[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Sądziłem, że zmiażdży organy wewnętrzne i zmieni go w masę zakrwawionej galarety.Tylko przez moment rozważałem użycie mniej niż śmiertelnej mocy.Wiedziałem, że wcześniej czy później jeden z nas zabije drugiego.Wolałem to załatwić, zanim on będzie miał szczęście. Ale on już miał szczęście.Kąpiel w Fontannie wzmocniła go bardziej, niż sądziłem.Zakręcił się trzy razy, jak potrącony przez ciężarówkę, i uderzył o ścianę.Osunął się.Padł na ziemię.Krew pociekła mu z ust.Wyglądał, jakby miał zemdleć.A potem oczy spojrzały przytomniej i wyciągnął ręce. Moc podobna do tej, którą zaatakowałem, trafiła teraz we mnie.Zdumiała mnie jego zdolność do zebrania sił i uderzenia odwetowego na takim poziomie i tak szybko.Mniej się zdziwiłem, że zdołałem odbić cios.Zrobiłem krok naprzód i spróbowałem podpalić go pięknym zaklęciem, jakie zasugerował mi pierścień.Jurt wstał i osłonił się przed nim w ciągu sekundy, gdy tylko ubranie zaczęło na nim dymić.Zbliżałem się nadal.Wytworzył próżnię wokół mnie.Przebiłem ją i oddychałem.Rzuciłem czar tarana; był jeszcze silniejszy od pierwszego ciosu, a podpowiedział mi go pierścień. Jurt zniknął, zanim atak doszedł do celu, a w ścianie za jego plecami pojawiło się metrowe pęknięcie.Posłałem dookoła wici czujników i wykryłem go kilka sekund później, przykucniętego na wysokim gzymsie.Skoczył na mnie, kiedy podniosłem głowę. Nie wiedziałem, czy złamię sobie rękę, czy nie, ale i tak warto było spróbować.Wzniosłem się w powietrze.Planowałem minąć go mniej więcej w połowie drogi i trafić z lewej, co powinno złamać mu szczękę, a przy okazji kark.Niestety, przełamało też moje zaklęcie lewitacji i obok niego runąłem na ziemię. Kobieta krzyknęła głośno i ruszyła do nas biegiem.Przez chwilę leżeliśmy oszołomieni.Potem Jurt przewrócił się na brzuch, wyciągnął rękę, uniósł się, upadł, wyciągnął znowu. Jego dłoń opadła na rękojeść Werewindle'a.Musiał wyczuć mój wzrok, kiedy zaciskał palce, bo zerknął na mnie i uśmiechnął się.Luke wymruczał jakieś przekleństwo.Rzuciłem w Jurta czarem zamrażania, ale wyatutował się, zanim uderzył w niego zimny front. Kobieta krzyknęła ponownie.Zanim jeszcze się odwróciłem, poznałem jej głos - to była Coral. Jurt pojawił się znowu, zderzył się z nią od tyłu, odnalazł jej krtań ostrzem tej jasnej, dymiącej klingi. - Nie ruszać się.- wysapał.- Bo wytnę jej.- dodatkowy uśmiech. Nerwowo szukałem jakiegoś szybkiego zaklęcia, które wykończy go, nie narażając Coral. - Nawet nie próbuj, Merle - zagroził.- Wyczuję.że się zbliża.Zostaw mnie.w spokoju.na pół minuty.a pożyjesz.trochę dłużej.Nie wiem.skąd znasz te sztuczki.ale nie uratują cię. Dyszał ciężko i spływał potem.Krew wciąż ciekła mu z ust. - Puść moją żonę - rozkazał Luke.Wstał.- Inaczej nigdzie już nie zdołasz się ukryć przede mną. - Nie chcę, żebyś był mi wrogiem, synu Branda - odpowiedział Jurt. - Więc rób, co mówię, mały.Załatwiałem już lepszych od ciebie. I nagle Jurt wrzasnął, jakby jego dusza stanęła w ogniu, a Werewindle odsunął się od gardła Coral.Jurt odskoczył i zaczął się rzucać jak marionetka o unieruchomionych stawach, którą ktoś nadal szarpie za sznurki.Coral odwróciła się do niego, a plecami do Luke'a i do mnie.Uniosła dłoń do twarzy.Po chwili Jurt upadł i zwinął się do pozycji embrionalnej.Zdawało mi się, że pada na niego czerwony blask.Dygotał cały i słyszałem, jak szczęka zębami. I wtedy zniknął, ciągnąc za sobą tęcze.Zostawił krew i ślinę, a zabrał Werewindle'a.Cisnąłem pożegnalny pocisk, ale wiedziałem, że nie trafił.Na drugim końcu widma czułem obecność Julii i mimo wszystko ucieszyłem się, że jej nie zabiłem.Ale Jurt.Zrozumiałem, jak bardzo jest teraz groźny.Pierwszy raz na polu walki nie pozostawił fragmentu swej osoby, a nawet coś ze sobą zabrał.Coś śmiercionośnego.Uczył się, a to źle mi wróżyło. Obejrzałem się i zanim Coral zsunęła na oko przepaskę, dostrzegłem czerwony błysk.Pojąłem, co się stało z Klejnotem Wszechmocy, choć oczywiście nie wiedziałem, dlaczego. - Żona? - spytałem. - Tak jakby.Tak - przyznała. - Tak się złożyło - wtrącił Luke.- Czy wy się znacie?Strona główna Indeks
[ Pobierz całość w formacie PDF ]