[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.no tak.Wiesz, przykro mi. - Powinno ci być przykro.Miałem przez ciebie masę kłopotów. - Szukałem cię od paru dni i nigdzie nie mogłem znaleźć. - Kryształowe groty to nic przyjemnego. - Nie mam zbyt wiele czasu.- Światło zamigotało, zbladło niemał do granic widzialności i znowu rozblysło.- Odpowiesz mi szybko na jedno pytanie? - Strzelaj. - Ten człowiek, który był z tobą, kiedy tu przyszedłeś.i odszedłeś.Taki duży, rudowłosy? - Luke.Co z nim? - Mogę mu zaufać? - głos Ghosta był słaby, ledwie słyszalny. - Nie! - wrzasnąłem.- To idiotyczny pomysł! Ghost zniknął i nie wiedziałem, czy słyszał moją odpowiedź. - Co się dzieje? Głos Vinty, gdzieś z góry. - Kłótnia z towarzyszem zabaw z wyobraźni! - zawołałem. Nawet z tej odległości dostrzegłem zdziwienie na jej twarzy.Rozglądała się, aż nabrała przekonania, że naprawdę jestem sam.Skinęła głową. - Aha - mruknęła.I dodała: - Zejdę za chwiłę. - Nie ma pośpiechu - zapewniłem. Gdzie można odnaleźć mądrość i gdzie znajdę zrozumienie? Gdybym wiedział, poszedłbym tam od razu.W tej chwili stałem raczej pośrodku wielkiej mapy, wśród obszarów, gdzie czaiły się wizerunki szczególnie paskudnych zmiennych losowych.Doskonałe miejsce, moim zdaniem, żeby pogadać samemu ze sobą.I Wróciłem do środka, żeby skorzystać z toalety.Za dużo tej kawy.Strona główna Indeks
[ Pobierz całość w formacie PDF ]