rozdzial 09 (231)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Nie pamiętasz? Odwróciła się natychmiast i spojrzała na Luke'a.Był o długość konia przed nami, wpatrzony przed siebie.choć jeszcze przed chwilą się oglądał. - Niech was licho! - mruknęła.- Kiedy jestem tu z wami dwoma, ciągle myślę o szkole.A potem zaczynam o tym mówić. - Po angielsku - dodałem. - Powiedziałam to po angielsku? - Tak. - Do diabła! Ratuj, gdyby się to powtórzyło, dobrze? - Oczywiście.To chyba dowodzi, że podobało ci się tam, chociaż wykonywałaś tylko rozkazy Dary.No i jesteś prawdopodobnie jedynym demonem, który ukończył Berkeley. - Tak, podobało mi się, choć nie byłam pewna, który z was jest który.To najpiękniejsze dni mojego życia, z tobą i Lukiem, w szkole.Przez całe lata usiłowałam poznać imiona waszych matek, żeby wiedzieć, którego mam chronić.Ale obaj byliście tacy skryci. - Mamy to chyba w genach - zauważyłem.- Miło mi było w twoim towarzystwie jako Vinty Bayle.i wdzięczny jestem za ochronę także w innych postaciach. - Cierpiałam - mówiła dalej - kiedy Luke rozpoczął te doroczne zamachy na twoje życie.Gdyby to on okazał się synem Dary, którego miałam ochraniać, to nie powinno być istotne.Ale było.Lubiłam was obu.Wiedziałam tylko, że obaj pochodzicie z krwi Amberu.Nie chciałam, żeby spotkała was krzywda.Najtrudniej było, kiedy wyjechałeś.Myślałam, że Luke zwabił cię w góry Nowego Meksyku, żeby cię zabić.Podejrzewałam już wtedy, że chodzi o ciebie, ale nie miałam pewności.Kochałam Luke'a.Opanowałam ciało Dana Martineza i nosiłam pistolet.Podążałam za tobą wszędzie, gdzie tylko mogłam, chociaż wiedziałam, że gdyby spróbował cię skrzywdzić, czar zmusi mnie, bym strzelała do człowieka, którego kocham. - Ale to ty strzeliłaś pierwsza.My tylko rozmawialiśmy przy drodze.On strzelał w samoobronie. - Wiem.Ale wszystko wskazywało na to, że jesteś w niebezpieczeństwie.Zabrał cię w miejsce idealne do egzekucji, w idealnym czasie. - Nie - przerwałem.- Twój strzał chybił, a ty wystawiłaś się na to, co nastąpiło potem. - Nie rozumiem, o co ci chodzi. - Obawiałaś się, że będziesz musiała strzelić do Luke'a.Rozwiązałaś ten problem, doprowadzając do sytuacji, gdy on cię zastrzelił. - Nie mogłam tego zrobić.Rzucono na mnie czar. - Może nieświadomie.Zatem działało tu coś silniejszego od czaru. - Naprawdę w to wierzysz? - Tak.I teraz możesz już to przyznać.Zostałaś uwolniona od zaklęcia.Matka mi o tym mówiła.Ty mi mówiłaś.tak myślę. Kiwnęła głową. - Nie wiem dokładnie, kiedy czar został zdjęty.ani jak.Ale zniknął.Mimo to w razie potrzeby nadal próbowałabym cię osłonić.To dobrze, że ty i Luke naprawdę jesteście przyjaciółmi i. - Więc po co te tajemnice? - wtrąciłem.- Czemu nie powiesz, że byłaś Gail? Zrobisz mu niespodziankę.miłą. - Nie rozumiesz? Nie pamiętasz, że ze mną zerwał? Teraz mam kolejną szansę.Wszystko się powtarza.On.bardzo mnie lubi.Boję się powiedzieć: „Jestem tą dziewczyną, z którą zerwałeś".Mógłby zacząć sobie przypominać powody i dojść do wniosku, że miał wtedy rację. - To bez sensu - stwierdziłem.- Nie wiem, jaki podał ci powód.Nigdy mi o tym nie wspominał.Powiedział tylko, że się pokłóciliście.Ale jestem pewien, że to pretekst.Wiem, że cię lubił.Jestem przekonany, że zerwał z tobą, ponieważ był synem Amberu, który wracał do domu, żeby wykonać pewną bardzo paskudną robotę.W tym obrazie nie mieściła się zwyczajna dziewczyna z Cienia.Zbyt dobrze odegrałaś swoją rolę. - Czy dlatego ty zerwałeś z Julią? - zapytała. - Nie. - Przepraszam. Zauważyłem, że od początku naszej rozmowy czarna ścieżka poszerzyła się o jakieś trzydzieści centymetrów.Przyszedł czas na pewne zadanie matematyczne.Strona główna Indeks [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

download / ebook / pobieranie / pdf / do ÂściÂągnięcia

Odnośniki