02 (639)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Po szeregu nieudanych prób przebicia się Olgapowiedziała: - Oni nader zdecydowanieprzegradzają nam drogę ku nieaktywnym gwiazdom, a więc najwidoczniejistnieje realna szansa przebicia się w tym rejonie.Do gwiazd aktywnychprzyciągają nas teraz bez szczególnej energii.Czekają pewnie, póki nie zużyjemywszystkich zapasów substancji aktywnej.Musimy skorzystać z tego i obrócić ichplan na swoją korzyść. - Co zamierzasz zrobić? -spytałem. - Wkrótce ci powiem, Eli.Jeszcze nieprzemyślałam wszystkich szczegółów. Odbiornikinadal wychwytywały strzępki informacji, niesionych przez fale przestrzenne.Jedną z transmisji udało się nam częściowo rozszyfrować: „Kontynuujcie.Zapory.ograniczoną trwałość.jedyny." Tę depeszę odebraliśmy w czasieatakowania krzywizny w rejonie jednej z nieaktywnych gwiazd.Nasiprzyjaciele nie wiedzieli, że musimy oszczędzać paliwo. Oddaliwszy się od gromadki Niedobrej,zaatakowaliśmy serię nieaktywnych gwiazd położonych w pobliżu.Ataki byłycoraz słabsze.Przeraziłem się, że istotnie zapasy substancji aktywnej jużsię kończą, ale Olga mnie uspokoiła. - Niechajwrogowie odniosą takie samo wrażenie jak i ty.Chciałabym, aby nabraliprzekonania, że jesteśmy bezsilni. Po pewnym czasiegwiazdolot zaczął zmniejszać szybkość.Jeśli poprzednio krzywiznyprzestrzeni atakowaliśmy przy pięciu lub sześciu tysiącach jednostekświetlnych, a wewnątrz skupiska rozwijaliśmy kilkaset jednostek, to obecnienasza prędkość była wyższa od szybkości światła zaledwie kilkadziesiąt razy.Wtedy Olga ujawniła nam swój plan: Zływrogi zakrzywiają przestrzeń, kiedystaramy się przemknąć obok gwiazd aktywnych, ale nie przeszkadzają wzbliżaniu się ku nim.Trzeba więc lecieć w stożek unicestwianejprzestrzeni, tryskający z metalowej planety, a następnie, już znajmniejszej odległości, ostrzelać ją z anihilatorów bojowych.To ostateczność,lecz nie pozostało nam nic innego, jak tylko zamienić ciało niebieskiew jamę pustej przestrzeni i przez tę wyrwę przedrzeć się na zewnątrz. Wiedziałem, że Olga ma ukiś śmiały pomysł,przypuszczałem jednak, że ograniczy się do wydania bitwy krążownikom wroga.W tym mieliśmy już pewne doświadczenie.Allan i Leonid zniszczyli czteryokręty przeciwnika, potrafimy więc w razie konieczności unicestwić całąflotyllę.Ale zanihilować planetę!.Ludzkość potrafiła tworzyć planety z„niczego", trwało to jednak długo i kosztowało wiele wysiłku.Budowaniewielkiej Ory zajęła dwa pokolenia.Teraz mieliśmy w ułamku sekundyzniszczyć metalowy glob o średnicy pięciokrotnie i masie tysiąckrotniewiększej od Ziemi.Zniszczyć ciało niebieskie wyposażone we własnemechanizmy obronne i strzeżone przez całą flotę okrętów bojowych! Olga spokojnie odparowała sypiące się zewszystkich stron wątpliwości.Plan jest całkowicie realny.Zapasówsubstancji aktywnej wystarczy na zburzenie dowolnej planety bez względu na jejmasę.Trzeba jedynie maksymalnie zbliżyć się do celu.Ale o to jużzatroszczą się sami wrogowie. - Powtarzam, nie mamyinnej szansy przebicia się na zewnątrz! - powiedziała Olga.- Jeszcze z dziesięćokrążeń skupiska gwiezdnego, jeszcze kilka ciosów w zapory przestrzenne izupełnie bezbronni staniemy się łatwą zdobyczą bandytów. Olga jednogłośnie otrzymała żądane pełnomocnictwana czas bitwy kosmicznej.Wtedy powiedziała: - Samabędę dowodzić statkiem w czasie szturmu.Nie chcę obrażać mężczyzn, ale niepotraficie skutecznie walczyć.Jesteście na to zbyt niezrównoważeni igorącokrwiści.Odpocznijcie, czeka was ciężka próba.Niechaj każdy spełniswój obowiązek, jak mawiali przodkowie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

download / ebook / pobieranie / pdf / do ÂściÂągnięcia

Odnośniki