Przenicowany wiat

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Ech, na co mi on! - powiedzia� wreszcie ksi��-hrabia.- Szczerze mówi�c przechowywa�em go dla siebie.My�la�em, �ekiedy ju� b�dzie naprawd� �le, to wsi�d� i wróc� do domu, a tam cho� kula w�eb.Ale teraz ju� na to za pó�no.--- Samolot? - szybko zapyta� Maksym, patrz�c z nadziej� na ksi�cia-hrabiego.--- Tak."Orze� Górski".Mówi co� panu ta nazwa? No jasne, �e nie.A panu,m�ody cz�owieku? Te� nie.S�awny to by� bombowiec, moi panowie.OsobistyBombowiec Jego Cesarskiej Wysoko�ci, Kawalera Czterech Z�otychSztandarów, Najja�niejszego Ksi�cia Pirnu, "Orze� Górski".�o�nierzom, jakpami�tam, kazali wykuwa� t� nazw� na pami��.Szeregowy taki to a taki!Podaj nazw� osobistego bombowca Jego Cesarskiej Wysoko�ci! A ten podaje.Tak.No wi�c uda�o mi si� go uratowa�.Z pocz�tku chcia�em nim ewakuowa�rannych, ale by�o ich zbyt wielu.Potem, kiedy wszyscy ranni umarli.Co tamzreszt� wspomina�.We� go sobie, mój drogi.Le�.Paliwa starczy na pó��wiata.--- Dzi�kuj� - powiedzia� Maksym.- Dzi�kuj�, ksi��-hrabio.Nigdy tegopanu nie zapomn�.--- Co tam ja.- odezwa� si� starzec.- Nie po to go panu daj�.Ale je�li co�si� panu uda, to o tych tutaj prosz� nie zapomnie�.--- Uda si� - powiedzia� Maksym.- Uda si�, massaraksz! Musi si� uda� zsumieniem czy bez sumienia!.A ja nikogo nigdy nie zapomn�.Rozdzia� XVIGajowi jeszcze nigdy nie zdarzy�o si� lecie� samolotem.Ma�o tego, nigdy w�yciu prawdziwego samolotu nie widzia�.�mig�owce policyjne i lataj�ceplatformy sztabowe widzia� nieraz, a nawet kiedy� bra� udzia� w ob�awie zpowietrza: ich sekcj� za�adowali do �mig�owca i wysadzili przy szosie, któr�gna� t�um wychowywanych, którzy podnie�li bunt z powodu okropnego jedzenia.Ten powietrzny skok pozostawi� mu jak najgorsze wspomnienia: �mig�owieclecia� bardzo nisko trz�s�o i ko�ysa�o tak, �e wywraca�o wn�trzno�ci, a w dodatkuby� jeszcze og�upiaj�cy gwizd �mig�a, benzynowy smród i tryskaj�ce zewsz�dfontanny gorej�cego oleju.Ale tu wszystko wygl�da�o zupe�nie inaczej.Osobisty Bombowiec J.C.W.K.C.Z.S.N.K.P."Orze� Górski" wywar� naGaju niezatarte wra�enie.To by�a tak potwornej wielko�ci machina, �e po prostunie mie�ci�o si� w g�owie, i� mo�e oderwa� si� od ziemi i unie�� w powietrze.Jejd�ugachne, �ebrowane cielsko ozdobione niezliczonymi z�otymi emblematamici�gn�o si� bez ko�ca jak ulica.Gro�nie i majestatycznie rozpo�ciera�y si�gigantyczne skrzyd�a, pod którymi mog�aby si� ukrywa� ca�a brygada.By�o donich tak daleko, jak do dachu domu, ale �opaty sze�ciu ogromnych �migie�niemal dotyka�y ziemi.Bombowiec sta� na trzech ko�ach o �rednicyprzekraczaj�cej parokrotnie wzrost przeci�tnego cz�owieka, z których dwapodpiera�y cz�� dziobow�, trzecie za� eta�erkowaty ogon.Do zawieszonej nazawrotnej wysoko�ci b�yszcz�cej szk�em kabiny prowadzi�a srebrzysta nitkalekkiej aluminiowej drabinki.Tak, to by� prawdziwy symbol starego Imperium,symbol wspania�ej przesz�o�ci, symbol by�ej pot�gi panuj�cej nad ca�ymkontynentem.Gaj z zadart� do góry g�ow� sta� na szmacianych nogach irozp�ywa� si� z zachwytu, nic wi�c dziwnego, �e g�os jego przyjaciela Makaspad� na� jak grom z jasnego nieba:--- Massaraksz, ale landara!.Przepraszam pana, ksi��-hrabio, tak mi si� tylkowyrwa�o.Innego nie mam - powiedzia� sucho ksi��-hrabia.- Zreszt� to jest najlepszybombowiec �wiata.W swoim czasie Jego Cesarska Wysoko�� odby� nim.--- Tak, tak naturalnie - zgodzi� si� pospiesznie Maksym.- Jeszcze razprzepraszam, ale nie spodziewa�em si� czego� równie wielkiego.Na górze, w kabinie pilotów, zachwyt Gaja osi�gn�� szczyty.Kabina by�a ca�a zeszk�a.Masa dziwacznych przyrz�dów, zdumiewaj�co wygodne mi�kkie fotele,jakie� d�wignie i manetki, p�ki ró�nobarwnych kabli i le��ce na podor�dziucudaczne he�my.Ksi��-hrabia co� pospiesznie t�umaczy� Maksymowi,pokazuj�c poszczególne przyrz�dy i przesuwaj�c manetki, Mak w roztargnieniumamrota�: "No tak, rozumiem, rozumiem.", a Gaj, którego posadzili na fotelu,�eby nie pl�ta� si� pod nogami, z automatem na kolanach, �eby nie daj Bo�eniczego nie uszkodzi�, wytrzeszcza� tylko oczy i bezmy�lnie gapi� si� na tewszystkie wspania�o�ci.Bombowiec sta� w starym zapadaj�cym si� hangarze na skraju lasu.Przed nimrozpo�ciera�o si� równe jak stó�, szarozielone pole bez najmniejszej k�pki, bezjednego bodaj krzaczka.Za polem, o jakie� pi�� kilometrów, znów zaczyna� si�las, a nad tym wszystkim wisia�o bia�e niebo, które st�d, z kabiny, wydawa�o si�zupe�nie bliskie.Gaj by� okropnie zdenerwowany.Nie bardzo zapami�ta�, jakpo�egnali si� ze starym ksi�ciem-hrabi�.Ksi��-hrabia co� mówi� i Maksym te�co� mówi�; chyba obaj si� �miali, a potem ksi��-hrabia niespodziewanie si�rozp�aka� i wreszcie szcz�kn�y drzwiczki.Gaj nagle stwierdzi�, �e jestprzywi�zany do fotela szerokimi pasami, a Maksym w s�siednim fotelu szybko ipewnie przerzuca jakie� manetki i naciska jakie� klawisze.Zapali�y si� cyferblaty na tablicach rozdzielczych, rozleg� si� trzask i co� jakbyodg�os strza�ów armatnich, kabina zadygota�a, wszystko wokó� wype�ni�o si�nagle ci�kim �oskotem, malutki ksi��-hrabia daleko w dole w�ródpochylonych krzewów i jakby p�yn�cej trawy chwyci� obiema r�kami za rondokapelusza i cofn�� si�.Gaj odwróci� si� i zobaczy�, �e �opaty ogromnych �migie�znikn�y, przekszta�ci�y si� w ogromne rozmyte kr�gi, a ca�e szerokie poleruszy�o nagle i pope�z�o do ty�u, odbiegaj�c coraz szybciej i szybciej.Nie by�oju� ksi�cia-hrabiego, nie by�o hangaru, by�o tylko pole lec�ce b�yskawicznienaprzeciw, koszmarna trz�sionka i obezw�adniaj�cy ryk [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

download / ebook / pobieranie / pdf / do ÂściÂągnięcia

Odnośniki