K. J. Yeskov Ostatni Wladca Pierscienia (5)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Słyszałeś o takich pierścieniach?Kumai podrzucił pierścień i zważył go w dłoni.Gwizdnął z szacunkiem.- Inoceramium?- Tak właśnie.- Czy nie chcesz powiedzieć.- Chcę, inżynierze drugiego stopnia Kumai!- Tak jest!- W imieniu Kapituły Nazguli.Czy jesteście gotowi wykonać moje polecenie?- Tak jest!- Pamiętaj - o tym zadaniu nie może się dowiedzieć nikt z grona twego Kierownictwa.- Pomyśl, o czym ty mówisz!- Kumai, przyjacielu.Nie mam prawa odsłonić przed tobą sedna operacji, ale przysięgam na co tylko chcesz, przysięgam nażycie Soni: to, co robię, jest jedyną rzeczą, jaka jeszcze może uratować Sródziemie.Wybieraj.Jeśli przyjdę do Grizzly'ego, to na pewno zażąda potwierdzenia moich pełnomocnictw.Zanim jego przełożeni połączą się z moimi, mogą minąć nie tygodnie, może nawet miesiące, a do tego czasu wszystko już się skończy.Myślisz, że Nazgule są wszechpotężne? Guzik z pętelką! Nawet nie uprzedziły mnie, jeśli chcesz wiedzieć, o tych zabawach wywiadu w Dol Guldur - pewnie sami o tym nie wiedzą.- To jasne - mruknął Kumai.- Gdy na nasz historycznie trwały burdel nałoży się jeszcze utajnienie, to nikt niczego nigdynie znajdzie.- No to jak? Zrobisz to?- Zrobię.- W takim razie słuchaj i zapamiętuj.W Wielkiej Sali zamku jest kominek.W jego tylnej ściance powinien tkwić kamieńw kształcie rombu.58Ithilien, Emyn Arnen12 czerwca 3019 rokuNie ma cięższego zajęcia, niż czekanie" - słowa te odlano w brązie i może dlatego się nie ścierają.Potrójnie ciężko, jeśli oczekiwanie jest jedynym zajęciem: wszystko, co można było zrobić - zrobiono.Siedź teraz i czekaj, czy nie brzęknie dzwoneczek: "Wasze wyjście!" Czekaj dzień po dniu, w stałym pogotowiu - a dzwoneczek może wcale nie zadzwonić, to już nie od ciebie zależy, tu rządzą inne Siły.Haladdin, zmuszony do leniuchowania w Emyn Arnen po wyprawie do Dol Guldur, przyłapał siebie na tym, że szczerze zazdrości Tangornowi, prowadzącemu swą śmiertelnie niebezpieczną grę w Umbarze: lepiej już co i rusz ryzykować życiem, niż tak czekać.Jakże przeklinał siebie za te myśli, kiedy tydzień temu posmutniały Faramir przekazał mu mithrilową kolczugę: "A ostatnimi jego słowami było: »Wykonane«".Jakby wykrakał.Wspominał i ich powrót z Dol Guldur.Tym razem nie udało się przeskoczyć niezauważalnie: wojownicy, strzegący przed elfami ścieżek Mrocznej Puszczy, ruszyli po ich śladach, nie odstając ani o krok, jak wilki za rannym jeleniem.Cóż, przynajmniej teraz dokładnie wiedział, ile jest warte jego życie - czterdzieści marek, tyle ile zapłacili Rankornowi.Gdyby nie zręczność rangera, na pewno zostaliby gdzieś pośród jodeł Mrocznej Puszczy, stając się żerem tamtejszych czarnych motyli.Na brzegu Anduiny wpadli w zasadzkę, i gdy nad głowami zaświstały strzały, nie było już co wrzeszczeć: "Chłopy, my jesteśmy swoi, tylko z innego departamentu!" Haladdin strzelał tam do swoich - strzelał, zadając śmierć elfickimi zatrutymi strzałami - i teraz już nigdy nie zmyje ze swych rąk tej krwi.A wie pan, co jest najsmutniejsze, najdroższy panie Haladdinie? Pan, gołąbeczku, jest teraz związany krwią, i dlatego stracił pan największy dar Jedynego: prawo wyboru.Za twoimi plecami wiecznie będą majaczyć i ci zabici w nadanduińskich zaroślach wikliny ludzie w mordorskich mundurach bez naszywek, i zatruty Tangorn - tak więc, gdy tylko odechce ci się i powiesz: "Więcej nie mogę", natychmiast staniesz się zwyczajnym zabójcą i zdrajcą.Aby te ofiary nie były daremne, musisz zwyciężyć, a żeby zwyciężyć - ciągle iść po trupach i to przez niewyobrażalne bagno.Zamknięte koło.A najgorsza robota dopiero przed tobą.To, że wykonasz ją cudzymi rękami - rękami barona Gragera - niczego nie zmienia.Jak powiedział wówczas Tangorn: "Uczciwy podział: organizator ma czyste ręce, a wykonawca - czyste sumienie".Guzik prawda.Zanim Tangorn udał się do Umbaru, dokonał inscenizacji kluczowej sceny, po czym beznamiętnie skonstatował:- Do niczego się nie nadaje.Zdradzasz się każdym spojrzeniem, każdą intonacją.Fałsz widoczny jest na wiorstę - żeby gozobaczyć, nie trzeba być elfem, a oni są bardziej przenikliwi niż my.Wybacz, powinienem od razu przewidzieć, że to nie jest rola dla ciebie.Nawet jeśli pożrą moją umbarską przynętę, to ty nie zdołasz zaciąć ryby - zerwie się.- Zdołam.Skoro trzeba, zrobię to.- Nie.I nie kłóć się - ja bym też nie potrafił.Żeby zagrać w takiej scenie wiarygodnie, znając przy tym wszystkie okoliczności i wszystkie drugie dna, mało mieć stalowe nerwy: trzeba być nie tylko szubrawcem i łajdakiem, ale po prostu - nie być człowiekiem.- Dziękuję panu, sir.- Nie ma za co, sir.Może z czasem zdołasz się stać takim nie-człowiekiem, ale my nie mamy aż tyle czasu.Tak więc widzętylko jedno wyjście: wstawić dodatkową przekładkę.- Co, co?- To nasz slang.Należy wprowadzić pośrednika, wypuszczonego na działanie w ciemno.tfu.jednym słowem, pośrednikmusi być przekonany, że mówi prawdę.Przy tym, uwzględniając poziom kontrahenta, to musi być rasowy zawodowiec.- Masz na myśli barona Gragera?- Hm."Kapujesz, medycyna" - jak mawia twój kapral.- A pod jakim pozorem go wciągniemy?- Pod tym, którego się naprawdę obawiamy - że w chwili przetargu elfy wyłamią twój umysł za pomocą jakichś tam magiczno-hipnotycznych sztuczek, i zamiast się z nami wymienić, okradną nas.Zresztą, to nie jest taki sobie wymysł, a czysta prawda.Tobie też ulży - podzielisz z baronem po bratersku tę beczkę gówna.Jak mawiał słynny Su-Wei-Go: "Uczciwy podział: organizator ma czyste ręce, wykonawca - czyste sumienie".- Kim był ten Su-Wei-Go?- Szpiegiem, a kim jeszcze mógł być.Ryba wzięła, gdy mijał osiemdziesiąty trzeci dzień z darowanych im stu.Strzały ostatnich słonecznych promieni przeszywały bezsilnie głuchą przestrzeń pustej o tej godzinie sali Rycerskiej i, wpijając się w przeciwległą ścianę, rozsypywały się na pomarańczowe bryzgi; bryzgi były żywe i ciepłe - starały się przeskoczyć ze ściany natwarz i ręce ślicznej dziewczyny w zakurzonym męskim odzieniu, która upatrzyła sobie obiadowy fotel Faramira."Naprawdę można ją nazwać »dziewczyną« - odnotował w duchu Grager - choć według ludzkich miarek należałoby jej dać trzydzieści, a ile ma naprawdę - wyobrazić sobie strach.Powiedzieć, że jest piękna, to nie powiedzieć nic.Można, oczywiście, opisać Portret przepięknej nieznajomej wielkiego Anwendiego słowami policyjnego portretu pamięciowego - ale czy warto próbować? Ciekawe, ten doktor Haladdin potrafił wykreślić jej ruchy, jak się wykreśla fazy zaćmienia księżyca - robota jubilerska, cymes i rodzynki w cukrze - ale jakoś nie wykazał z tego powodu żadnej radości, raczej wręcz przeciwnie.Co by to mogło znaczyć?"- W imieniu księcia Ithilien witam panią w Emyn Arnen, milady Eornis.Jestem baron Grager, być może słyszała pani o mnie.- O, tak [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

download / ebook / pobieranie / pdf / do ÂściÂągnięcia

Odnośniki