[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Sam faraon zaœ stawa³ siê jedn¹ z gwiazd tej konstelacji.Stary faraon przekazywa³ sweziemskie, królewskie obowi¹zki swojemu synowii nastêpcy, który stawal siê kolejnym Horusem.Wydaje siê, ¿e piramidy zosta³yzbudowane g³Ã³wnie po to, bywspomóc ten proces 20.Wygl¹da na to, ¿e coœ podobnego dzieje siê i w tym przypadku, gdy¿ Elizeusz drzeswoje ubranie i wk³ada nasiebie opoñczê swego „ojca” Eliasza:Pochwyci³ tedy swoje szaty, rozdar³ je na dwie czêœci, i podniós³ p³aszczEliasza, który zsun¹³ siê z niego,uderzy³ nim o wodê i rzek³: Gdzie jest Pan,Bóg Eliasza? Równie¿ gdy on uderzy³ wodê, rozst¹pi³a siê ona w jedn¹ i drug¹stronê i Elizeusz przeszed³ 21.W staro¿ytnym Egipcie Nil uwa¿any by³ za niebiañski odpowiednik Drogi Mlecznej.Jeœli spojrzymy na DrogêMleczn¹ na niebie, zauwa¿ymy, ¿e Orion stoi najej „brzegu”.Wydawaæ siê mo¿e, i¿ w tej historii rzeka Jordan ma dla prorokównarodu Izraela to samosymboliczne znaczenie co Nil w oczach Egipcjan.Przechodz¹cprzez rzekê, Eliasz i Elizeusz symbolicznie wkraczali do niebiañskiego œwiata.Eliasz, by pozostaæ tam nazawsze, Elizeusz zaœ, by wróciæ do ¿ycia jakoprorok.Wydarzenie to staje siê bardziej zrozumiale, jeœli spojrzymy na nie zastrologicznego punktu widzenia.Eliaszjest widziany przez Elizeusza a¿ do momentupojawienia siê ognistego rydwanu, który go unosi.W mitologiach staro¿ytnegoœwiata wierzono, ¿e bóg s³oñcaHelios podró¿uje w rydwanie.Scena wznoszeniasiê s³onecznego rydwanu ci¹gnionego przez niebiañskie rumaki przedstawiona by³ana frontonie Panteonu wAtenach.Wspaniale wyrzeŸbione konie ci¹gle ogl¹daæmo¿na w Muzeum Brytyjskim.Wydaje siê prawdopodobne, i¿ pojazd i „ognisterumaki”, które sprawi³y, ¿eEliasz znikn¹³ z oczu Elizeusza, nawi¹zuj¹ do tegos³onecznego rydwanu.Dla Egipcjan to, co widzia³ Elizeusz, ma inne, g³êboko symboliczne znaczenie:wschód s³oñca, który sprawia, ¿egwiazdy Oriona staj¹ siê niewidoczne.Wschóds³oñca œciera gwiazdy z porannego nieba.Tak¿e Oriona, jeœli akurat znajduje siêponad horyzontem.Paradoksalnie – poranek, kiedy Orion wschodzi tu¿ przedœwitem, oznacza jego odrodzenie.Ten tak zwany „heliakalny wschód” Orionasymbolizowal równie¿zmartwychwstanie Horusa-króla jako Ozyrysa, a tak¿e zwi¹zanyby³ z cal¹ ide¹ dziedziczenia œwiêtego urzêdu.Wydawa³oby siê, ¿e podobnie jakOzyrys; Herkules, Mitra iSamson, w specyficznym, symbolicznym jêzyku Biblii,Eliasz wzniós³ siê do nieba, gdzie przedstawiany jest jako gwiazdy Oriona.Zwi¹zek miêdzy Orionem a Eliaszem by³ intryguj¹cy i niespodziewany.Natychmiastprzywiod³o mi to na myœlcz³owieka, który by³ ostatnim z proroków StaregoTestamentu i równoczeœnie zwiastunem Nowego: Jana Chrzciciela.Zajmuje onniezwykle wa¿ne miejsce wkoœcielnej ikonografii, a sam Jezus powiedzia³, ¿ejest on reinkarnacj¹ Eliasza.Mówi o tym wyraŸnie Ewangelia œw.Mateusza:[.] zacz¹³ Jezus mówiæ do t³umów o Janie: Co wyszliœcie ogl¹daæ na pustyni?Czy trzcinê chwiej¹c¹ siê odwiatru? Ale co wyszliœcie ogl¹daæ? Czy cz³owiekaw miêkkie szaty odzianego? Oto ci, którzy miêkkie szaty nosz¹, w domachkrólewskich mieszkaj¹.Wiêc po cowyszliœcie? Ujrzeæ proroka? Owszem, powiadamwam, nawet wiêcej ni¿ proroka.To jest ten, o którym napisano: Oto ja posy³ampos³añca mego przed tob¹, któryprzygotuje drogê twoj¹ przed tob¹ 22.[.] Albowiem wszyscy prorocy i zakon prorokowali a¿ do Jana; Je¿eli zaœchcecie to przyj¹æ, on jest Eliaszem,który mia³ przyjœæ.Kto ma uszy, niechajs³ucha 23.Domniemany zwi¹zek Jana Chrzciciela z Eliaszem podkreœla dodatkowo jego ubiór.Nosi³ on „odzie¿ z w³osiawielb³¹da i skórzany pas wokó³ bioder” 24.Cechydzikusa i ³owcy mo¿na odnaleŸæ tak¿e w jego diecie z³o¿onej z miodu i szarañczy,co odpowiada temu typowiproroka, jaki reprezentowa³ Samson.Upadek Janaspowodowany zosta³, podobnie jak w przypadku Samsona, przez kobietê (a w³aœciwiedwie kobiety: Herodiadê ijej córkê Salome).Herodiada mia³a wiele wspólnegoze staro¿ytn¹ królow¹ Izraela Jezabel, zaciek³ym wrogiem Eliasza.By³a córk¹Etbaala, króla Sydonu, i tow³aœnie ona wprowadzi³a w Izraelu kult Baala.To jej kap³anów Eliasz ukara³ œmierci¹, kiedy nie uda³o im siê sprowadziæboskiego ognia, co oczywiœciewprawi³o j¹ w wielki gniew.Gdy doniesiono jejo calej sprawie, poprzysiêg³a zemœciæ siê na proroku:Ahab opowiedzia³ Jezabel wszystko, co uczyni³ Eliasz i jak kaza³ wybiæ mieczemwszystkich proroków Baala.Wtedy Jezabel wyprawi³a goñca do Eliasza z takimposelstwem: To niechaj uczyni¹ bogowie i niechaj to sprawi¹, ¿e jutro o tymczasie uczyniê z twoim ¿yciem tosamo, co sta³o siê z ¿yciem ka¿dego z nich25.Nastêpnie wraz z mê¿em, królem Ahabem, próbowa³a doprowadziæ do ukamienowanianiewinnego cz³owieka,by zagarn¹æ jego winnicê w Jezreel i zmieniæ j¹ w ogródwarzywny.Po tym wydarzeniu, które w biblijnym sensie symbolizuje upokorzenie„winnicy Boga” – Izraela,Eliasz rzuca na ni¹ straszliw¹ kl¹twê: „psy po¿r¹Jezabel pod murami Jezreel”.W jakiœ czas po odejœciu Eliasza i detronizacjiAhaba przez nowego króla Jehu,Jezabel zginê³a, wyrzucona przez okno przezswych eunuchów
[ Pobierz całość w formacie PDF ]