kordian5 akt3 slowacki

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.ostygaj�cNo, pos�uchaj, Lachu; wstydem p�on�.Mówi�em o Polakach, �e ch�opy szalone,Gotowi z królewskiego zamku w Wis�� skoczy�.z w�ciek�o�ci�Skacz! bo ka�� ci� w lochy Karmelitów wt�oczy�!G�odem zamorz�! wsadz� pomi�dzy szkielety!prosz�cym tonemNo, Lachu! je�li �ywy przeskoczysz bagnety,To daruj� ci �ycie.KORDIANDzi�ki, ksi��! dzi�ki,�e� mi powiedzia� wszystko.Gdyby dar �ywotaMo�na zyska� ruszeniem palca u tej r�ki,To nie ruszy�bym palcem.WIELKI KSI��Boi si� ho�ota!CARJe�li o to ci chodzi, r�cz�, �e cho� zdrowyJako ptaszek przelecisz nad las bagnetowy,To kule ci� nie min�.Ksi��, on si� boi!.WIELKI KSI��Widzisz! wi�c car zar�czy�.zginiesz.martwy stoi!.�o�nierze! kto z was skoczy, dam krzy� �wi�tej Anny,�wi�tego Stanis�awa.je�li wyjdzie ranny,Tysi�c z�otych pensyji.tysi�c - dwa tysi�ce,Cztery tysi�ce.o wy psy! nie psy - zaj�ce!Polaki!.KORDIANNiech mi konia podadz�.siada na konia i odje�d�a w koniec placuWIELKI KSI��wo�a Kurut�Kuruta!O gdyby on przeskoczy�!.KURUTATen cz�owiek wart knuta.WIELKI KSI��ENiechaj przeskoczy! s�uchaj! ja chc�, niech przeskoczy!Car ujrzy, jak mój �o�nierz nad Moskale lotny.Patrz! jedzie.zatrzyma� si�.tam obraca oczy,Do ludu.tam lud stoi cichy, czarny, b�otny.marszczy si� jak tygrysNie lubi� tego ludu.Patrz, chustkami wieje,Kapelusze podrzuca.Kruta! masz nadziej�?KURUTAJak wasza ksi��ca mo��.KSI��gwa�towniePatrz! patrz! piasku chmura!Nie widz�.Spinaj konia! Ha! przeskoczy�.WOJSKOkrzyczyUrra !LUDkrzyczy z dala�yje!�o�nierze przyprowadzaj� chwiej�cego si� Kordiana, Ksi�� bierze gow swoje obj�ciaWIELKI KSI��Có� ci, mój druhu? No! no! chwat m�odzieniec!Nieprawda, ko� mój �artki? skacze jak szaleniec?Musia�e� nie czu� skoku? - Wasza mo�� cesarskaWidzia�e�.- Odprowadzi� konia, niech wyparska.-do KordianaR�cz� za twoje �ycie.id�! ty� chory? senny?Wzi�� go.odnie�� do �ó�ka.odprowadzaj� KordianaCARdo jenera�ów tak, �e Ksi�� nie s�yszyZ�o�y� s�d wojenny;Godzi� na moje �ycie.Rozstrzela�.WIELKI- KSI��weso�oTr�bacze!Niech graj� D�browskiego, ksi�� sam poskacze.parada na p1acu SaskimSCENA VIIIIzba klasztorna obrócona na wi�zienie, okno kratowe, stó� i �ó�kodrewniane.KORDIAN skazany na �mier� gada z ksi�dzem zakonnym.GRZEGORZ,stary s�uga, chodzi po pokoju ze �zami w oczachGRZEGORZdo siebieTen ksi�dz ju� od godziny dr�czy mego pana,Ot! dajcie mu przed �mierci� pokój! dajcie pokój!Jaki tam Bóg powiedzia�: "Dziecko w wi�zy okuj?"Nie ma Boga, przystaj� do cechu szatana.KORDIANGrzegorzu, módl si� za mnie.Grzegorz jak skarcone dziecko pada na kolana i modli si�.Kordian kl�ka ustóp ksi�dza, ten b�ogos�awi.i mówi podnosz�c KordianaKSI�DZSynu! powsta� z prochuI le� do Boga, ale przebacz �wiatu.Bóg ci� wyrywa z lwiej paszczy i z lochu,W którym by� uwi�d� na kszta�t md�ego kwiatu.Teraz, mój synu, przed wieczno�ci drog�,Nie masz co komu przekaza� na ziemi?KORDIANNic.KSI�DZI nikogo na ziemi?.KORDIANNikogo.KSI�DZNie byli� ludzie przyjacio�mi twemi?KORDIANNikt.KSI�DZTy� mi tego nie powiedzia� grzechu!Zlituj si� nad nim, Bo�e! wielki Bo�e!KORDIANNim zimne cia�o do grobowca z�o��,.Jaki� g�os t�skny s�ysz� w duszy echu;Pami�tek wo�a.i �ladu na �wiecie.KSI�DZI to grzech, synu.Wy, m�odzie�cy, chcecieSchodz�c ze �wiata �lad wieczny zostawi�,My�l� wypali� lub mieczem wykrwawi�;Po có� ta ��dza? Ani te opadyLi�ci uwi�d�ych chciwa rola zbierze,Ani pomog� duszy jak pacierzeW ustach przechodnia.I po có� te �lady?.Jam ci� zas�pi�.przebacz! bo ja mo�eJestem za stary, a ty dzieci� wiosen.Wi�c nie rozumiem.S�uchaj.przy klasztorzeJest ciemny ogród, szpalerami sosenRó�nie poci�ty.dzisiaj w tym ogrodzieZasadz� ró�� miesi�czn� i twojemNazw� imieniem.by zakwit�a w ch�odziePos�pna, blada.KORDIANNiech ci pociech zdrojem.Bóg wynagrodzi.i nazwiesz t� ró��Moim imieniem? i mo�e nie zwi�dnie!.Ksi�dz odchodziSp�y�cie si� teraz w jednej my�lnej chmurzeWszystkie sny marze� lataj�ce b��dnie!I b�d�cie ze mn�! Niebo! ty mi zapalS�o�ce i ksi�yc, i gwiazdy, bo konam!Bo tam przed lud�mi, cho�by wbity na pal,Zamkn� cierpienia i bole pokonam;Lecz tu �ez moich duma nie zatrzyma.O! gdybym wiedzia�, �e tak bez powrotuZiemi� �egna�em; przed chwil� odlotuPatrza�bym na �wiat innymi oczyma,D�u�ej! ciekawiej, a mo�e ze �zami.Bo tam pomi�dzy ogrodu kwiatamiJest pewnie pi�kny kwiat.a ja go nie znam!.Mo�e d�wi�k jaki nowy struna daje.A jam nie s�ysza� [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

download / ebook / pobieranie / pdf / do ÂściÂągnięcia

Odnośniki