Czerwone i czarne t I

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Przysięgniesz mi rzekła pani de R�nal bardzo poważnie że nigdy się nie poróżnisz zdyrektorem z powodu tych listów? Poróżnię się czy nie, mogę mu odebrać dom podrzutków ciągnął z wściekłością.Chcę mieć natychmiast te listy.Gdzie są? W moim sekretarzyku, ale możesz być pewny, że nie dostaniesz klucza. Potrafię wyłamać zamek rzekł biegnąc do pokoju żony.Rozbił w istocie żelazną sztabą kosztowny mahoniowy sekretarzyk sprowadzony z Paryża,który nieraz wycierał połą surduta, kiedy spostrzegł na nim najmniejszą plamę.Pani de R�nal przebiegła pędem sto dwadzieścia stopni wiodących na szczyt gołębnika iprzywiązała białą chusteczkę do kraty.Nie posiadała się ze szczęścia.Ze łzami w oczachspoglądała w stronę lesistej góry.Spod któregoś z tych rozłożystych buków myślała Julianwygląda sygnału. Długo nadstawiała ucha przeklinając monotonny głos polnych koników ićwierkanie ptaków.Gdyby nie ten natrętny hałas, doleciałby tu może okrzyk radości od skał!Chciwe oko pani de R�nal pożerało ten zwał ciemnej i jednostajnej jak łąka zieloności, jakitworzyły wierzchołki drzew. %7łe jemu nie przyszło do głowy myślała wzruszona znalezćjakiś sygnał dla wyrażenia, że podziela me szczęście! Zeszła z gołębnika dopiero wówczas,kiedy się zlękła, że mąż może jej szukać.Zastała go wściekłym.Przebiegał ckliwe frazesy pana Valenod, nieprzywykłe do tego, abyje ktoś czytał z takim wzruszeniem.Korzystając z chwilowej pauzy między wykrzyknikamimęża, pani de R�nal rzekła:79 Wracam wciąż do mojej myśli, trzeba, aby Julian znikł na jakiś czas z oczu.Mimo swejłaciny to ostatecznie chłop, często nieokrzesany i bez taktu.Raz po raz, sądząc, że się okażegrzeczny, pali mi strzeliste komplementy, których uczy się na pamięć z jakiegoś romansu. Nie czytuje romansów wykrzyknął pan de R�nal upewniłem się o tym.Czy sądzisz,że jestem ślepy i że nie wiem, co się dzieje w domu? Zatem jeśli nigdzie nie wyczytał tych głupich komplementów, w takim razie sam je wymyśla,to jeszcze gorzej.Musiał odzywać się o mnie w tym tonie w Verri�res.a nie szukająctak daleko dodała pani de R�nal z miną taką, jakby robiła odkrycie musiał tak mówić wobecElizy, to znaczy jak gdyby wobec pana Valenod. Ha! wykrzyknął pan de R�nal waląc w stół z taką siłą, że wszystko się zatrzęsło w pokoju. Dzisiejszy anonim i listy Valenoda są na jednym papierze. Nareszcie!. pomyślała pani de R�nal.Po czym, jak gdyby zmiażdżona tym odkryciemi nie mając siły dodać ani słowa, siadła na kanapie w głębi.Bitwa była wygrana.Zaledwie z wielkim trudem zdołała pani de R�nal wstrzymać mężaod rozmówienia się ze sprawcą anonimu. Jak ty nie czujesz, że robić panu Valenod scenę bez dostatecznych dowodów byłobyszczytem niezręczności? Zazdroszczą ci, i czyja w tym wina? Twoich zdolności: twoja roztropnaadministracja, budowy pełne smaku, posag, jaki ci wniosłam, a zwłaszcza znacznyspadek, którego się spodziewam po ciotce spadek, którego ludzie przeceniają rozmiary! uczyniły z ciebie pierwszą osobistość w Verri�res. Zapominasz o urodzeniu rzekł pan de R�nal z lekkim uśmiechem. Należysz do najstarszej szlachty w okolicy podjęła skwapliwie pani de R�nal; gdybykról miał wolną rękę i mógł sprawiedliwie nagradzać urodzenie, zasiadłbyś z pewnością wIzbie Parów etc.I ty, zajmując taką pozycję, chcesz dostarczyć zawiści plotek? Wspomniećpanu Valenod o anonimie znaczy obwieścić w całym Verri�res, co mówię, w Besan�on, wcałej okolicy, że ten łyk, dopuszczony, niebacznie może, do poufałości z R � n a l e m zdołałgo obrazić.Gdyby listy, które znalazłeś, dowodziły, że cię zdradziłam z panem Valenod, powinienbyś mnie zabić, zasługiwałabym na to tysiąc razy, ale i wówczas nie powinien byśokazać gniewu.Pomyśl, że wszyscy wkoło czekają tylko sposobności, aby się pomścić za twąwyższość; pomyśl, że w 1816 przyczyniłeś się do pewnych aresztowań.Ten człowiek, którysię schronił na dach. Ty nie masz dla mnie ani szacunku, ani przyjazni! -wykrzyknął pan de R�nal z całą goryczą,jaką rozbudziło w nim podobne wspomnienie. I nie zostałem parem! A ja myślę odparła z uśmiechem pani de R�nal że będę kiedyś bogatsza od ciebie, żejestem twoją żoną od dwunastu lat i że z tych wszystkich tytułów powinnam mieć prawo głosu,zwłaszcza w dzisiejszej sprawie.Jeśli przekładasz nade mnie takiego pana Juliana dodałaze zle ukrywanym podrażnieniem jestem gotowa wyjechać na całą zimę do ciotki.Słowa te powiedziane były z akcentem bardzo szczęśliwym.Kryła się w nich stanowczośćpod uprzejmą formą [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

download / ebook / pobieranie / pdf / do ÂściÂągnięcia

Odnośniki