Saylor Steven Dom Westalek

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Schowa�em si� w bramie jakiego� domu i wpatrywa�em si� w mijaj�cy mnie t�um, zdumiony jego liczebno�ci�.Wygl�da�o na to, �e w po�cigu bierze udzia� przynajmniej po�owa mieszka�ców Rakotis! Kiedy zrobi�o si� lu�niej, wyszed�em z powrotem na ulic�.W tyle ci�gn�a si� jeszcze grupa maruderów, w�ród których rozpozna�em cz�owieka sprzedaj�cego swoje wypieki w sklepie na ulicy Piekarzy.Oddycha� ci�ko, ale posuwa� si� do przodu miarowym tempem.W d�oni �ciska� drewniany kij do rozwa�kowywania ciasta.By� to t�u�ciutki, weso�y piekarz, którego najwi�ksz� przyjemno�ci� by�o nape�nianie ludziom brzuchów.Tego jednak ranka zobaczy�em w nim ponurego i zaci�tego m�ciciela.- Menapisie, co si� dzieje? - spyta�em, do��czaj�c do niego w marszu.Obrzuci� mnie takim wrogim spojrzeniem, �e my�la�em, i� mnie nie poznaje.Kiedy jednak przemówi�, od razu by�o jasne, �e wie, kim jestem.- Wy, Rzymianie, pchacie si� tutaj ze swoj� pysza�kowato�ci� i nieuczciwie zdobytym maj�tkiem, a my staramy si� jako� z wami wytrzymywa�.Narzucacie si� nam, a my to znosimy.Ale kiedy dopuszczacie si� profanacji, to tego ju� za wiele! S� rzeczy, które nawet wam nie ujd� na sucho!- Menapisie, powiedz mi, co si� sta�o!- On zabi� kota! Ten g�upiec zabi� kota zaledwie o rzut kamieniem od mojego sklepu!- Widzia�e� to na w�asne oczy?- Widzia�a to ma�a dziewczynka.Zacz�a krzycze� z przera�enia, i trudno si� temu dziwi�.Oczywi�cie zaraz zbieg�y si� t�umy.Ludzie my�leli, �e dziecko znalaz�o si� w niebezpiecze�stwie, okaza�o si� jednak, �e chodzi o co� znacznie gorszego.G�upi Rzymianin zabi� kota! Ukamienowaliby�my go tam na miejscu, ale zdo�a� si� nam wymkn�� i zacz�� ucieka�.Im d�u�ej trwa� po�cig, tym wi�cej ludzi si� przy��cza�o.Teraz ju� nam nie ucieknie.Spójrz przed siebie! Ten rzymski szczur jest ju� na pewno w matni!Wygl�da�o na to, �e po�cig si� sko�czy�.T�um zatrzyma� si� na szerokim placu.Je�eli go dopadli, m�czyzna w niebieskiej todze le�y ju� zapewne na ziemi stratowany na miazg�, pomy�la�em, czuj�c, jak wzbieraj� we mnie md�o�ci.Kiedy jednak podszed�em bli�ej, us�ysza�em, jak t�um zaczyna krzycze�: �Wychod�! Wychod�, zabójco kota!� Piekarz Menapis skandowa� ze wszystkimi, uderzaj�c swoim wa�kiem o d�o� i tupi�c rytmicznie nogami.Widocznie uciekinier schroni� si� w jakim� bogato zdobionym domu.S�dz�c po twarzach ludzi z przera�eniem wygl�daj�cych przez górne okna, zanim je gwa�townie zatrza�ni�to, budynek musia� by� pe�en Rzymian.By� to prawdopodobnie prywatny dom m�czyzny w niebieskiej tunice.Domy�li�em si�, �e musi by� zamo�ny; �wiadczy�a o tym cho�by jako�� jego ubrania, a wygl�d domu tylko potwierdzi� moj� ocen�.Jaki� bogaty kupiec, pomy�la�em, jednak ani z�ote monety, ani z�ote usta nie mog� uratowa� go przed gniewem t�umu.Ludzie wci�� skandowali, a cz�� z nich zacz�a si� kijami dobija� do drzwi.- Kijami nie wy�amiecie takich drzwi! - krzykn�� Menapis.- Musimy zrobi� taran!Spojrza�em na tego dobrodusznego zazwyczaj piekarza i ciarki mi przesz�y po plecach.Wszystko to z powodu jednego kota! Wycofa�em si� do spokojniejszego rogu placu, gdzie sta�o jedynie kilku tutejszych mieszka�ców, którzy odwa�yli si� wyj�� z domów, by przyjrze� si� zamieszaniu.Starsza Egipcjanka, ubrana w nienagannie bia�� p�ócienn� sukni�, patrzy�a na t�um z wyra�n� pogard�.- Co za mot�och! - stwierdzi�a, nie zwracaj�c si� do nikogo konkretnie.- Co oni sobie my�l�, atakuj�c dom takiego cz�owieka jak Marek Lepidus?- To pani s�siad? - spyta�em.- Tak, od wielu lat, podobnie jak wcze�niej jego ojciec.Uczciwy rzymski handlarz, bardziej zas�u�ony dla Aleksandrii ni� ktokolwiek z tego t�umu.Ty te� jeste� Rzymianinem, m�ody cz�owieku?- Tak.- Domy�li�am si� tego po twoim akcencie.Ja tam nigdy nie mia�am �adnych zatargów z Rzymianami.Handluj�c z lud�mi takimi jak Marek Lepidus i jego ojciec, mój �wi�tej pami�ci m�� dorobi� si� niez�ego maj�tku.Co Marek móg� uczyni�, �e obróci� przeciwko sobie taki t�um?- Oskar�aj� go o zabicie kota - wyja�ni�em.Kobieta zaniemówi�a.Jej pomarszczon� twarz wykrzywi� grymas zgrozy.- To by�oby niewybaczalne! - wykrzykn�a.- On twierdzi, �e jest niewinny.Niech mi pani powie, kto jeszcze mieszka w tym domu?- Tylko dwaj kuzyni Marka.Pomagaj� mu w prowadzeniu interesu.- A ich rodziny?- Obaj kuzyni s� �onaci, ale ich �ony i dzieci zosta�y w Rzymie.Marek jest wdowcem.Nie ma te� potomstwa.Patrz! Có� to znowu za szale�stwo?Ponad g�owami t�umu, niczym krokodyl roztr�caj�cy li�cie wodnych lilii, przesuwa�a si� wielka, wyrwana z korzeniami palma.Na czele tych, którzy j� nie�li, ujrza�em m�czyzn� z babilo�sk� brod�.Kiedy ustawili drzewo prostopadle do drzwi domu Marka Lepidusa, zrozumia�em: by� to zaimprowizowany taran.�Nie zabi�em tego kota�, powiedzia� do mnie Marek Lepidus.Powiedzia� te�: �Ratuj mnie!� oraz - co dla mnie mia�o nie mniejsze znaczenie - �Wynagrodz� ci�!� Jako Rzymianin, wiedzia�em, jak powinienem post�pi�; je�li m�czyzna w niebieskiej tunice rzeczywi�cie nie jest winny zarzucanej mu zbrodni, to nale�y mu pomóc.Zreszt� gdyby nawet poczucie obowi�zku nie by�o we mnie wystarczaj�co silne, to burczenie w brzuchu i pusta sakiewka ostatecznie przewa�y�y szal�.Musia�em dzia�a� szybko.Wróci�em t� sam� drog�, któr� tam przyszed�em.Droga na ulic� Piekarzy, zazwyczaj kipi�ca �yciem, by�a praktycznie wyludniona.Wszyscy sprzedawcy i straganiarze musieli przy��czy� si� do po�cigu za Markiem.Sklep Menapisa te� by� pusty.Wszed�szy do �rodka, zauwa�y�em le��ce na stole pryzmy nieuformowanego ciasta; zobaczy�em te�, �e ogie� w piecu zd��y� wygasn��.Menapis twierdzi�, �e kot zosta� zabity zaledwie o rzut kamieniem od jego sklepu.W takiej mniej wi�cej odleg�o�ci, na bocznej uliczce tu� za rogiem, natkn��em si� na grupk� kap�anów o ogolonych g�owach, którzy stali w kr�gu ze spuszczonymi g�owami.Pomi�dzy ich pomara�czowymi szatami dostrzeg�em cia�o kota rozci�gni�te na p�ytach chodnika.By�o to pi�kne stworzenie o smuk�ych nogach i l�ni�cym, czarnym jak noc futrze.To, �e zosta�o celowo zamordowane, nie ulega�o kwestii: wyra�nie by�o wida� podci�te gard�o.Kap�ani ukl�kli i po�o�yli cia�o kota na marach pogrzebowych, które oparli nast�pnie na swoich ramionach.�piewaj�c i lamentuj�c, ruszyli powoln� procesj� w stron� �wi�tyni Bast.Rozejrza�em si� wokó�, nie wiedz�c, co dalej robi�.K�tem oka dostrzeg�em jaki� ruch w oknie na pi�trze, ale kiedy zwróci�em g�ow� w tamt� stron�, nic nie zauwa�y�em.Wpatrywa�em si� tam tak d�ugo, a� znowu w oknie na okamgnienie pojawi�a si� drobniutka twarzyczka.- Hej, dziewczynko! - zawo�a�em �agodnie.Po chwili pojawi�a si� znowu.Jej czarne w�osy odgarni�te by�y do ty�u, ods�aniaj�c idealnie okr�g�� twarz; oczy mia�y kszta�t migda�ów, a usta by�y nieco wyd�te [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

download / ebook / pobieranie / pdf / do ÂściÂągnięcia

Odnośniki