a �u�cja do pana Tumnusa.- Och, tak - odrzek� faun.- �upy zawsze s� takie.To jedna z najbardziej szacownych rodzin olbrzymów w Narnii.Mo�e nie najm�drzejsza (nigdy zreszt� nie spotka�em bardzo m�drego olbrzyma), ale bardzo stara.Z tradycjami, ma si� rozumie�.Gdyby nale�a� do jakiego� innego rodzaju olbrzymów, nigdy by go nie zamieni�a w pos�g.Ale w tej chwili Aslan klasn�� w �apy i uciszy� wszystkich.- Nie zrobili�my jeszcze wszystkiego, co przy�pada na ten dzie�.Je�li mamy zwyci�y� Czarownic� przed noc�, musimy jak najszybciej odnale�� pole bitwy.- I chyba po��czy� si� z reszt�, mi�o�ciwy panie! - doda� najwi�kszy z centaurów.- Oczywi�cie - rzek� Aslan.- A teraz wszy�scy, którzy nie potrafi� dotrzyma� mi kroku, a wi�c dzieci, krasnoludki, ma�e zwierz�ta, jad� na grzbie�tach tych, którzy to potrafi�, a wi�c lwów, centaurów, jednoro�ców, koni, olbrzymów i os�ów.Ci, którzy maj� dobre nosy, niech biegn� na czele, razem z nami, lwami, aby wyw�szy�, gdzie toczy si� bitwa.Dalej, �ywo, rozejrzyjcie si� woko�o i podzielcie mi�dzy sob�!Zacz�a si� wielka krz�tanina i wrzawa.Najbar�dziej zadowolony by� drugi lew, który biega� tu i tam, udaj�c bardzo zaj�tego, ale tak naprawd� chcia� tylko powiedzie� ka�demu, kogo spotka�: �S�yszeli�cie, co on powiedzia�? Z NAMI LWAMI.To znaczy z nim i ze mn�.Z NAMI LWAMI.To w�a�nie lubi� w Aslanie.�adnego wynoszenia si� nad innych.Z NAMI LWA�MI.To znaczy z nim i ze mn�".Powtarza� to w kó�ko do chwili, gdy Aslan wsadzi� mu na grzbiet trzech krasnali, driad�, trzy króliki i je�a.To go troch� ostu�dzi�o.Kiedy wszyscy byli gotowi (a d�ugo by to trwa�o, gdyby nie wielki owczarek, który pomóg� Aslanowi zebra� ich i odpowiednio podzieli�), opu�cili zamek przez wy�om w murze.Z pocz�tku lwy i psy rozbieg�y si�, w�sz�c, w poszukiwaniu �ladu.Ale wnet jeden z wielkich psów z�apa� trop i zaszczeka�.Nie by�o na co czeka�.Wkrótce lwy, psy, wilki i inne �owcze zwie�rz�ta gna�y w pe�nym biegu po �ladzie przy ziemi, a o jakie� pó� mili za nimi p�dzi�a ca�a reszta, tak szybko, jak tylko potrafi�a.Przez las nios�a si� wrzawa, przypominaj�ca odg�osy polowania na lisa, tyle �e bar�dziej donios�a, gdy� raz po raz do ujadania psów do��czy� si� ryk drugiego lwa, a czasem jeszcze g�o��niejszy i jeszcze straszniejszy ryk samego Aslana.�lad by� coraz �wie�szy i tempo pogoni ros�o.I wreszcie, kiedy dotarli do ostatniego za�omu w�skiego, kr�tego w�wozu, �ucja us�ysza�a ponad tym ujadaniem i ry�kiem jaki� inny ha�as, który przeszy� j� dreszczem l�ku.By� to odg�os krzyków i uderzania metalem o metal.W chwil� potem wydostali si� z w�wozu i �ucja zobaczy�a, co ten zgie�k oznacza�.Zobaczy�a Piotra, Ed�munda i ca�� reszt� armii Aslana walcz�cych zaciekle z hordami tych strasznych istot, które widzia�a ubieg�ej nocy.Teraz, w �wietle dnia, wygl�da�y jeszcze bardziej niesamowicie i z�owrogo; wydawa�o si� te�, �e jest ich jeszcze wi�cej.W porównaniu z tym t�umem armia Piotra - ustawiona do �ucji plecami - sprawia�a wra��enie �a�o�nie s�abej.Pole bitwy usiane by�o kamien�nymi pos�gami, co dowodzi�o, �e Czarownica z powo�dzeniem u�ywa swojej ró�d�ki [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

download / ebook / pobieranie / pdf / do ÂściÂągnięcia

Odnośniki