Cyran Janusz piochy w Urlo

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- To ja, Bruhat.Mamy co�! Mamy dwóch cholerniepodejrzanych facetów.Do diab�a, wygl�da to tak, jakby kto�ich nam wystawi�! My�l�, �e w ci�gu kilku godzin b�dziemymieli namiary co najmniej jednego z nich.- Dobrze - powiedzia� Saint-Clair.- B�d� zaraz u ciebie.Potem poleci�, aby przys�ano do jego domu ekip� �ledcz�.- Czy naprawd� czuje si� pan dobrze, komisarzu? - Rounierpatrzy� badawczo na twarz Saint-Claira.By�a ju� pierwsza wnocy i Saint-Clair nie wygl�da� bardzo dobrze.Bruhatprze�ledzi� ca�y �a�cuszek po��cze� i da� im adres tegohotelu - nawet razem ze zdj�ciem faceta, który nazywa� si�Robert Hochfeld i przylecia� niedawno do Pary�a z Niemiec.Zdj�cie zgadza�o si� do�� dobrze z rysopisem cz�owieka,którego widziano w towarzystwie Nicolette Fourier tu� przedjej znikni�ciem.Wydawa�o si�, �e Saint-Clair nie us�ysza� pytania.Nadwej�ciem do hotelu pali� si� niebieski neon z napisem"Auberge de Joie".M�oda �adna recepcjonistka podnios�a wzrok znad ksi��ki ispojrza�a na nich ze znudzeniem.- Dobry wieczór - powiedzia� Rounier i pokaza� jejpolicyjn� legitymacj�.- Gdzie mieszka pan Robert Himmel?- W pokoju trzydzie�ci sze��, na trzecim pi�trze.- Klucz - powiedzia� Saint-Clair i wyci�gn�� r�k� kudziewczynie.Recepcjonistka wstuka�a has�o i pobra�azapasowy klucz.- Zosta� tu - powiedzia� do Rouniera Saint-Clair i ruszy�szybko do windy.Rounier patrzy� za nim z niepokojem.Winda pachnia�a tanim plastykiem.Kiedy zbli�a�a si� dotrzeciego pi�tra, Sain-Clair wyci�gn�� z kabury pistolet iodbezpieczy� go.Wyszed� z windy, rozejrza� si� pokorytarzu, podszed� do drzwi pokoju trzydzie�ci sze�� iwsun�� klucz w szczelin� zamka.Szcz�k zamka obudzi� Hochfelda, który odruchowo si�gn��po le��cy obok pistolet.Hochfeld zerwa� si� i wymierzy�bro� w kierunku snopu �wiat�a, które porazi�o jego oczy.Wtej chwili pocisk z pistoletu Saint-Claira przebi� mubrzuch.Saint-Clair wszed� do pokoju, zapali� �wiat�o i zamkn��za sob� drzwi.Hochfeld le�a� j�cz�c na �ó�ku.Pistoletwypad� mu z d�oni.- Robert Hochfeld - powiedzia� Saint-Clair.- Musz� mie�nazwisko i adres twojego wspólnika.Hochfeld patrzy� na niego szeroko otwartymi oczyma.Czu�,�e umiera.Przekl�ty Jorrick.To przez niego.Da� mudok�adne namiary Saint-Claira, a on tak si� wyg�upi�.- Jorrick.Pierre Jorrick, rue Le Pen dziewi�tna�cie.Saint-Clair zastanawia� si� przez trzy sekundy, czyHochfeld powiedzia� mu prawd�, a potem strzeli� mu prosto wtwarz.- Nazywam si� Andre Saint-Clair - powiedzia� komisarz domikrofonu umieszczonego obok drzwi.- Przyszed�em bez broni.Chc� z tob� porozmawia�.Cisza.Po chwili drzwi otwieraj� si� na o�cie�.Saint-Clair nie widzi nikogo.Wchodzi do �rodka wyci�gaj�c przedsiebie puste r�ce.Drzwi zatrzaskuj� si� za nim.Uchylonedrzwi pokoju.Saint-Clair wchodzi do niego.Z prawej s�yszyg�os Jorricka.- Dzie� dobry.Mi�o mi, �e si� zjawi�e�.Jednak mia�emracj�.Wiedzia�em, �e to ci� wyko�czy.A Hochfeld uwa�a�, �epope�ni�em b��d.Jorrick wszed� do pokoju z wycelowan� w Saint-Claira broni�.- Przypuszczam, �e nie mamy wiele czasu - powiedzia�Jorrick.- Czego chcesz?- Chc� dosta� si� do Lamberta.- Do Lamberta? - Jorrick zdziwi� si�.- Jak chcesz dosta�si� do Lamberta?- Ty mi pomo�esz.Zrobisz to tak czy inaczej.Ale niemo�esz uszkodzi� mózgu.W ten sposób znajd� si� tam, gdziejest ju� Lambert.Jorrick u�miechn�� si� z zadowoleniem.- Jasne, mo�esz na mnie liczy�.Ale nic nie zrobiszLambertowi.Nie rozumiem, dlaczego chcesz si� z nim spotka�.- Czy to ma dla ciebie znaczenie?- Niewielkie.Pewnie by�oby dla mnie lepiej, �eby Lambertprzesta� istnie�.Ju� naprawd�.Ale, jak powiedzia�em, nies�dz�, �e uda si� to zrobi�.Ani tobie, ani mnie.Milczeli przez chwil�.- To wszystko - powiedzia� Saint-Clair i utkwi� wzrok wpod�odze.Jorrickowi wydawa�o si�, �e czuje jego pot.Boisz si�.Przyszed�e� tutaj, jeste� ca�kiem bezbronny iboisz si�.Mam ci�, jeste� zdany ca�kowicie na moj� �ask�.Jorrick do�wiadczy� jeszcze raz tego fantastycznego,niesamowitego uczucia, które pozna� po raz pierwszy tyle lattemu.Saint-Clair sta� przed nim, �mierdzia� strachem inienawi�ci� i oddycha� p�ytko.- Mamusia musi wyj�� na chwil� - powiedzia�a do Jorrickajego mama, kiedy mia� sze�� lat.- Uwa�aj na swoj�siostrzyczk�, dobrze? Mamusia zaraz wróci.Mama u�miechn�a si� do niego, a Jorrick kiwn�� g�ow�.Sta� przy �ó�eczku swojej rocznej siostry.Juliettepatrzy�a na niego jasnoniebieskimi oczami, któreprzypomina�y mu b�yszcz�ce guziczki.By�a taka malutka ibezbronna.Jorrickowi nagle wyda�o si� zupe�nie niemo�liwei nie do uwierzenia, �e to malutkie zwierz�tko, którebezmy�lnie wodzi�o za nim oczkami, przypominaj�cymi mub�yszcz�ce guziczki, mo�e by� czym� takim samym jak on.Toniemo�liwe.Pochyla� si� nad ni�, a ona sapa�a i bulgota�a.By�a raczej bli�ej �wiata �limaczków i mrówek ni� �wiata, wktórym przebywa� on sam.A jednak wszyscy uwa�ali, �eJuliette jest tym samym, czym jest on.Nie.I wtedy dozna� po raz pierwszy tego fantastycznego,niesamowitego uczucia.By�o to wielkie ol�nienie, doznaniewielkiego o�wiecenia, cho� wtedy oczywi�cie tak tego niemóg� okre�li�.Zobaczy� te� wielkie p�kni�cie pomi�dzy swoim�wiatem a �wiatem wszystkich innych ludzi.Dozna� zawrotug�owy.W jego �wiecie nie by�o �adnej odpowiednio�ci mi�dzynim a jego siostr�.W jakim� innym znaczeniu nie by�o te�odpowiednio�ci pomi�dzy nim a wszystkimi innymi lud�mi.Nagle poczu�, jak to, co wywo�a�o w nim ten przyjemny,przenikaj�cy dreszczem zawrót g�owy, zaw�adn�o nim ikieruje jego ruchami, poczu�, �e traci zupe�nie panowanienad sob� i musi robi� to, co ka�e mu robi� tanieprzezwyci�ona, osza�amiaj�ca si�a.Teraz, kiedy Jorrick strzeli� do Saint-Claira i patrzy�,jak jego cia�o dygocze na pod�odze, doznawa� dok�adnie tegosamego uczucia.Wiedzia� ju� od dawna, �e wszyscy ci, którzybyli od niego s�absi i nie mogli si� przed nim obroni�, niezas�ugiwali na to, by nazywa� ich lud�mi.Laurent Pellot, dowódca grupy specjalnej, która otoczy�adom Jorricka, nie móg� poj��, dlaczego Saint-Clair chcia� zawszelk� cen� wej�� do domu Jorricka sam, bez broni.Saint-Clair powiedzia� mu, �e Jorrick jest bardzo niebezpieczny i�e postara si� przekona� go, by si� podda�.Pellot niewierzy� w to ani przez moment.Nie wierzy�, by kto� taki jakJorrick móg� chcie� si� podda�.Nie wierzy� tak�e w to, �eSaint-Clair jest tak naiwny, by s�dzi�, �e Jorrick to zrobi.Kiedy Pellot us�ysza� odg�os strza�u, wyda� rozkaz do ataku [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

download / ebook / pobieranie / pdf / do ÂściÂągnięcia

Odnośniki