[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Drugi ogólny proces wi¹¿¹cy siê z wewnêtrznym wymiarem rzeczywistoœci niezwyk³ej stanowi posuwanie siê ku rozleglejszemu zakresowi przyswajania.Innymi s³owy, chodzi o postrzegane przeze mnie w trakcie ka¿dego kolejnego stanu tej rzeczywistoœci rozszerzanie siê obszaru, jaki mog³em obj¹æ swoj¹ zdolnoœci¹ skupiania uwagi.Pytanie polega na tym, czy rzeczywiœcie istnieje pewna rozszerzaj¹ca siê sfera, czy te¿ to moja zdolnoœæ postrzegania zdaje siê wzrastaæ z ka¿dym kolejnym stanem.Don Juan ho³duje przekonaniu, ¿e sfera ta istnieje i rozszerza siê, ja zaœ nazywam ów domniemany obszar “zakresem przyswajania".Jego postêpuj¹ce rozszerzanie siê polega na domniemanej sensorycznej rejestrami sk³adników tworz¹cych rzeczywistoœæ niezwyk³¹, które mieszcz¹ siê w pewnym ustalonym zakresie.Rejestrowa³em te sk³adniki i dokonywa³em ich analizy za pomoc¹ – jak siê wydaje – zmys³Ã³w, wszystko zaœ wskazuje na to, ¿e w ka¿dym kolejnym stanie zakres ich wystêpowania postrzega³em jako coraz rozleglejszy i wiêcej ogarniaj¹cy.Istniej¹ dwa rodzaje zakresu przyswajania: 1) zale¿ny i 2) niezale¿ny.Zakres zale¿ny to obszar, w którego obrêbie sk³adniki w nim wystêpuj¹ce by³y elementami otoczenia materialnego zarejestrowanymi przez moj¹ œwiadomoœæ we wczeœniejszym stanie zwyk³ej rzeczywistoœci.Natomiast zakres niezale¿ny to obszar, w którego obrêbie tworz¹ce go sk³adniki zdawa³y siê materializowaæ same przez siê, niezale¿nie od wp³ywu fizycznego otoczenia wystêpuj¹cego w uprzedniej zwyk³ej rzeczywistoœci.Co siê tyczy spraw zwi¹zanych z zakresem przyswajania, don Juan da³ jasno do zrozumienia, ¿e zarówno obaj sprzymierzeñcy, jak i Mescalito posiadaj¹ w³aœciwoœæ wywo³ywania obu rodzajów percepcji.Odnios³em wszelako wra¿enie, ¿e Datura inoxia posiada wiêksz¹ zdolnoœæ wywo³ywania zakresu niezale¿nego, choæ w wypadku lotów – a moje doœwiadczenia tego typu by³y zbyt krótkotrwa³e, bym je móg³ oceniæ – zakres przyswajania jest z natury rzeczy zale¿ny.Psilocybe mexicana posiada zdolnoœæ wytwarzania zakresu zale¿nego, a Lophophora williamsii – obu.Moim zdaniem don Juan korzysta³ z owych ró¿nych w³aœciwoœci, aby przygotowaæ specjalny konsens.Innymi s³owy, w stanach wywo³anych przez Datura inoxia elementy sk³adowe, odnoœnie do których nie by³o zwyk³ego konsensu, istnia³y niezale¿nie od poprzedzaj¹cej je rzeczywistoœci zwyk³ej.W wypadku Psilocybe mexicana brak zwyk³ego konsensu wi¹za³ siê z wystêpowaniem sk³adników uzale¿nionych od otoczenia wystêpuj¹cego w uprzedniej zwyk³ej rzeczywistoœci, a w wypadku Lophophora williamsii niektóre sk³adniki by³y zdeterminowane przez otoczenie, podczas gdy inne by³y odeñ niezale¿ne.Tak wiêc wydaje siê, ¿e wykorzystanie a¿ trzech tych roœlin pospo³u ma na celu dostarczenie obfitego materia³u percepcyjnego pozwalaj¹cego stwierdziæ brak zwyk³ego konsensu w odniesieniu do elementów sk³adowych rzeczywistoœci niezwyk³ej.Ostatnim procesem zwi¹zanym z wewnêtrznym wymiarem tej¿e rzeczywistoœci by³o obserwowane przeze mnie podczas ka¿dego kolejnego jej stanu narastanie mo¿liwoœci jej wykorzystania praktycznego.Proces ów zdaje siê korelowaæ z przekonaniem, ¿e ka¿dy nowy stan jest bardziej ni¿ poprzedni skomplikowanym etapem nauki i ¿e rosn¹cy stopieñ z³o¿onoœci ka¿dego stanu wymaga bardziej wszechstronnego i praktycznego wykorzystania rzeczywistoœci niezwyk³ej.Owo posuwanie siê naprzód jest naj³atwiej zauwa¿alne w wypadku Lophophora williamsii; wspó³wystêpowanie zarówno zale¿nego, jak i niezale¿nego zakresu przyswajania w ka¿dym stanie, wywo³anym przez tê roœlinê, nadaje praktycznemu wykorzystaniu rzeczywistoœci niezwyk³ej szerszy zasiêg, odnosi siê bowiem jednoczeœnie do obu tych zakresów.Kierowanie wynikiem specjalnych stanów zwyk³ej rzeczywistoœci przyczynia siê, jak siê zdaje, do powstania w wymiarze wewnêtrznym porz¹dku cechuj¹cego siê posuwaniem siê elementów sk³adowych ku konkretom, co oznacza, ¿e w ka¿dym kolejnym stanie rzeczywistoœci zwyk³ej wystêpuj¹ one liczniej i daj¹ siê ³atwiej wyodrêbniæ
[ Pobierz całość w formacie PDF ]