[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.I nie mogłem zejść mu z drogi. Przednie łapy znalazły się na poziomie mojego brzucha.Z nadzieją, że wujek nie mylił się także w tej kwestii, chwyciłem je i z całej siły szarpnąłem w tył i do wewnątrz. Przyklęknąłem, unikając wielkich zębów, osłaniając gardło opuszczoną brodą i odsuwając głowę.Trzasnęła kość, a on natychmiast sięgnął paszczą do moich rąk.Wtedy jednak już wstawałem, odpychając go do przodu i w górę. Wylądował na grzbiecie, przekręcił się i niemal odzyskał równowagę.Lecz kiedy łapy uderzyły o podłogę, wydał dziwny dźwięk pomiędzy skomleniem a warkotem i padł do przodu. Chciałem spróbować kolejnego ciosu w czaszkę, ale poderwał się szybciej, niż sądziłem, że potrafi.Od razu podniósł prawą przednią łapę i stanął na trzech.Warczał, wpatrywał się we mnie, a ślina ściekała mu z dolnęj wargi.Przesunąłem się nieco w lewo i pochyliłem, a ponieważ od czasu do czasu stać mnie na jakąś oryginalną myśl, przyjąłem pozycję, której nikt mnie nie uczył. Atakował odrobinę wolniej.Gdybym zaryzykował, może trafiłbym w czaszkę.Nie wiem, ponieważ nie próbowałem.Znowu chwyciłem go za szyję i tym razem był to znajomy teren.Nie zdoła odskoczyć w ciągu tej sekundy, jakiej potrzebowałem.Nie hamując jego rozpędu, skręciłem ciało, przykucnąłem, pchnąłem i pociągnąłem, zmieniając mu lekko trajektorię. Obrócił się w powietrzu i trafił grzbietem w okno. Z trzaskiem i hukiem przeleciał na zewnątrz, zabierając większą część ramy, firankę i pręt, na którym wisiała. Słyszałem, jak dwa piętra niżej uderza o ziemię.Kiedy wyjrzałem, dostrzegłem, że drgnął jeszcze kilka razy i znieruchomiał na betonowym patio, gdzie często nocą wychodziliśmy z Julią na piwo. Wróciłem do niej i ująłem jej dłoń.Powoli uświadamiałem sobie własną wściekłość.Ktoś musiał za tym stać.Czyżby znowu S? Może to tegoroczny prezent na 30 kwietnia? Miałem przeczucie, że tak.I miałem też ochotę zrobić z S to samo, co z tym potworem, który dokonał mordu.Musi być jakiś powód.Powinienem szukać jakiejś wskazówki. Wstałem, poszedłem do sypialni, wziąłem koc i nakryłem ciało.Odruchowo starłem z klamki odciski moich palców.Po czym zacząłem przeszukiwać mieszkanie. Znalazłem je na kominku, między zegarem a stosem książek poświęconych okultyzmowi.Gdy tylko ich dotknąłem i wyczułem chłód, zrozumiałem, że sprawa jest o wiele poważniejsza, niż myślałem.Musiały być tym czymś, o czym sądziła, że jest moje i będzie mi potrzebne. Tyle że nie były moje, choć kiedy je przerzucałem, na jednym poziomie świadomości rozpoznałem je od razu.Na innym byłem zdumiony.To były karty.Atuty, lecz niepodobne do żadnych, jakie w życiu widziałem. Nie miała całej talii.Właściwie tylko parę sztuk, i to bardzo dziwnych.Szybko wsunąłem je do kieszeni, gdyż z ulicy dobiegało już wycie syreny.Później przyjdzie czas na pasjansa. Pędem zbiegłem po schodach i wypadłem tylnymi drzwiami.Nie spotkałem nikogo.Fido ciągle leżał tam, gdzie upadł, a wszystkie psy z sąsiedztwa dyskutowały na jego temat.Przeskakiwałem płoty, deptałem klomby i przebiegałem podwórza w drodze na boczną uliczkę, gdzie zaparkowałem wóz. Po kilku minutach, całe kilometry od tego miejsca, próbowałem wytrzeć z pamięci krwawe odciski łap.Strona główna Indeks
[ Pobierz całość w formacie PDF ]