Partyzanci

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Oczy mu b�yszcza�y, twarz poczerwienia�a z w�ciek�o�ci.- Co to ma znaczy�?! Co ma znaczy� ten.ten.ten.oburzaj�cyzamach?! Petersen, co to ma znaczy�?! Postrada�e� rozum?! Wszystko ci si�pomiesza�o?! Masz mnie natychmiast rozwi�za�! Jestem oficerem! W�oskimoficerem! Oficerem sojuszniczej armii!- Jest pan morderc� - odpar� Petersen.- Pa�ski stopie� i narodowo�� niemaj� tu nic do rzeczy.Jest pan wielokrotnym morderc�, �eby nie powiedzie�ludobójc�.- Rozwi�� mnie! Natychmiast! Zupe�nie oszala�e�! Na Boga, Petersen, gdybyostatni� rzecz�, jak� mia�bym zrobi�.- Czy nie przysz�o panu do g�owy, �e zrobi� ju� pan swoj� ostatni� rzeczna tym �wiecie?Wpatrywa� si� w Petersena i nic nie rozumia�.Nagle zauwa�y� Josipa.- Pijade! Pijade! Pan.Pan jest wspólnikiem tej obrzydliwej napa�ci! -Cipriano kompletnie zatraci� zdolno�� jakiegokolwiek rozumowania ibezskutecznie usi�owa� zerwa� p�taj�ce go sznury.- Na Boga, Pijade,odpowiesz mi za to! Odpowiesz za t� perfidn� zdrad�!- Perfidn� zdrad�! - Petersen roze�mia� si� sztucznie.- Gadaj sobie operfidnej zdradzie, gadaj, bo za to w�a�nie umrzesz.Pijade zap�aci!Ciekawe.Niby jak? - pyta� �agodnie Petersen.- Czy przeklniesz go na wiekiz g��bi piekie�, gdzie znajdziesz si� jeszcze przed pó�noc�?- Zwariowali�cie wszyscy - wyszepta� Cipriano.W�ciek�o�� ju� z niegowyparowa�a i nagle u�wiadomi� sobie, �e jest w �miertelnymniebezpiecze�stwie.- Przez ciebie zgin�li moi koledzy - ci�gn�� Petersen tym samym,opanowanym tonem.- Setki moich kolegów.- Oszala�e�! - wyrzuci� z siebie krzykliwie.- Oszala�e�, jak Bóg naniebie! W �yciu nie tkn��em czetnika!- Ja nie jestem czetnikiem, Cipriano.Jestem partyzantem.- Partyzantem! - szepn�� chrapliwie.- Partyzantem! Pu�kownik Lunzpodejrzewa�.Trzeba go by�o s�ucha�.- przerwa�, a jego g�os nabra�mocy.- Nigdy w �yciu nie skrzywdzi�em partyzanta.- Wejd� - rzuci� za siebie Petersen.Wesz�a Lorraine.- Czy wci�� zaprzeczasz, �e to w�a�nie ty pos�a�e� na �mier� setki moichrodaków? Lorraine wszystko mi opowiedzia�a, Cipriano.Wszystko.- Zkieszeni koszuli wyj�� ma��, czarn� ksi��eczk�.Notes z kodami.Nale�a� doLorraine.Twój charakter pisma.A mo�e ju� nie rozpoznajesz swojego pisma,co? Za�o�� si�, �e do g�owy ci nigdy nie przysz�o, �e w�asn� r�k�podpiszesz na siebie wyrok �mierci.Widz� w tym ironi� losu.Mam nadziej�,�e ty te�.Ale ironia losu nie przywróci �ycia setkom zabitych, prawda? Imimo tego, �e do ko�ca tygodnia wy�apiemy i rozstrzelamy ostatnich z twoichszpiegów, nie o�ywi to zmar�ych.Zgadzasz si� ze mn� Cipriano? Gdzie jestsynek Lorraine? Gdzie jest Mario.Cipriano? Gdzie?Cipriano wyda� z siebie jaki� gard�owy d�wi�k - chrapliwy inieartyku�owany - i usi�owa� zerwa� si� z krzes�a.Giacomo rzuci� okiem naPetersena, prawid�owo odczyta� kiwni�cie g�ow� i z widoczn� satysfakcj�uderzy� W�ocha w splot s�oneczny.Niezbyt �agodnie.Cipriano opad� nakrzes�o i gdzie� z g��bi gard�a doby� spazmatyczny, rz꿹cy odg�os.- George? - Petersen poprosi� George'a, by w��czy� si� do akcji.Genera�wy�oni� si� zza lady baru nios�c dwa kawa�ki sznura.Spokojnym krokiemprzemierzy� sal� zastawion� stolikami, upu�ci� jeden kawa�ek powroza napod�og�, a drugim mocno przywi�za� Cipriano do krzes�a.Podniós� drugisznur z zawi�zan� na ko�cu p�tl�, zarzuci� j� na Alessandra, a kiedy opad�amu do po�owy klatki piersiowej, zacisn�� tak szybko, �e nim Alessandrozorientowa� si�, co si� sta�o, George przytroczy� go do oparcia krzes�a jakskr�powanego kurczaka.- Cipriano nic nie powie, bo wie, �e to go i tak nie uratuje - rzek�Petersen.- On musi umrze�.Ale ty powiesz, gdzie trzymacie ch�opca,Alessandro, powiesz.Alessandro splun��.- Ajajaj.- westchn�� Petersen.- Trudno wykorzeni� te obrzydliwenawyki, co? - Si�gn�� za kontuar barku i wyci�gn�� stamt�d metalow� kasetk�ze strzykawkami i ampu�kami z trucizn�, któr� odebra� W�ochowi na kutrze.Alex wyj�� ostry jak brzytwa nó� i ci�� lewy r�kaw koszuli Alessandra odramienia po kr�puj�ce go wi�zy na �okciu.- Nie! Nie! Nie! wrzasn�� Alessandro w �miertelnym przera�eniu.Nie! Nie!Cypriano pochyli� si�, chcia� zerwa� p�ta, co� wykrztusi� przez zaci�ni�tegard�o, twarz nabieg�a mu krwi�, wi�c Giacomo uderzy� go ponownie, byzapewni� sobie spokój.- Boj� si�, �e go ciut drasn��em - powiedzia� Alex przepraszaj�co; chybaprzesadzi�, bo rami� Alessandra by�o paskudnie rozharatane.- Nie szkodzi.- Petersen wyj�� strzykawk� i wybra� na chybi� trafi�jedn� z ampu�ek.Zaoszcz�dzi nam to k�opotu ze znalezieniem �y�y.- W Ploce - wyszepta� Alessandro zduszonym g�osem.Oddycha� zcz�stotliwo�ci� znacznie wi�ksz� ni� jeden oddech na sekund�.- W Ploce!Zaprowadz� was! Fra Spalato numer osiemna�cie! Przysi�gam! Mog� was tamzaprowadzi�!Petersen od�o�y� strzykawk� i ampu�ki.Zamkn�� kasetk�.Odwróci� si� dodziewczyn i powiedzia�:- Alessandro nie jest chyba zanadto odporny psychicznie, prawda? Ale jago nawet palcem nie dotkn��em, widzia�y�cie.Wpatrywa�y si� w niego, pó�niej spojrza�y na siebie.W tej samej chwili,jakby na jaki� telepatyczny sygna�, wstrz�sn�� nimi silny dreszcz.Kiedy zabanda�owali ju� rami� Alessandra, a Cipriano odzyska� si�y,zacz�li zbiera� si� do drogi.Widz�c zbli�aj�cego si� Alexa z kneblem wr�ku, Cipriano spojrza� na Petersena pustymi oczami i spyta�:- Dlaczego nie zabijesz mnie tutaj? Bo trudno pozby� si� cia�a? WAdriatyku nie b�dzie takich k�opotów, co? Kamie� u szyi i po krzyku, tak?- Nikt nie chce si� ciebie pozbywa�, Cipriano.W ka�dym razie nie nasta�e.Nigdy nie mieli�my zamiaru ci� zabija�.Wiedzia�em, �e Alessandrozmi�knie, ale szkoda mi by�o traci� na to czas.Nasz drogi Alessandro tostary pragmatyk i ani mu by�o w g�owie po�wi�ca� �ycie dla kogo� z wyrokiem�mierci.Mamy wszelkie moralne podstawy, �eby ci� zabi�, ale nie mamypodstaw prawnych.Na ca�ym �wiecie szpiegów rozstrzeliwuje si� na p�czki.Nigdy jednak nie likwiduje si� oficerów wywiadu.Reguluj� to KonwencjeGenewskie.Chyba niesprawiedliwie.A wi�c, Cipriano, jeste� aresztowany.Odtej chwili a� do ko�ca wojny b�dziesz je�cem wojennym.Wywiad brytyjski niemo�e si� doczeka� pogaw�dki z tob�, majorze.Cipriano nie mia� nic do powiedzenia, co chyba zrozumia�e.Trudno osensowny komentarz, gdy odroczenie wyroku przychodzi na moment przedzwolnieniem ostrza gilotyny.Alex za�o�y� Cipriano knebel, a Petersen tymczasem zwróci� si� do swejkuzynki:- Chcia�bym, �eby� co� dla mnie zrobi�a, Marija.Zaopiekujesz si�ch�opcem jaki� dzie� czy dwa, dobrze?- Mariem?! - krzykn�a Lorraine.- Mówisz o moim synku?!- A o jakim innym ch�opcu móg�bym mówi�? No wi�c, Marija?- Peter! Jak mo�esz pyta�?- Dobrze ju�, dobrze.Musia�em.- Poca�owa� j� w policzek.- Ty zmoro mojego �ycia, ty.Ale i tak ci� kocham.- I znów si� rozstajemy - powiedzia� z �alem Josip.- Kiedy si�zobaczymy?- Przy nast�pnej kolacji.George wróci tu na pieczyste, którego nie zmóg�wczoraj wieczorem.Razem ze mn�.Edvard zatrzyma� ci�arówk� par�set metrów przed wjazdem do portu.Alex iSava zeskoczyli z platformy; za nimi zszed� rozwi�zany i odkneblowanyAlessandro.Znajdowali si� na g�ównej ulicy.Kr�cili si� tam jacy� ludzie.Bez najmniejszego po�piechu ca�a trójka skr�ci�a w ciemny, boczny zau�ek.- Spodziewa si� pan k�opotów przy wje�dzie? - spyta� Edvard.- Niespecjalnie - odrzek� Petersen.- Stra�nicy s� starzy, nieruchawi,oboj�tni na wszystko, za to bardzo powolni aroganckiej i �atwo wpadaj�cej wgniew w�adzy.W�adzy to znaczy nam.- Chyba ju� znale�li t� rozbit� ci�arówk�, któr� jecha� Cipriano.No ici na lotnisku te� si� pewnie zastanawiaj�, gdzie on jest.- Je�eli na ten wóz natkn�� si� Jugos�owianin, to si� ucieszy� i pojecha�dalej.Nawet si� nie zatrzyma�.Czy na Cipriano czekali na lotnisku, niewiem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

download / ebook / pobieranie / pdf / do ÂściÂągnięcia

Odnośniki