Andrzej Sapkowski Ostatnie zyczenie (7)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.VINa ustach mia� piasek.Gdy chcia� go wyplu�, zorientowa� si�, �e le�y twarz� do ziemi.Gdy chcia� si� poruszy�, zorientowa� si�, �e jest zwi�zany.Uniós� lekko g�ow�.S�ysza� g�osy.Le�a� na le�nej �ció�ce, tu� obok pnia sosny.O jakie� dwadzie�cia kroków sta�o kilka rozku�baczonych koni.Widzia� je zza pierzastych paproci, niedok�adnie, ale jeden z tych koni by� bez w�tpienia kasztank� Jaskra.- Trzy worki kukurydzy - us�ysza�.- Dobrze, Torque.Bardzo dobrze.Spisa�e� si�.- To jeszcze nie wszystko - powiedzia� bekliwy g�os, mog�cy by� wy��cznie g�osem diab�a silvana.- Spójrz naKRANIEC �WIATA 197to Galarr.Niby fasola, ale zupe�nie bia�a.I jaka wielka! A to to si� nazywa rzepak.Oni z tego robi� olej.Geralt mocno zacisn�� powieki i ponownie otworzy� oczy.Nie, to nie by� sen.Diabe� i Galarr, kimkolwiek by�, pos�ugiwali si� Starsz� Mow�, j�zykiem elfów.Ale s�owa kukurydza", "fasola" i "rzepak" u�yte by�y we wspólnym.- A to? Co to jest? - spyta� ten nazywany Galarrem.- Siemi� lniane.Len, pojmujesz? Koszule si� robi z lnu.To jest du�o ta�sze ni� jedwab i bardziej odporne.Sposób obróbki jest, jak mi si� zdaje, do�� skomplikowany, ale wybadam, co i jak.- Byle si� tylko przyj�� ten twój len, byle nie zmarnia� nam jak rzepa - poskar�y� si� Galarr, nadal pos�uguj�c si� cudacznym volapukiem.- Postaraj si� o nowe sadzonki rzepy, Torque.- Nie ma strachu - bekn�� diabe�.- Tu z tym nie ma problemu, tu wszystko ro�nie jak cholera.Dostarcz� wam, nie bój si�.- I jeszcze jedno - powiedzia� Galarr.- Dowiedz si� wreszcie, na czym polega ta ich trójpolówka.Wied�min ostro�nie uniós� g�ow� i spróbowa� si� obróci�.- Geralt.- us�ysza� szept.- Ockn��e� si�?- Jaskier.- odszepn��.- Gdzie my.Co z nami.Jaskier tylko st�kn�� z cicha.Geralt mia� do��.Zakl��, wypr�y� si� i przewróci� na bok.Na �rodku polany sta� diabe�, nosz�cy, jak to ju� wiedzia�, d�wi�czne imi� Torque.By� zaj�ty �adowaniem na konie worków, saków i juków.W czynno�ci tej pomaga� mu szczup�y, wysoki m�czyzna mog�cy by� wy��cznie Galarrem.Ten, us�yszawszy ruch wied�mina, odwróci� si�.Jego w�osy by�y czarne z wyra�nym odcieniem granatu.Mia� ostre rysy twarzy i wielkie, b�yszcz�ce oczy.I szpiczaste zako�czone uszy.Galarr by� elfem.Elfem z gór.Czystej krwi Aen Sei-dhe, przedstawicielem Starszego Ludu.Galarr nie by� jedynym elfem w zasi�gu wzroku.Na skraju polany siedzia�o ich jeszcze sze�ciu.Jeden zaj�ty by� wybebeszaniem juków Jaskra, drugi brzd�ka� na lutni trubadura.Pozostali, zebrani dooko�a rozwi�zanego198 Andrzej Sapkowskiworka, zajmowali si� �apczywym po�eraniem rzepy i surowej marchwi.- Yanadain, Toruviel - powiedzia� Galarr, wskazuj�c je�ców ruchem g�owy.- Vedrai! Enn'le! Torque podskoczy� i zabecza�.- Nie, Galarr! Nie! Filavandrel zabroni�! Zapomnia�e�?- Nie, nie zapomnia�em.- Galarr przerzuci� dwa zwi�zane worki przez grzbiet konia.- Ale trzeba sprawdzi�, czy nie rozlu�nili p�t.- Czego chcecie od nas? - j�kn�� trubadur, podczas gdy który� z elfów, przygniót�szy go do ziemi kolanem, sprawdza� w�z�y.- Dlaczego nas wi�zicie? O co wam chodzi? Jestem Jaskier, poe.Geralt us�ysza� odg�os uderzenia.Obróci� si�, wykr�ci� g�ow�.Stoj�ca nad Jaskrem elfka mia�a czarne oczy i krucze w�osy, bujnie opadaj�ce na ramiona, tylko na skroniach zaplecione w dwa cieniutkie warkoczyki.Nosi�a krótki skórzany kabacik na lu�nej koszuli z zielonej satyny i obcis�e we�niane legginsy wpuszczone w je�dzieckie buty.Biodra mia�a owini�te kolorow� chust� si�gaj�c� po�owy ud.- Que glosse? - spyta�a, patrz�c na wied�mina i bawi�c si� r�koje�ci� d�ugiego sztyletu u pasa.- Que l'en pavienn, ell'ea?- NelFea - zaprzeczy�.- Ten pavienn, Aen Seidhe.- S�ysza�e�? - elfka obróci�a si� w stron� towarzysza, wysokiego Seidhe, który nie zadaj�c sobie trudu sprawdzania wi�zów Geralta brzd�ka� na lutni Jaskra z oboj�tnym wyrazem poci�g�ej twarzy.- S�ysza�e�, Vanadain? Ma�polud potrafi mówi�! Potrafi nawet by� bezczelny!Seidhe wzruszy� ramionami.Pióra dekoruj�ce jego kurtk� zaszele�ci�y.- Jeszcze jeden powód, by go zakneblowa�, Toruviel.Elfka pochyli�a si� nad Geraltem.Mia�a d�ugie rz�sy, nienaturalnie blad� cer� i spierzchni�te, sp�kane wargi.Nosi�a d�ugi naszyjnik z rze�bionych kawa�ków z�otej brzozy nawleczonych na rzemyk kilkakrotnie owini�ty wokó� szyi.- No, powiedz co� jeszcze, ma�poludzie - sykn�a.-199Zobaczymy, na co sta� twoj� przywyk�� do szczekania krta�.- Có� to, potrzebujesz pretekstu - wied�min z wysi�kiem obróci� si� na plecy, wyplu� piasek - by uderzy� zwi�zanego? Bij bez pretekstu, przecie� widzia�em, ze to lubisz.Ul�yj sobie.Elfka wyprostowa�a si�.- Na tobie ju� sobie ul�y�am, i to wówczas, gdy mia�e� wolne r�ce - powiedzia�a.- To ja rozjecha�am ci� koniem i da�am po �bie.Wiedz, �e to równie� ja z tob� sko�cz�, gdy czas przyjdzie.Nie odpowiedzia�.- Najch�tniej pchn�abym ci� z bliska, patrz�c w oczy- ci�gn�a elfka.- Ale ogromnie �mierdzisz, cz�owieku.Zastrzel� ci� z �uku.- Twoja wola - wied�min wzruszy� ramionami, na ilepozwala�y mu na to p�ta.- Zrobisz, co zechcesz, szlachetna Aen Seidhe.Do zwi�zanego i nieruchomego celu powinna� trafi�.Elfka stan�a nad nim w rozkroku, pochyli�a si�, b�ysn�a z�bami.- Powinnam - sykn�a.- Trafiam, w co zechc�.Ale mo�esz by� pewien, �e nie zginiesz od pierwszej strza�y.Ani od drugiej.Postaram si�, by� czu�, �e umierasz.- Nie podchod� tak blisko - wykrzywi� si�; udaj�c wstr�t.- Ogromnie �mierdzisz, Aen Seidhe.Elfka odskoczy�a, zako�ysa�a si� w w�skich biodrach i z rozmachem kopn�a go w udo.Geralt skurczy� si� i zwin�� widz�c, w które miejsce zamierza go kopn�� ponownie.Uda�o mu si�, dosta� w biodro, ale tak, �e a� z�by mu zadzwoni�y.Stoj�cy obok wysoki elf kwitowa� kopni�cia ostrymi akordami na strunach lutni.- Zostaw go, Toruviel! - zabecza� diabe�.- Zwariowa�a�? Galarr, ka� jej przesta�!- Thaesse! - wrzasn�a Toruviel i kopn�a wied�mina raz jeszcze.Wysoki Seidhe gwa�townie szarpin�� struny, jedna p�k�a z przeci�g�ym j�kiem.- Do�� tego! Do��, na bogów! - rozdar� si� nerwowo200 Andrzej SapkowskiJaskier, szamocz�c i ciskaj�c w powrozach.- Dlaczego zn�casz si� nad nim, g�upia dziwko? Zostawcie nas w spokoju! A ty zostaw w spokoju moj� lutni�, dobrze?Toruviel odwróci�a si� ku niemu ze z�ym grymasem na sp�kanych ustach.- Muzyk! - warkn�a.- Cz�owiek, a muzyk! Lutnista! Bez s�owa wyci�gn�a instrument z r�k wysokiego elfa i z rozmachem roztrzaska�a lutni� o pie� sosny, rzuci�a oplatane strunami resztki na pier� Jaskra.- Na krowim rogu ci gra�, dzikusie, nie na lutni.Poeta zblad� �miertelnie, wargi mu zadr�a�y.Geralt, czuj�c rosn�c� gdzie� w �rodku zimn� w�ciek�o��, przyci�gn�� wzrokiem czarne oczy Toruviel.- Co si� tak gapisz? - sykn�a elfka, pochylaj�c si�.-Brudny ma�poludzie! Chcesz, bym wyk�u�a ci te gadzie oczy?Jej naszyjnik zawis� tu� nad nim [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

download / ebook / pobieranie / pdf / do ÂściÂągnięcia

Odnośniki